وصی و جانشین بلافصل رسول خدا (ص) یعنی امیرالمؤمنین (ع) شخصیتی الهی است که آیات فراوانی از قرآن کریم در مدح و بیان فضائل ایشان نازل شده است. تاریخ شاهدی زنده بر مظلومیت و غربت امیرالمؤمنین (ع) بوده و هست. بارها رسول خدا (ص) به تنهایی و غربت برادر و جانشین خود سخن‌ها گفته‌‌اند و از دشمنی‌هایی که در حق ایشان روا داشته شده پرده برداشتند. گریه‌های رسول خدا (ص) در مظلومیت امیرالمؤمنین (ع) شاهدی بر این سخن است.

یکی از عبادات مستحب مورد اتفاق مسلمانان، نافله شب است که همه مسلمانان خواندن آن را در شب‌های ماه رمضان، از سنت‌های مؤکد اسلامی می‌دانند و اهل سنت آن را به جماعت می‌خوانند؛ تعداد رکعات نماز تراویح، 11، 20، 21، 23، 24، 28، 34، 36، 38، 39، 40، 41 و 47 رکعت گفته شده و اتفاقی در این زمینه بین اهل سنت وجود ندارد.

روایت معروف نبوی «حسین منی و انا من حسین» در بین شیعیان از جایگاه بالایی برخوردار است. با دقت در منابع اهل سنت معلوم می‌شود این روایت نزد اهل سنت نیز روایتی صحیح و حسن است؛ اما اهل سنت کمتر به مضامین این روایت پرداخته‌اند. شاید دلیل این امر عدم آشنایی نویسندگان و اندیشمندان اهل سنت با محکم بودن سند این روایت است.

محمد عثمان، امام جمعه مسجد الخلیل اهل‌سنت خاش در سخنرانی خود به بهانه تفسیر قرآن، اعتقاد وهابیت را توضیح داده و به عقاید مسلمانان توهین کرده است. وی مدعی شده قسم به غیر خداوند شرک است و این تحلیل اشتباهی از ابن‌عمر است که از نهی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نسبت به قسم نخوردنِ عمر به پدرش، ممنوعیت قسم به غیر خداوند را فهمیده است، درحالی که در منابع حدیثی اهل‌سنت از خود پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نیز قسم به غیر خداوند نقل شده است.

روایاتی در متون حدیثی نقل شده که دلالت بر نهی از گریه بر مردگان دارند؛ پاسخ‌هایی که برای جواز گریه داده شده است، با فرض صحت این روایات، به این صورت است که این حدیث برای مورد خاص (یهود و کفار) صادر شده و مختص به مؤمنین نیست؛ راوی، حدیث را اشتباه نقل کرده و عذاب در این حدیث به معنی ناراحتی روحی بوده، نه عقاب الهی.

در بین دنیا و آخرت، عالم دیگری وجود دارد که به آن برزخ می‌گویند؛ علمای اهل‌سنت به دلیل آیات و روایات صحیحی که در کتاب‌های خود دارند، به حیات پیامبران و ... در آن عالم معتقدند؛ در روایات اهل‌سنت آمده است که پیامبران در آن عالم به دعا و نماز مشغولند.