پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پس از آنکه مردم به درجه‌ای از شناخت و معرفت در مورد ارزش و جایگاه رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله رسیدند، ایشان حضرت زهرا سلام‌الله‌عليها را برای آنان معرفی کردند و با عبارات مختلفی در مواقع مختلف،[1] فرمودند: «هركسی كه فاطمه سلام‌الله‌عليها را می‌شناسد كه می‌شناسد و هركسی او را نمی‌شناسد، بداند او فاطمه دختر پيامبر و پاره تن من، قلب من در ميان بدن من است؛ فاطمه سلام‌الله‌عليها پاره تن من است، کسی او را اذیت کند، مرا اذیت کرده و یا کسی او را بیازارد، مرا آزرده است».[2]

این روایت، از احادیث متواتری است که امکان ندارد بتوان به اعتبار آن خدشه‌ای وارد کرد و این سخن را پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نه یک بار، بلکه بارها و بارها در موارد مختلف بیان کرده است.

همچنین طبق آیه قرآن، هرکس پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را بیازارد، ملعون و مستحق عذاب الیم (دردناک) است: «إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَ الْآَخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا»؛ [3] «آنهايی كه خدا و پيامبرش را اذيت می‌كنند، خداوند آنها را از رحمت خود در دنيا و آخرت دور می‌سازد و برای آنان عذاب خوار كننده‌ای آماده كرده است‏». و در آیه‌ای دیگر آمده است: «وَ الَّذينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ»؛ [4] «آنانکه رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله را اذیت می‌کنند، برای ایشان عذابی دردناک است».

در منابع اهل‌سنت، گزارشاتی از وقایع پس از رحلت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل شده که دلالت بر غضب حضرت زهرا سلام‌الله‌عليها، نسبت به خلیفه اول دارد. این گزارشات پس از هجوم به خانه حضرت و گرفتن فدک از ایشان مطرح شده است.

بخاری در صحیح خود روایت می‌کند: «فاطمه سلام‌الله‌عليها دختر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بر ابوبكر خشم گرفت و با ابوبكر قطع رابطه كرد، تا اينكه وفات کرد» و در روايت ديگری می‌نویسد: «فاطمه سلام‌الله‌عليها با ابوبكر قطع رابطه كرد و سخن نگفت تا اينكه از دنيا رفت».[5] مانند این روایت در صحیح مسلم نیز روایت شده است.[6] عالمان دیگر اهل‌سنت نیز به علت نقل این گزارش در صحیحین، آن را پذیرفته‌اند.

طبیعی است اگر عالمی با تعصب به این قضیه بنگرد و غضب حضرت زهرا سلام‌الله‌عليها نسبت به خلیفه اول را بپذیرد، اساس مشروعیت خلافت خلفا برایش زیر سؤال می‌رود و مجبور می‌گردد چاره‌ای برای آن پیدا کند. برخی علمای اهل‌سنت توجیهاتی برای آن ذکر کرده‌اند یا دست به تحریف و جعل روایاتی در این زمینه زده‌اند، اما اشکال به خلفا که با این استدلال حاصل می‌شود را پاسخ نداده‌اند.

پی‌نوشت:
[1]. «فاطمه پاره تن من است، کسی او را اذیت کند، مرا اذیت کرده...»
[2]. كشف الغمة، أربلی، ج2، ص94؛ الفصول المهمّة، ابن‌صباغ مالكی، ج1، ص664؛ صحیح بخاری، بخاری، ج4، ص210-213-219، ج6، ص158؛ صحیح مسلم، ج7، ص141؛ مسند احمد، احمد بن حنبل، ج4، ص5 و 326 و 328؛ سنن ترمذی، ترمذی، ج5، ص360؛ المستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، ج3، ص158-159؛ سنن الکبری، بیهقی، ج10، ص201؛ المصنف، عبدالرزاق، ج7، ص301 و ...
[3]. سوره احزاب، آیه 57.
[4]. سوره توبه، آیه 61.
[5]. صحيح البخاری، ج3،‌ ص1126؛ ج4، ص1549 و ج6، ص2474.
[6]. صحيح مسلم، ج5، ص154.