پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از شبهاتی که پیروان وهابیت در مبحث فاطمیه، به منظور تشکیک در شهادت حضرت صدیقه طاهره، فاطمه زهرا علیهاالسّلام، به شیعه وارد می‌کنند، این شبهه است که چرا حضرت علی علیه‌السلام شیر خدا، فاتح خیبر، سکوت کرده و کوچک‌ترین اعتراضی نکرده؟ اگر این مطلب دروغ را بپذیریم، ایراد‌هایی بر حضرت علی علیه‌السلام وارد می‌شود، از جمله این‌که ناموس هر شخص، خط قرمز او به حساب می‌آید؛ حضرت علی علیه‌السلام موظّف بود از همه مظلومان و مخصوصاً از ناموس خود دفاع کند؛ زیرا او از همسر خود که دختر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله بود، دفاع نکرد؟ یا اینکه می‌گویند اگر واقعاً چنین هجومی به خانه حضرت فاطمه علیهاالسّلام صورت گرفته، چرا امیرالمؤمنین، علی علیه‌السلام دفاع نکرد؟ مگر نه این‌که او اسدالله الغالب و شجاع‌ترین فرد زمان خود بود؟ علی که شیر خدا بود و شمشیری دشمن‌شکن و دستی خیبر‌افکن داشت که با یک دست، درب قلعه خیبر را از جا بلند می‌کرد، چگونه طاقت آورد، تا همسرش را در مقابل چشمانش بزنند و او هیچ واکنشی از خود نشان ندهد.

در پاسخ می‌گوییم: وهابیت که شبهه بالا را مطرح کرده، هر پاسخی به سؤال ما بدهد، ما همان پاسخ را درباره شبهه آنها نسبت به امیرمؤمنان علیه‌السلام می‌دهیم. سؤال این است که بر اساس ادّعای وهّابیت، ام‌کلثوم دختر امیرمؤمنان علیه‌السلام همسر عمر بوده است؛ اگرچه ما بر این اعتقادیم که این موضوع نیز، افسانه‌ای بیش نبوده و حقیقت چیز دیگری است که جز اشکالات فراوان برای سازندگان آن، حاصل دیگری ندارد؛ اما در صورتی که فرض را بر پذیرش این ادّعا بگذاریم، همین شبهه درباره دفاع نکردن عمر از همسرش، امّ‌کلثوم مطرح می‌گردد که وهّابیت باید از آن پاسخ دهند.

موضوع از این قرار است که مغیرة بن شعبه، با زنی به نام امّ‌جمیل زنا کرد و سه نفر نیز بر این موضوع شهادت داده که اگر شخص چهارمی نیز برای شهادت یافت می‌شد، مغیره مورد اجرای حدّ زنا قرار می‌گرفت. عمر در سفر حجّ، در مکانی که مغیره نیز حضور داشت، به امّ‌جمیل برخورد کرد و از مغیره پرسید: آیا تو این زن را می‌شناسی؟ مغیره با وقاحت تمام، امّ‌جمیل را با امّ‌کلثوم تشبیه کرده و می‌گوید: آری! او امّ‌کلثوم دختر علی علیه‌السلام، همسر توست. در حقیقت، مغیره در پاسخ به عمر، زشت‌ترین جسارت‌ها را به همسر وی کرده و امّ‌کلثوم را متّهم به زنا می‌سازد، امّا عمر هیچ‌گونه غیرتی از خود نشان نداده و هیچ ‌عکس‌العملی و دفاعی از خود نشان نمی‌دهد.

ابن خلکان در وفیات الأعیان[1] و ابوالفرج اصفهانی در اغانی آورده‌اند: «امّ‌جمیل در حج، با عمر همراه شده و مغیره نیز در آن زمان در مکه بود. عمر به مغیره گفت: آیا این زن را می‌شناسی؟ مغیره در پاسخ گفت: آری! این امّ‌کلثوم دختر علی است! عمر گفت: آیا خودت را به ‌بی‌خبری می‌زنی؟ به خدا سوگند! من گمان می‌کنم «أبوبکره» درباره تو دروغ نگفته و هر زمان که تو را می‌بینم، می‌ترسم از آسمان سنگی بر سر من فرود آید.»[2]

این در حالی است که مغیرة بن شعبه از دوستان قدیمی، کارگزار و از نیروهای تحت فرمان عمر بن خطّاب بوده، امّا با این وجود، عمر هیچ‌گونه برخوردی با او نکرد. حال قضاوت شما در این برخورد چیست؟ آیا توقع نمی‌رفت، عمر در برابر اهانت مغیره به همسر وی، عکس‌العمل غیورانه نشان دهد؟

پی‌نوشت:
[1]. وفیات الأعیان و انباء أبناء الزمان، إبن خلکان، دار صادر، ج6، ص366. «ثمّ إنّ أمّ جمیل وافقت عمر بن الخطّاب بالموسم و المغیرة هناک فقال له عمر أتعرف هذه المرأة یا مغیرة؟ قال: نعم هذه أمّ کلثوم بنت...»
[2]. الأغانی، أبوالفرج اصفهانی، دار إحياء التراث العربی، ج16، ص333. «ثمّ إنّ أمّ جمیل وافقت عمر بن الخطّاب بالموسم و المغیرة هناک فقال له عمر أتعرف هذه المرأة یا مغیرة؟ قال: نعم هذه أمّ کلثوم ...»