پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_ جدیداً بعضی از مولوی‌های اهل سنت، به‌روز شده‌اند و برای سال‌مرگ عمر بن خطاب، از واژه شهادت استفاده می‌کنند! اما جالب این است که بیشتر علمای اهل سنت، برای مرگ او نگفته‌اند شهادت، بلکه از واژه وفات استفاده کردند؛ مثلاً هیثمی، یک باب در کتاب خود به نام [بَابُ وَفَاةِ عُمَرَ] دارد و حرفی از شهادت در این کتاب نیامده است.[1] بَلاذُری نیز در کتاب خود، سخنرانی  فاطمه، دختر عمر بن خطاب را بعد از فوت پدرش آورده و نوشته: «خَطَبَ فاطمة بنت عمر، بعدَ وفاةِ عمرٌ».[2] می‌بینید که هیچ خبری از کلمه شهادت نیست!

اهل سنت! لطفا کلاه خود را قاضی کنید و برای ما اثبات کنید که واژه وفات، به معنای شهادت هم هست! چون به ما می‌گویند: شما شیعه‌ها توی تقویم‌های خود، از سال 72 به بعد، وفات حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را به شهادت تغییر داده‌اید! جدای از اینکه این سخن، ادعایی نادرست است! حتی قبل از انقلاب، در تقویم‌های رسمی ایران، برای حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها از عبارت شهادت استفاده می‌شد و تعطیل رسمی نیز بوده است!

این هم یادگاری بماند که در زمان امیرالمؤمنین علیه‌السلام، از شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها یاد شده که می‌توانید کتاب سُلَیْم بن قِیْس هِلالی که در همان زمان نوشته شده را ببینید! حالا آقایان اهل سنت، شما بگویید! اگر اعتقاد به شهادت عمر دارید، چرا در کتاب‌های خودتان از کلمه وفات استفاده کرده‌اید؟

پی‌نوشت:
[1]. هیثمی، مجمع الزوائد، مكتبة القدسی، ج9، ص74. «بَابُ وَفَاةِ عُمَرَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ.»
[2]. بلاذری، أنساب الأشراف، دار الفکر، ج5، ص498.