برخی عالمان اهل سنت، اقرار کرده‌اند، قاعده قبح تقدیم مفضول بر افضل را قبول ندارند؛ مثل ابن ابی‌الحدید که می‌گوید: «حمد خدای را که شخص ناشایست را بر شایسته‌ترین افراد مقدم داشت.» ابن حجر هیثمی نیز می‌گوید: «اهل سنت اجماع دارند بر صحت رهبری شخص ناشایست در حالی‌که فرد شایسته‌ای میان جامعه اسلامی هست، چرا که اجماع دارند خلافت عثمان، صحیح است.»

پس از آنکه خداوند خود را مالک روز جزا نامید، برای آگاه نمودن مردم از دقیق بودن حساب و کتاب الهی، آیات متعددی را بیان فرمود و برای رسیدن به بهشت برین خداوند عبور از روی پل صراط را شرط گذاری کرد.

حاکم نیشابوری می‌گوید: از ابوالحسین بن ابی‌بکر فقیه شنیدم که می‌گفت: هر دعایی که نزد قبر علی بن موسی الرضا (علیه السلام) داشته‌ام خداوند آن را اجابت کرده است. تا جایی که فرزندار نمی‌شدم و  در نزد قبر علی بن موسی (علیه السلام) از خداوند خواستم که فرزندی به من عطا بفرماید و خداوند فرزندی به من روزی فرمود.

غلو کنندگانی که همواره بر شیعیان نسبت به شرافت اصحاب خاصه‌ای همچون امیرالمومنین (علیه‌السلام) اتهام به بزرگ‌نمایی و غلو را نثار می‌کنند، برای فضیلت بخشی به احمد بن حنبل او را فدایی اسلام معرفی می‌کنند. «اسحاق بن راهویه می‌گوید: اگر احمد بن حنبل جان خودش را فدای اسلام نمی‌کرد، دین اسلام از بین می‌رفت.

غلو حامیان احمد بن حنبل و روایت سلمه بن شبیب: شخصی چهارصد فرسخ راه را پیمود و نزد احمد بن حنبل آمده و می‌گوید: در خواب به من گفتند: نزد احمد بن حنبل برو و به او بگو: خداوند و ملائکه آسمان‌ها و زمین از تو راضی هستند.

ابن روزبهان از علمای اهل سنت در توصیف امام صادق (علیه السلام) می‌نویسد: پروردگارا! درود فرست بر امام ششم. او که به خدا تقرب یافته بود، در اعمال خیر سبقت گرفته بود، ادب یافته و موافق با پیامبر بود. فریادرس ضعیفان هنگام حوادث و بلیات بود. حجت خداوند نزد هر زندیق و منافق، آگاه بر رازهای غیب با تعلیم خدای خالق.