از جمله احادیثی که بر امامت اهل بیت (علیهم السلام) دلالت دارد، حدیث سفینه است. این حدیث در کتب اهل سنت از سوی عبدالله بن زبیر، ابن عباس، علی بن ابیطالب (علیه السلام)، ابوسعید خدری و ابوذر غفاری نقل شده است.[1]
با بررسی راویان این روایت می‌توان گفت که این حدیث صحیح و دست کم حسن است. در این جا بررسی رجال یک سند بسنده می‌شود.
هیثمی در کشف الاستار می‌نویسد: یحیی ین معلی از ابن ابی مریم و او از ابن لهیعه و وی از ابی الاسود نقل کرد که عامر بن عبدالله بن زبیر از پدرش بیان کرده است که «مثل اهل بیتی مثل سفینه نوح، من رکبها سلم، و من ترکها غرق؛ اهل بیت من هم چون کشتی نوح هستند، هر که از آن ها پیروی کند در امان است و هر کس آن‌ها را ترک کند، غرق (گمراه) خواهد گشت».[2]
راویان این روایت ثقه هستند و تنها کسی که مورد توجه است، ابن لهیعه می باشد که برخی به او خدشه وارد کرده اند.[3] این در حالی است که بدرالدین العینی با استناد به احتجاج دیگران در راستای توثیق وی گام برداشته است.[4] البانی نیز در برشماری شخصیت وی در علم رجال به صحیح بودن یا حسن بودن روایاتی که وی نقل کرده است، اعتراف می‌کند.[5]
اگرچه برخی به صحت روایات ابن لهیعه اشکال کرده‌اند اما در حسن بودن روایت وی تردید ندارند. به عنوان مثال سیوطی که وی را حسن دانسته[6] و نور الدین هیثمی نیز به حسن بودن احادیث وی معتقد است.[7]
با توجه به کلمات بالا باید گفت که روایت سفینه، حدیثی صحیح است و اگر در آن اشکال شود، باید آن را حسن دانست که از اعتبار آن نمی‌کاهد.

پی‌نوشت:

[1]. ارجمند، نوید، اثبات صحت حدیث سفینه با تعدد سند از منابع عامه امامت پژوهی، سال پنجم، شماره هفدهم، ص 9.
[2]. هیثمی، نورالدین، کشف الاستار، تحقیق: حبیب الرحمن الاعظمی، بیروت، موسسه الرساله، 1979 م، ج 3، ص 222.
[3]. ارجمند، نوید، اثبات صحت حدیث سفینه با تعدد سند از منابع عامه امامت پژوهی، سال پنجم، شماره هفدهم، ص 12.
[4]. عینی، بدرالدین، عمده القاری، دار احیاء التراث العربی، ج 3، ص 121.
[5]. البانی، محمد ناصر الدین، جلباب المراه المسلمه، دار السلام، 2002 م، ص59.
[6]. سیوطی، عبدالرحمن، اللالی المصنوعه، بیروت، دار المعرفه، 1975 ه، ج 1، ص 59.
[7]. هیثمی، نورالدین، مجمع الزوائد، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1988 م، ج 4، ص 20.