برخی می‌گویند: عایشه از عمل خود که شرکت در جنگ جمل بود، پشیمان شده و توبه کرده است؛ پس نمی‌توان بر عمل او، ایراد گرفت؛ زیرا پس از آ‌ن‌که کار از کار گذشت، عایشه از کارهایی که انجام داده بود، پشیمان شد و بر عملکرد خود می‌گریست. شاهد بر آن، روایاتی است که نقل شده است. این روایات، در مورد گریه عایشه است و توبه عایشه را نمی‌رساند.

برخی از افراد آیه‌ی 28 سوره‌ی کهف که در آن همراهی پیامبر با برخی از صحابه خواسته شده، را دلالتی بر عدالت صحابه می‌دانند و می‌گویند که نزول این آیه مربوط به عدالت صحابه است، اما در کتب خود اهل‌سنت علت نزول این آیه چیز دیگری آمده است و حتی خداوند برخی از این صحابه را در همین آیه، به دلیل اشتباه و خصلت‌های بدشان مذمت هم کرده است.

در برخی روایات، نسبت به حفظ پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، با احترام به اصحابش امر شده است. از پیامبر نقل شده که فرمود: «من را در حقّ اصحاب و دامادهایم مراعات کنید؛ زیرا کسی که مرا در حقّ آنان حفظ کند، خداوند او را در دنیا و آخرت حفظ خواهد کرد...» حال آیا این حدیث می‌تواند عدالت صحابه را ثابت کند.

این سؤال یکی از مسائل پیچیده در تاریخ صدر اسلام است، و به جهت اینکه بسیاری از بزرگان اهل سنت و راویان و تاریخ نویسان پیرو مذهب خلفا در صدر اسلام خوش نداشتند، شخصی را بالاتر از عایشه در بین همسران پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) معرفی کنند؛ دست به پاره‌ای روایات دروغین و استدلالات باطل زده‌اند، که اختلافاتی را در تاریخ به وجود آورده‌اند، اما با اینکه طراحان این سیاست...

اکثر منابع و تاریخ نویسان، از روز 28 صفر سال یازدهم هجرت به عنوان روز وفات پیغمبر خاتم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) یاد می‌کنند. ولی آیا به راستی رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به مرگ طبیعی از دنیا رفته و وفات کردند یا این‍‌که به شهادت رسیده بودند؟!! عده‌ی از علمای شیعه و سنی بر مسمومیت ایشان اتفاق نظر دارند.

شق القمر، یکی از معجزات پیامبر شمرده شده، اکثر عالمان و مفسران فریقین، در کتب خود، به آن اذعان کرده‌اند؛ اما برخی از علما، در این مسأله از جهاتی تشکیک کرده‌اند؛ ازجمله می‌گویند چرا دیگر انسان‌ها و غیر مسلمانان، از آن خبری ندادند، که با بررسی دقیق می‌توان احتمال قوی داد بینندگان خارج مکه این قضیه را نقل یا مکتوب نکنند.