پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پس از آنکه مردم به درجه‌ای از شناخت و معرفت، در مورد ارزش و جایگاه رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله رسیدند، ایشان حضرت زهرا سلام‌الله‌عليها را برای آنان معرفی کردند و با عبارات مختلفی در مواقع مختلف،[1] فرمودند: «هر كسی‌كه فاطمه سلام‌الله‌عليها را می‌شناسد كه می‌شناسد و هر كسی او را نمی‌شناسد، بداند او فاطمه، دختر پيامبر و پاره تن من، قلب من در ميان بدن من است؛ فاطمه سلام‌الله‌عليها پاره تن من است، کسی او را اذیت کند، مرا اذیت کرده و یا کسی او را بیازارد، مرا آزرده است».[2]

این روایت، از احادیث متواتری است که امکان ندارد بتوان به اعتبار آن خدشه‌ای وارد کرد و این سخن را پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نه یک بار، بلکه بارها و بارها و در موارد مختلف بیان کرده است.

همچنین طبق آیه قرآن، هر کس پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را بیازارد، ملعون و مستحق عذاب الیم (دردناک) است: «إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَ الْآَخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا.[احزاب/57] آنهايی كه خدا و پيامبرش را اذيت می‌كنند، خداوند آنها را از رحمت خود در دنيا و آخرت دور می‌سازد و برای آنان عذاب خوار كننده‌ای آماده كرده است‏». و در آیه‌ای دیگر آمده است: «وَ الَّذينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ.[توبه/61] آنانکه رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله را اذیت می‌کنند، برای ایشان عذابی دردناک است».

در منابع اهل سنت، گزارشاتی از وقایع پس از رحلت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل شده که دلالت بر غضب حضرت زهرا سلام‌الله‌عليها، نسبت به خلیفه اول دارد. این گزارشات پس از هجوم به خانه حضرت و گرفتن فدک از ایشان مطرح شده است.

بخاری در صحیح خود روایت می‌کند: «فاطمه سلام‌الله‌عليها دختر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بر ابوبكر خشم گرفت و با ابوبكر قطع رابطه كرد، تا اينكه وفات کرد» و در روايت ديگری می‌نویسد: «فاطمه سلام‌الله‌عليها با ابوبكر قطع رابطه كرد و سخن نگفت تا اينكه از دنيا رفت».[3] مانند این روایت در صحیح مسلم نیز روایت شده است.[4] عالمان دیگر اهل سنت نیز به علت نقل این گزارش در صحیحین، آن را پذیرفته‌اند.

طبیعی است اگر عالمی با تعصب به این قضیه بنگرد و غضب حضرت زهرا سلام‌الله‌عليها نسبت به خلیفه اول را بپذیرد، اساس مشروعیت خلافت خلفا، برایش زیر سؤال می‌رود و مجبور می‌گردد، چاره‌ای برای آن پیدا کند. برخی علمای اهل سنت توجیهاتی برای آن ذکر کرده‌اند یا دست به تحریف و جعل روایاتی در این زمینه زده‌اند، اما اشکال به خلفا که با این استدلال حاصل می‌شود را پاسخ نداده‌اند.

پی‌نوشت:
[1]. «فاطمه پاره تن من است، کسی او را اذیت کند، مرا اذیت کرده...»
[2]. صحیح البخاری، بخاری، دار طوق النجاة، ج5، ص21، 22 و 29.
صحیح مسلم، مسلم، دار إحياء التراث العربی، ج4، ص1902 و 1903.
كشف الغمة، أربلی، دار الاضواء، ج2، ص94.
الفصول المهمّة، ابن‌صباغ مالكی، ص139. «خرج النبی ص وهو آخذ بید فاطمة؛ فقال من عرف هذه، ...»
المستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، دار الکتب العلمیه، ج3، ص172، ح 4747.
سنن الکبری، بیهقی، دار الکتب العلمیه، ج10، ص340.
و ...
[3]. صحيح البخاری، بخاری، دار طوق النجاة، ج4، ص79؛ ج5،‌ ص139 و ج8، ص149.
[4]. صحيح مسلم، مسلم، دار إحياء التراث العربی، ج3، ص1380.