مباحث روایی
در روایات اهل سنت آمده است که عایشه بعد از شنیدن خبر شهادت امام علی (علیه السلام) سجده کرد. ابوالفرج إصفهانى، از دانشمندان بزرگ اهل سنت، در كتاب مقاتل الطالبيين با سند صحيح نقل كرده است که أبوالبخترى گفت وقتى خبر شهادت على (عليه السلام) به عائشه رسيد، سجده كرد. همچنین در منابع اهل سنت آمده است که قلب عائشه نسبت به حضرت علی (علیه السلام) پاک نبود...
نه تنها اجماع شیعه و عقیده‌ی مذهب شیعه بر آن است که حضرت مهدی از فرزندان امام حسن عسکری (علیه السّلام) که در سال 255 هجری به دنیا آمده و افراد زیادی نیز آن حضرت را زیارت کرده‌اند، بلکه بسیاری از علمای اهل سنت نیز در این موضوع با شیعه اتفاق نظر دارند؛ و بر ولادت آن حضرت تصریح کرده‌اند. که در این مقاله به آنها می‌پردازیم.
روایت معروف نبوی «حسین منی و انا من حسین» در بین شیعیان از جایگاه بالایی برخوردار است. با دقت در منابع اهل سنت معلوم می‌شود این روایت نزد اهل سنت نیز روایتی صحیح و حسن است؛ اما اهل سنت کمتر به مضامین این روایت پرداخته‌اند. شاید دلیل این امر عدم آشنایی نویسندگان و اندیشمندان اهل سنت با محکم بودن سند این روایت است.
قیام عاشورا الگویی است الهام بخش که حق‌خواهان را در برابر کفر و ظلم رهبری می‌کند؛ قیامی که فراتر از زمان و مکان، همه ساله در ایام محرم در اعماق جان حسینیان و آزادگان جهان تجلّی یافته و مایه‌ی جاودانگی دین و مکتب می‌گردد. در این باره از باب یادآوری به برخی از فضایل آن حضرت در منابع اهل‌سنت اشاره می‌کنیم...
مبعث رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) از جمله اشتراکات بین همه فرق و مذاهب اسلامی است که در آن خداوند رسالت و هدایت بشریت را بر دوش ایشان نهادند و از آن پس بود که فاز جدیدی در زندگی ایشان به‌وجود آمد که علاوه بر عبادات فردی، ارشاد و هدایت جامعه را نیز با تحمل درد و رنج فراوان در دستور کار خود قرار دادند.
یکی از مسائلی که معتقدیم این است که پیامبر اکرم (صلى الله عليه و آله و سلم) در همه شئون اسوه و الگوست، و تمام سخنان ایشان قابل استفاده و حکیمانه است، حتی اگر در مورد امور دنیوی سخن گفته باشند؛ و برای همین جهت که چون می‌توان از تمام کارهای پیامبر گرامی اسلام (صلى الله عليه و آله و سلم) الگو گرفت، عده‌ای از مسلمانان خود را اهل سنت...
خداوند موجودی از خاک تیره به نام انسان را آفرید و برای این‌که ارزش وجودی پیدا کند از روح خود بر این جسم خاکی دمید، به طوری‌که اشرف مخلوقات عالم گردید و به موازات این کار انسان‌های برگزیده‌ای را خلق کرد که در کیفیت و نوع خلقت با سایر مخلوقات فرق داشتند؛ چرا که آنها را از نور خود به‌وجود آورد که عبارتند از پیامبر و اهل بیت ایشان.
اهل سنت با اتکاء به برخی روایات و آیات وارده از طریق بزرگان خود معتقدند که برخی از افراد منتسب به پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) به مانند حضرت ابوطالب ایمان نداشتند و او از دنیا رحلت کرد در حالی که باقی بر اعتقادات پدرانش بوده است. لذا چنان هجمه ای را بر این یار و حامی محکم پیامبر اسلام وارد کردند که اگر کسی از تاریخ اطلاعی نداشته باشد یقیناً او را مشرک میداند
مساله توسل از جمله مسائلی است که علما آن را به منزله نخ لباس می‌دانند. پس همانگونه که اگر لباس نخ‌کش شود، از بین می‌رود و ارزش ندارد، دینی که توسل به بزرگان، در آن وجود نداشته باشد، نیز بی‌ارزش است.
ولادت امیرمؤمنان (علیه السّلام) در خانه کعبه به حدّی مسلّم و مشهود است که علاوه بر وجود شواهد و مستندات قطعی در متون روایی مورد قبول وهابیت، برخی از آنان ادعای تواتر نموده‌اند که به برخی از مطالب موجود در کتب اهل سنت و مورد قبول وهابیت اشاره می‌کنیم: مسعودی مورّخ، و ادیب مشهور شافعی مذهب درباره ولادت امیرمؤمنان...
پیرامون راستگویی حضرت زهرا (سلام الله علیها) و اختصاص لقب صدیّقه به ایشان توسط پیامبر اکرم، روایت است که پیامبر به امیرالمؤمنین فرمود: «سه ویژگی در تو است که کسی غیر تو ندارد، حتی من. یکی از آن ویژگی‌ها، همسر تو است که صدیّقه می‌باشد، و کسی مانند آن را ندارد...». بنابراین صدیّقه یکی از القابی است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به حضرت زهرا (سلام الله علیها) داده است. این...
روایتی در صحیح بخاری آمده است که پیامبر اکرم پس از یک واقعه، به مسجد رفت و خطبه‌ای خواند و در آن خطبه فرمود: «فاطمه پاره تن من است، هر که او را بیازارد، مرا آزرده است.» که علنی کردن این مطلب، نشان از اهمیت رضایت حضرت زهرا (سلام‌الله علیها) است و هشدار به مسلمانان از ناراضی نمودن حضرت زهرا.
ابعاد شخصیتی وجود مقدس حضرت صدیقه طاهره (س) چنان گسترده و دریای فضایل ایشان چنان بی‌کران است که زبان تمام علما در سرتاسر تاریخ از توصیف شایسته ایشان قاصر بوده است. اتفاقاً فضایل و کرامات حضرت از دید علما و بزرگان اهل تسنن نیز پوشیده نمانده و ایشان نیز بارها و بارها در ذیل مباحث مختلفی پیرامون شخصیت والای حضرت توضیح داده‌اند.
در حالی که بیشتر بزرگان و علمای اهل سنت بر ولادت حضرت مهدی در سال 255 هجری و آغاز غیبتش در سال 260 هجری صراحت دارند، اما در این میان، گروهی از شبهه‌گران وهّابی، با عبارات و ترفند‌های گوناگون کوشیده‌اند، در اصل این‌که اساساً امام عسکری (علیه السّلام) فرزندی داشته که غیبت نموده باشد یا خیر، تشکیک کنند.