روایتی در مورد جنگ حضرت علی(علیه السلام) با دشمنان از ابن تیمیه به این مضمون آمده است که گفته هر کس با علی همراه نبوده و در جنگ ها نجنگیده برتر است از کسانی که همراه علی جنگیده اند، طبق این سخن ابن تیمیه قصد برتری دادن اصحاب معاویه و غیره را نسبت به امیرالمؤمنین را داشته است. اما در سخنان بزرگان اهل سنت چیز دیگری آمده است که بیان خواهد شد.

برخی بر این باورند که در زمان خلفا فتوحات بسیار زیاد بوده و به همین دلیل خلفا می‌توانند برتر بوده باشند، چرا که موفق به گسترش اسلام شده‌اند. حالا اگر واقعاً این برتری باشد، پس باید از پیامبر هم بالاتر باشند، چرا که در زمان پیامبر جنگ کمتر بوده است. حال آیا این جنگ و خون‌ریزی جزء سنت پیامبر هم بوده است یا نه؟

یکی از شبهات وارده که در مورد حدیث دوات و قلم وارد می شود این است که در این باره عمر نبوده که نسبت هذیان به رسول الله داده بلکه کسان دیگری بوده اند. اما در منابع اهل سنت به صورت کلی آمده است که عمر این نسبت را به حضرت داده و این کار ناپسند را انجام داده است، در صورتی‌که در کتب اهل سنت، این مطلب به او نسبت داده شده است.

سوالی که ممکن است به ذهن بیاید این است که اصحاب پیامبر آیا به این وصیت نیاز داشته‌اند یا نه؟ بیهقی می‌گوید: اگر اصحاب از نامه‌ای که رسول خدا می‌خواست، برای آن‌ها بنویسد، بی‌نیاز نبودند، هر آینه آن حضرت نوشتن نامه‌ را به دلیل اختلاف و بیهوده‌گویی آنان، ترک نمی‌کرد؛ اما این سخن با دو پاسخ مورد شک قرار می‌گیرد و ابطال می‌شود.

گفته شده که امر رسول الله به آوردن دوات و قلم امری ارشادی بوده نه وجوبی؛ اما با دلایلی واضح می‌شود که این امر وجوبی بوده است و منع عمر به‌خاطر ترس از بازنویسی کردن خلافت علی بر روی کاغذ بوده است، ازجمله دلالت ظهور امر، وصیت بودن، فهم باقی حاضران و کلام عمر در عدم لزوم این نگارش همه واجب بودن این امر را می‌رساند.

ابن تیمیه گفته که مردم ابوبکر را مقدم بر همه می‌دانند و به او مقام والایی داده‌اند، چرا که او برتر است ار همگان. اما با دو پاسخ کوتاه که یکی ضعیف شمردن این روایات است و دیگری تمام نصوص جلی و آشکاری که در مورد حضرت علی (علیه السلام) آمده است معلوم می‌شود که احدی از حضرت علی (علیه السلام) برتر نبوده است.