مباحث روایی
یکی از مصیبت‌های جانسوز تاریخ اسلام، حادثه فراموش نشدنی عاشورا و کربلاست، و پیامبر اکرم(ص) بارها درباره این حادثه سخن فرموده و ضمن پیش‌گویی‌هایی از چگونگی وقوع آن، بر شهادت مظلومانه فرزندشان امام حسین(ع) اشک ریخته‌اند. پیامبر که نسبت به حوادث آینده از راه وحی و علم الهی آگاه بوده، این حقیقت را در مناسبت‌های مختلف بیان کردند.
رویداد غدیر خم و آن‌چه در آن اتفاق افتاده است هم‌چون حدیث غدیر، به مثابه رکنی رکین در جهان اسلام مورد پذیرش است. از این‌روی عالمان اهل‌سنت هم‌چون طحاوی و ترمذی بر صحت حدیث غدیر اعتراف دارند و بر واقعه غدیر خم تاکید می‌کنند.
حدیث غدیر بر خلاف ادعای برخی که درصدد کم نشان دادن فضائل امیرالمومنین علیه السلام هستند، در میان علما و حدیث شناسان اهل سنت ،حدیثی متواتر و یا صحیح است.
حقیقتا با توجه به نقل تواتر و صحت فراگیر حدیث غدیر عدم نقل آن در صحیحین از چه روست؟ آیا تا کنون از خود پرسیده اید که اگر چنین فضیلتی در حق دیگران وارد می‌شد، آیا باز هم همین کتمان و عدم نقل ها اتفاق می‌افتد؟!
خداوند با علم و حکمتش در امتحانی قرآن و پیامبر اکرم را برای هدایت بشر فرستاده و شیطان هم انسانها را می‌فریبد؛ خداوند فرموده: «بگو -ای پیامبر- از شما هیچ چیزی در مقابل رسالتم نمی‌خواهم، مگر محبت و دوستی با اهل بیتم.» اما بعد از رحلت پیامبر اسلام، با دختر پیامبر به خاطر برخی مسائل که حق مسلّم ایشان بود، به نزاع پرداختند و منجر به کدورت و ناراحتی شدید ایشان شد.
از نظر علمای اهل سنت تمام صحابه عادل هستند، ولی در تاریخ صدر اسلام می‌بینیم آنها با پیامبر اکرم گاهی به شدت مخالفت می‌کردند. یکی از مخالفتهای صحابه با پیامبر اکرم در آخرین حج ایشان بود، عایشه می‌گوید: پس از برخورد تند برخی صحابه، پیامبر با حالتی غضبناک نزد من آمد، من کسانیکه پیامبر را غضبناک کرده بودند را نفرین کردم و گفتم خدا آنها را وارد آتش دوزخ کند.
برخی معتقدند که باید دشمنان اهل بیت را سب و ناسزا گفت حتی اگر جزء مقدسات دیگر مذاهب باشند اما امام رضا (ع) می فرماید که برخی از روایاتی که در منابع روایی وجود دارد که در سب دشمنان ما است از ما نیست.
در حديثی از امام رضا (ع) که ظاهر آن با حديث ثقلين در تعارض است، آمده است: «فقط به قرآن بايد تمسک نمود و اگر به غير قرآن تمسک کنيد، گمراه می‌شويد.» در پاسخ به این اشکال می‌گوییم: اين‌گونه روايات در مقام نفی پيروی از اهل بيت نيست؛ و بر فرض وجود تعارض، به‌طور قطع حديث ثقلين به دلیل تواترش مقدم بر اين روايت است.
«ابن حجر» پس از ذکر حدیث «سفینه» در وجه تشبیه می‌گوید: «وجه تشبیه آنها به کشتى نوح این است که هر کس آنها را دوست بدارد و به سپاس‌گزارى خداوند که به آنها این مقام را داده، تعظیم کند و از هدایت علماى آنها برخوردار شود، از ظلمتِ مخالفت‌ها نجات مى‌یابد و کسى که تخلف کند، در دریاى کفران نعمت غرق و در پستى و بلندى طغیان‌گرى هلاک خواهد شد.»
خاطره‌ای از سفر شیخ «حسین انصاریان» به ترکیه: در ترکیه به مفتی اعظم استامبول گفتم علت شیعه بودن ما در تفسیر فخر رازی آمده؛ «فخر رازى » در تفسير خود در بحث بلند یا آهسته خواندن بسم اللّه الرحمن الرحيم، گفته است: هرگاه كسى على (عليه‌السلام) را پيشواى دين خود قرار دهد، به دستگيره محكمى در دين و نفس خود دست زده است.
فضائل و مناقب و امتیازات ویژه حضرت علی (علیه‌السلام) آن‌قدر زیاد است که قابل شمارش نیست. البته قابل ذکر است که مقدار کمی از این امتیازات و فضائل را برخی از صحابه جلیل القدر پیامبر اسلام هم دارند که باز هم امیرالمؤمنین در همان مقدار کم با ایشان شریک است.
چگونه ممكن است امام صادق سيره و روش جدش امير المؤمنين و مادرش فاطمه زهرا عليهما السلام را فراموش كرده باشد ؛و به ولادتش از ابوبکر افتخار کند در صورتي كه امام علی و حضرت زهرا در تمام عمرشان لحظه‌اي با ابوبكر بيعت نكردند و خلافت او را به رسميت نشناختند و حضرت زهرا از ابوبکر غضبناک بود
همواره افرادی سود‌جو در تاریخ اسلام به دنبال تغییر تاریخ از طریق تحریف روایات هستند. به عنوان مثال می‌توان به حذف روایت اقتدای ابن‌عباس به حجاج اشاره کرد که علی رغم گزارش آن توسط عالمان اهل‌سنت از کتاب بخاری، اکنون این روایت در بخاری دیده نمی‌شود.
تحریف در روایات، یکی از حیله‌های علمی در راستای پنهان ماندن حقایق بر طالبین حقیقت است. متاسفانه برخی از عالمان اهل‌سنت در باب تحریم متعه از سوی عمر، اقدام به تحریف و تقطیع روایت کرده‌اند.