حضرت امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) نوری از آفتاب نبوّی و پرتوی از خورشید علوی هستند که در تاریخ می‌درخشند، چرا که آنها در خانه وحی دیده به جهان گشودند و در دامان پرمهر پیامبر، علی و حضرت فاطمه (علیهماالسلام) پرورش یافتند و در دوران زندگانیشان کوشیدند تا راه حقیقت را بر پویندگان آن نشان دهند و به همگان بیاموزند.

روایت معروف نبوی «حسین منی و انا من حسین» در بین شیعیان از جایگاه بالایی برخوردار است. با دقت در منابع اهل سنت معلوم می‌شود این روایت نزد اهل سنت نیز روایتی صحیح و حسن است؛ اما اهل سنت کمتر به مضامین این روایت پرداخته‌اند. شاید دلیل این امر عدم آشنایی نویسندگان و اندیشمندان اهل سنت با محکم بودن سند این روایت است.

ابن صباغ مالکی می‌گوید: «برخی اهل علم گفته‌اند کاظم، آن امام بزرگ منزلت است، که یگانه حجت و بزرگ بود. شب را به قیام و روز را به روزه سپری می‌کرد. به او کاظم گفتند، چون بسیار بردبار و برخطاکاران اهل گذشت بود. در نزد اهل عراق معروف به باب حوائج الی الله است. زیرا نیاز و درخواست نیازمندان را برآورده می‌سازد.»

روایات زیادی در کتب اهل سنت در فضیلت حضرت زهرا(س) نقل شده است که عالمان اهل سنت، طبق آن روایات به این نتیجه رسیده‌اند که حضرت زهرا(س) برترین فرد امت اسلام پس از رسول خدا (ص) است و حتی از خلفا نیز برتر هستند. کسی که به حضرت دشنام دهد، کافر است و هر نسبی غیر از نسب حضرت زهرا(س) در قیامت معتبر نیست.

محمد عثمان، امام جمعه مسجد الخلیل اهل‌سنت خاش در سخنرانی خود به بهانه تفسیر قرآن، اعتقاد وهابیت را توضیح داده و به عقاید مسلمانان توهین کرده است. وی مدعی شده قسم به غیر خداوند شرک است و این تحلیل اشتباهی از ابن‌عمر است که از نهی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نسبت به قسم نخوردنِ عمر به پدرش، ممنوعیت قسم به غیر خداوند را فهمیده است، درحالی که در منابع حدیثی اهل‌سنت از خود پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نیز قسم به غیر خداوند نقل شده است.

محمدعثمان قلندرزهی، امام جمعه اهل‌سنت خاش، گرفتن جشن ولادت را بدعت دانست؛ در حالی که علمای اهل‌سنت جشن میلاد پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را دارای ثواب و برکات مادی و معنوی می‌دانند؛ بنابراین طبق نظر آنان، این مراسم بدعت نیست؛ حتی گرامی‎‌‎داشتن این شب را برای کافران نیز دارای اجر دانسته و به طریق اولی برای مسلمان یگانه‌پرست، دارای ثواب بسیار می‌دانند.