یکی از مسائلی که برای اهل‌بیت (علیهم السلام) از ابتدای اسلام تاکنون وجود دارد غربت آن‌هاست. اما غربت حضرت ولی‌عصر (علیه السلام) بیش از هر امام دیگری دل انسان را جریحه‌دار می‌کند و منتظران آن حضرت را آزرده می‌سازد.غربت دو معنا دارد، یکی به‌معنای دوری از وطن و دیگری به‌معنای کمی یار و یاور که هر دو معنا، در امام زمان وجود دارد.

بعضاً در میان اهل سنت و فِرق غیر شیعه‌ی اثنی عشری به کلماتی بر می‌خوریم که حاکی از انکار ولادت امام زمان (عج) یا ایجاد تردید در مورد آن است. در حالی‌که هم از میان متون شیعه و هم از میان کتبی که در اهل سنت موجود است و نیز مواردی که علمای بزرگ اهل سنت به این مساله اشاره کرده‌اند، می‌توان به‌راحتی به تواتر این خبر و صحت آن پی برد.

بر حسب آنچه ما می‌فهمیم، بخشی از بیانات حضرت امیر (علیه السّلام) ناظر به این است که چون هدف خدای متعال از آفرینش انسان، این بود که موجودی با اختیار و انتخاب خود، راه سعادت و شقاوتش را انتخاب کند و این انتخاب، به آگاهی‌هایی احتیاج دارد که یا به طور کلی از دسترس ادراکات افراد عادی دور است، یا غالبا از آن غفلت می‌شود؛ برای اینکه این هدف تأمین شود، یعنی انسان بتواند راه سعادت خودش را بشناسد...

اتمام حجت بر مردم که در کلام حضرت امیرالمؤمنین (علیه السّلام) به منزلۀ راز بعثت مطرح شده این می‌باشد که اگر کسانی در وجود خدا شک داشتند و یا او را انکار می‌کردند و یا عقاید انحرافی دیگر داشتند، پیامبران با آنها احتجاج و حجت را بر آنان تمام می‌کردند و حجت را تبلیغ می‌کردند: «قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ [انعام/149] بگو حجت رسا فقط از آن خداست.» حجت خدا...

حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) پیامبر همه جهانیان است و تنها پیامبر مسلمانان نیست و به کار بردن تعبیر «پیامبر اسلام» درست نیست و این واژه ساخته غربی‌ها است تا از شأن و مرتبت رسول الله کم کنند...

وهابیان می‌گویند: سلف صالح هیچگاه به انبیا و اولیا متوسل نشده‎اند، در حالیکه قرطبی در تفسیر خود از اميرمؤمنان نقل كرده كه سه روز پس از دفن رسول‏ خدا، عربی بيابان‏ نشين آمد و خود را روی قبر آن حضرت افكند و می‌گفت: من بر خود ستم كرده‏‌ام و آمده‏‌ام تا تو برايم طلب آمرزش كنی. پس در این هنگام از قبر صدايی برخاست كه تو بخشيده شدی.