هویت ملی

نوروز باستانی متفاوت از نوروز ایرانی است. در نوروز باستانی، طبق اسناد تاریخی، چه بسا نوروز در وسط پاییز یا تابستان برگزار میشد. اما نوروز ایرانی مختص آغاز بهار است. همچنین شاهان گردنکش برای تحمیل نوروزِ مدّنظر خود به مردم، مجازاتهای سنگینی را إعمال کردند. گذشته از همه این سخنان، نمادهایی که امروزه سمبل نوروز است، متفاوت با نمادهای باستانی است. از قرآنِ سفره هفتسین گرفته تا دیوان حافظ و ماهیِ قرمز و دعای یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ !

نوروز باستانی، نوروز پادشاهان و فرصتی برای سلاطین و حکام مستبد بود تا شکوه و عظمت ظاهری خود را به رخ ملتها بکشانند. اما ایرانیهای مسلمان به طرز زیرکانه ای این نظم و قالب را به نفع خود تغییر دادند.» ایشان حقیقت نوروز را یک «حقیقتِ مردمی» دانستند و تاکید کردند: «نوروز امروز، نوروز باستانی نیست، بلکه نوروز ایرانی و نوروز ملت مسلمانی است که از...

آیا میدانید عبارت «هر روزتان نوروز» از کجا آمده؟ اولین بار امیرالمومنین علی (علیه السلام) این عبارت را به ایرانیان تعلیم داد. جمعی از ایرانیها به کوفه رفتند و به مناسبت نوروز، برای امیرالمومنین هدیهای بردند. آنجا بود که مولا فرمودند...

هر ساله یهودیان به ویژه صهیونیستها، جشنی برگزاری میکنند تحت عنوان پوریم (Purim) که این جشن، طبق کتاب مقدس یهودیان، سالروز قتل عام ایرانیان به دست یهودیان در عصر هخامنشیان است. بدین صورت که یهودیان در عصر حکومت خشایارشا (یا شاید اردشیر هخامنشی) دست به ترور و کشتارِ حدود 80 هزار ایرانی زدند.

انجمن کلیمیان ایران، در سالروز عید پوریم (روز ایرانی کُشون... روزی که به ادعای خودشان، در عصر خشایارشا، یهودیان موفق شدند که بیش از 80 هزار ایرانی را قتل عام کنند) پیامی صادر کرد و در آن، جشن پوریم، روز پیروزی یهودیانِ یکتاپرست بر کفار را تبریک گفت.

به ادعای موبدان زرتشتی، چهارشنبه سوری ربطی به زرتشتيان ندارد. میگویند چهارشنبه سوری (يوم الاربعاء) مربوط به عرب عصر جاهليت بوده است، و يا در بهترين حالت، تركيبی از سنتهای بومی ايرانی و سنتهای عرب عصر جاهلی است. پس چرا عدهای با همه وجود میكوشند كه اين سنت ناموزون و بیمحتوا را زنده نگه دارند؟ آيا اين جشن كذايی، توهين به هويت مردم ايران نيست؟

دیاکونوف مورخ مشهور تاریخ ایران باستان مینویسد که در سال دوم میلادی، فرهاد پنجم با مادر خویش موزا که اصالت رومی داشت، عقد ازدواج بست. برخی عقیده دارند که این موضوع حاکی از گسترش زرتشتیگری در سرزمین پارت میباشد..

شایارشا (نوه دختریِ کوروش دوم) برخلاف سیره پدربزرگ خود، خیلی اوقات اهل احترام به ادیان خرافهآمیز نبود. کمتر حیلهگری میکرد. البته گاهی کوتاه میآمد و احترام میکرد. ولی خیلی اوقات، نه. خشایارشا در بابِل، معبد بت پرستان را ویران کرد، بتها را به زیر کشید.

اردشیر بابکان، مؤسس شاهنشاهی ساسانی، بر ضد اشکانیان شورش کرده؛ آنان را برانداخت و خود به حکومت رسید. او به زور شمشیر، مناطق مختلف ایران را مطیع خود کرد. سپس به مَرو تاخت و گروهی را کُشت و سرهایشان را به آتشکده آناهید فرستاد.

طبق شاهنامه، کیخسرو پادشاه ایران (سلسله کیانیان) به اردبیل (که شهری آباد و پیشرفته بود) تاخت، ساکنان آن را قتل عام و آن دیار را به قلمرو خود ملحق کرد و پس از کشتار اهالی آن، آتشکدهای نیز در آنجا بنا کرد.

باید دانست که یلدا واژهای سریانی است. یعنی این کلمه از یک زبان سامی (به نام زبان سریانی) و منشأ آن در بینالنهرین بوده است و لذا این واژه ابداً ریشه آریایی ندارد. بنا بر متنِ اَوِستا، «میترا» که نام دیگر آن، مِهر است، اصلاً یک الهه بانو نیست! بلکه مذکّر (نرینه) است. در اوستا: اَشی یشت (اَرت یشت)، بند 16 آمده است که میترا (مهر) برادر ایزد اَشی است و در نتیجه میترا پسر اهورامزدا است. همچنین در مهر یَشتِ اَوِستا که در ستایشِ ایزد مهر (میترا)...

جشن شب یلدا، نه ریشه زرتشتی دارد و نه مُهر تأییدی از سوی زرتشت. بلکه این شب، توسط بسیاری از مردمان غیرآریایی (و ایضاً آریایی) گرامی داشته میشد. پس از اسلام، این جشن مانند دیگر مظاهر هویتی ایرانیان، رنگ و بوی توحید به خود گرفت و جامه عشق و عرفان بر تن کرد.

ما بارها در کنار انتقاد از هخامنشیان، از خوبیهای کوروش و هخامنشیان گفتیم. مثلاً از غیرت اکثر مردان پارسی و پوشش کامل زنان هخامنشی. حال سؤال ما از آن دسته باستانگرایانی که ما به بی انصافی متهم می کنند این است که خود شما آیا انصاف دارید؟ جز تعریف و تمجید های اغراق آمیز و اغلب دروغ، درباره کوروش چه گفتید؟ چند بار حاضر شدید از رفتارهای کوروش انتقاد کنید؟

شعر «ز شیر شتر خوردن و سوسمار، عرب را به جایی رسیده است کار، که تاج کیانی کند آرزو، تفو بر تو ای چرخ گردون تُفو» از فردوسی نیست. در نسخههای قدیمی شاهنامه نیامده است. از سویی، فردوسی برخی از شاهان عرب باستان را ستوده است. متن شعر هم واقعاً مبتذل است و جدّاً بعید است از فردوسی باشد.