جریان تشیع لندنی که سابقه‌ای نسبتاً طولانی در توهین به علما و مراجع تقلید شیعه دارد، آشکارا با وحدت امت اسلامی مخالفت می‌کند؛ به خیال خام خویش، به دنبال نمایش مبانی حقیقی اسلام است؛ غافل از اینکه این‌گونه حرکات، ثمری جز تقویت پروژه اختلاف‌افکنی دشمنان حقیقی اسلام و شعله‌ور ساختن آتش تفرقه و نفاق در جامعه اسلامی را به دنبال ندارد.

از جمله مبانی فکری جریان انحرافی «تشیع لندنی» این است که طرفدران این جریان، وحدت، یکپارچگی و اتحاد بین مذاهب اسلامی را کفر و آن را ساخته و پرداخته برخی افراد برای حذف ولایت اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام می‌دانند.

سید ابوالفضل برقعی ادعا می‌کند که خداوند از تمام کسانی که با رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بوده‌اند و با ایشان بیعت کردند خشنود است و به آنان وعده بهشت داده است. در پاسخ به این ادعا باید گفت که رضایت خداوند، شامل تمامی کسانی که در آن روز با رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بیعت کرده‌اند نمی‌شود؛ بلکه تنها شامل کسانی می‌شود که با ایمان قلبی بیعت کرده‌اند؛ زیرا خداوند در قرآن، رضایت خود را مشروط به داشتن ایمان کرده است.

سید ابوالفضل برقعی که قرآن را برای هدایت بشر کافی می‌داند و مدعی قرآن‌بسندگی است، روایاتی که در اهمیت کتاب خدا و رجوع به آن صادر شده را به‌ عنوان دلیل انحصار هدایت در قرآن ذکر کرده است. در حالی که این روایات هیچ دلالتی بر مدعای وی ندارد.

شریعت سنگلجی از شخصیت‌هایی است که نمی‌توان تأثیرپذیری او از اهل‌سنت و وهابیت را انکار کرد. وی در یکی از سفر‌های خود به حج، با مطالعه آثار وهابيان، به آموزه‌هاى وهابیت گرايش پيدا كرد؛ بر همین اساس است که عده‌ای، شريعت سنگلجى را اوّلين كسى مى‌دانند كه عقايد وهابيت را در ايران ابراز كرد و افرادی را دور خود گرد آورد.

«مصطفی حسینی طباطبایی» ازجمله عناصر شاخص جریان سلفی‌گرای قرآنیون است که اعتقاد شیعیان به ولایت تکوینی انبیا و معصومین علیهم‌السلام را با اعتقاد مشرکان زمان پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله درباره قدرت بت‌ها همسان می‌پندارد، درحالی که میان این دو اعتقاد تفاوت وجود دارد؛ چرا که مشرکان نگاهی استقلالی به بت‌ها داشتند، درحالی‌که باورمندان به ولایت تکوینیِ اولیای الهی، آن را به اذن الهی می‌دانند و قائل به تفویض نیستند.