جریان های افراطی
«سید ابوالفضل برقعی» از بزرگان جریان «قرآن‌بسندگی» که منکر بسیاری از ضروریات شیعه شده، در آثارش، «مهدویت» و «موعود باوری» را ساخته دست روحانیت شیعه می‌داند؛ در حالی که اعتقاد به ظهور مصلح آخرالزمان که نامش «مهدی» و از اولاد پیامبر (ص) است، مورد اتّفاق همه فرق و مذاهب اسلامی است.
مهم‌ترین عوامل تحکیم وحدت در قرآن کریم عبارتند از: اعتصام و تمسک به حبل الهی، احیای امر به معروف و نهى از منکر و عبرت گرفتن از امت‌های پیشین؛ زیرا وحدت یک مقوله مهم است که عدم وجود آن در میان مذاهب اسلامی نتیجه‌ای جز اختلاف و نفاق، ذلت و خوارى ندارد و سرّ ذلت و خوارى هر ملت را باید در اختلاف و نفاق آنان جستجو كرد.
مهم‌ترین موانع ایجاد وحدت، عبارتند از اهانت و سب به مقدسات سایر مذاهب و خودپسندی و تعصب بی‌جا نسبت به اعتقادات خود؛ در حالی که قرآن کریم، مسلمین را از هرگونه اهانت به مقدسات دیگران و همچنین تعصب و خودپسندی نهی کرده است.
فهم ناصحیح آیات قرآن، یکی از مهم‌ترین بلایایی است که امروزه گریبان‌گیر بسیاری شده است. بدین‌سان که برخی از جریان‌های انحرافی، برای اثبات مدعای غلط خود، آیات متعددی را اشتباه معنی کرده و بدان استناد می‌کنند؛ نمونه بارز چنین کارهایی را از سید ابوالفضل برقعی به وفور مشاهده کرده‌ایم؛ برقعی سعی دارد با فهم غلط از آیات اموری همچون توسل، طلب شفاعت و استغاثه از اولیاء الهی را عبادت غیرالله و ممنوع اعلام کنند.
از آياتی كه به اعتقاد شیعه، دلالت بر ظهور امام زمان (عج) دارد، «آيه میراث صالحان» است؛ اما «سید ابوالفضل برقعی» بدون سند ادعا می‌کند که مفسرین شیعی اعتقاد دارند این آیه درمورد یاران امام عصر ارواحنافداه است؛ در حالی که مفسرین شیعه، هیچ کدام نگفته‌اند که این آیه منحصر در یاران امام زمان (عج) است، بلکه حکومت جهانی امام عصر ارواحنافداه را یکی از مصادیق این آیه می‌دانند.
انجمن خیریه حجتیه مهدویه، در سال 1335 تأسیس شد. این انجمن، اساسنامه‌ای داشت و از جمله مواد اساسنامه این بود که انجمن، به هیچ وجه در امور سیاسی، مداخله نخواهد داشت و به همین دلیل بود که در مقابله با جریان بهائیت که یک جریان کاملاً سیاسی بود ناکام ماند.
يكی از آياتی كه به اعتقاد شیعه، دلالت بر ظهور امام زمان (عج) دارد، «آيه استضعاف» است؛ اما «سید ابوالفضل برقعی» از چهره‌های «قرآنیون»، سعی دارد اثبات کند که مستضعفان این آیه، بنی‌اسرائیل هستند و لاغیر که در پاسخ باید گفت: بر اساس قاعده جری و تطبیق، آیه استضعاف هم‌چنان جاری است و علاوه بر سبب نزول آن، می‌تواند اشاره به قومی داشته باشد که در آینده خواهند آمد.
«سید ابوالفضل برقعی» از بزرگان جریان «قرآن‌بسندگی» که منکر بسیاری از ضروریات شیعه شده و تهمت‌های ناروایی را به شیعه نسبت داده، در آثارش، «مهدویت» و «موعود باوری» را ساخته دست روحانیت شیعه می‌داند؛ در حالی که اعتقاد به ظهور مصلح آخرالزمان که نامش «مهدی» و از اولاد پیامبر (ص) است، مورد اتّفاق همه فرق و مذاهب اسلامی است.
«سید ابوالفضل برقعی» یکی از روحانیون معاصر و از چهره‌های جریان انحرافی «قرآنیون» است که رویکردهای متناقضی را در مسئله عصمت نبی و امام ارائه کرده است؛ وی در برخی از آثار خود، به اثبات این مسئله پرداخته و در برخی دیگر از آثارش، به شدت آن را مورد انکار قرار داده است.
«سید ابوالفضل برقعی»، یکی از شخصیت‌های مهم جریان افراطی «قرآنیون» است که اعتقاد به وجود تمام معارف و مایحتاج بشر در قرآن دارد؛ در حالی که خداوند در برخی از آیات قرآن، وظیفه تبیین و تفسیر آیات را بر عهده پیامبر (ص) قرار داده است و اینکه خود «برقعی» در آثارش برای روشن ساختن مراد آیات، دست به دامن روایات شده است.
دشمنان اسلام و مسلمین، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و گسترش پدیده بیداری اسلامی، احساس خطر کرده و برای مقابله با این پدیده، اقدامات مختلفی را شروع کردند؛ از جمله اینکه افرادی راحمایت کردند تا پروژه تفرقه‌افکنی را کلید بزنند؛ در یک سو شیعیان تندرو و افراطی و در سوی دیگر اهل‌سنت افراط‌‌گرا و تکفیری را قرار دادند تا با آتش افروزی دینی میان سنی و شیعه، مقدمات یک جنگ تمام عیار بین مسلمانان را فراهم آورند.
«سید ابوالفضل برقعی» یکی از چهره‌های شاخص جریان انحرافی «قرآنیون» مدعی است که اقدامات شیعه سبب ایجاد اختلاف و از بین رفتن وحدت میان مسلمین است؛ این درحالی است که خود جناب برقعی، مکرراً در آثارش حکم به مشرک بودن شیعیان و کسانی که اعتقاد به مشروع بودن توسل و زیارات قبور دارند، کرده است؛ اقدامی که منجر به گسترش اختلاف میان مذاهب اسلامی و جنگ و خونریزی شده است.
«سید ابوالفضل برقعی» از چهره‌های شاخص «قرآنیون»، در آثارش حکم به مشرک بودن شیعیان کرده که سبب خشنودی دشمنان شیعه، از جمله وهابیت شده است و به همین دلیل است که رسانه‌های وهابیت با بزرگنمایی در مورد شخصیتش، از وی با عناوینی همچون علامه و مرجع یاد می‌کنند و می‌گویند علامه برقعی، از جمله علمای مذهب شیعه اثناعشری و از مجتهدین بوده؛ در حالی که وی شخصی است که هیچ گاه به درجه اجتهاد نرسید و اطّلاعات او از اسلام، بسیار سطحی بود.
«سید ابوالفضل برقعی» یکی از چهره‌های شاخص جریان انحرافی و افراطی قرآنیون است که شیعه را به خاطر اعتقاد داشتن به مسائلی همچون مسئله توسل، مشرک دانسته است؛ این درحالی است که این اعتقاد شیعه، برگرفته از آیات قرآن و روایات وارد از جانب اهل‌بیت عصمت و طهارت است.