در صحيح مسلم از قول عبدالله ابن شفيق مي‌گويد: روزي بعد العصر، ابن عباس براي ما خطبه مي‌خواند و سخنراني مي‌كرد. سخنش به درازا كشيد و همچنان براي ما صحبت مي نمود تا اين كه آفتاب غروب كرد و ستاره ها ظاهر شدند. صداي مردم بلند شد: «الصلاة، الصلاة» ابن عباس اعتنايي نكرد. در همين حال مرد ديگري نداي «الصلاة، الصلاة» سرداد. ابن عباس رو به او نمود و گفت: مادر مرده، مرا سنت ياد مي‌دهي ؟ من خودم ديدم كه پيامبر خدا نمازهاي ظهر و عصر و نمازهاي مغرب و عشا را جمع مي‌خواند.

اختلاف بین مذاهب چهارگانه اهل سنت کمتر از اختلاف بین آنها و بین مذهب شیعه نیست. شاهد گویای این سخن، هزاران کتاب است که در اصول و فروع مذهب این دو گروه تالیف شده است.

شفاعت، یکی از اصول مسلم اسلام است، که همه طوایف و فرق اسلامی به پیروی از آیات قرآن و روایات، آن را پذیرفته‌اند. حقیقت شفاعت این است که انسان گرامی که در نزد خداوند از قرب و مقامی برخوردار است، از خدای متعال خواهان بخشودگی گناهان و یا ارتقاء درجه انسانی دیگر گردد. البته شفاعت با شرایطی صورت می‌پذیرد.

برخی از پیروان اهل سنت بر خلاف دیدگاه علمای خویش ، معتقدند که جریان آتش زدن خانه حضرت زهرا سلام الله علیها ، افسانه و دروغی بیش نیست، چرا که با قبول این جریان باید امام علی علیه السلام را فردی - نعوذ بالله - ترسو فرض کرد.

بعضی بر آنند که یزید را خلیفه مشروع نشان داده و قیام امام حسین علیه السلام را خروج علیه خلیفه مشروع جلوه دهند اما کسی که جنایات بزرگی در پرونده سیاه خود دارد چگونه می‌تواند مشروع باشد؟

خداوند می‌فرماید: «پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار، و کسانی‌که به نیکی از آن‌ها پیروی کردند، خداوند از آن‌ها خشنود گشت، و آن‌ها نیز از او خشنود شدند و باغ‌هایی از بهشت برای آنان فراهم ساخته، که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن خواهند ماند.» برخی با استناد به این آیه درصدد اثبات عدالت صحابه هستند، که این‌طور نیست.