اسلام ناب
سنت، بعد از قرآن دومین منبع استنباط احکام نزد شیعه و اهل سنت بوده و بسیاری از احکام فقهی که توسط پیامبر اکرم (ص) تشریع شده در قالب احادیث و روایات به ما رسیده است؛ اما عده‌ای فقط قرآن را تنها منبع و مصدر تشریع دین می‌دانند، مانند فرقه قرآنیون که فقط قرآن را حجت می‌دانند و سنت را انکار می‌کنند.
بشارت تشکیل دولت جهانی اهل بیت (ع) یکی از وعده های الهی است که توسط پیامبر خدا (ص) و ائمه معصومین (ع) بارها به آن اشاره شده است؛ شیعیان نیز به محضر اهل بیت (ع) مشرف می‌شدند و انتظار تشکیل دولت کریمه اهل بیت (ع) را داشته و آن را آرزو و تقاضا می‌کردند. همنشینی با اهل بیت (ع) در عالم دنیا و دیار باقی از برکات این انتظار مقدس و ارزشمند است.
احمد صبحی منصور در ردیف قرآنیون معاصر و تأثیرگذار در این عرصه به شمار می آید که قرآن بسندگی مبنای اصلی گرایشات آنها محسوب می شود. ایشان با استناد به برخی از آیات قرآن تلاش می‌کند تا جایگاه پیامبر (ص) در غیر از شأن ابلاغ و نیز کارکرد سنت در تمامی حوزه‌های دینی را از اعتبار ساقط کند.
مبین بودن قرآن بی تردید بدین معنا نیست که همه معارف قرآن برای همه مردم واضح و روشن است و نیازی به تفسیر و تبیین ندارد؛ بلکه معارف قرآن مراتبی دارد و هر کس به حسب استعداد و ظرفیت فکری و روحی خود از روشنایی و روشنگری این کتاب آسمانی، پرتو می‌گیرد.
آتئیست ها با ایجاد شبهاتی پیرامون خطبه 56 نهج البلاغه، امیرمؤمنان (ع) را شخصیتی خشن و طرفدار کشتار معرفی می کنند. در پاسخ به شبهه آنان باید گفت، مقدم کردن اوامر و دستورات خداوند متعال بر هر چیزی در عالم، امری عقلی و صحیح است. امیرمؤمنان (ع) با اطاعت از فرمان خدا و به جهت دفاع از مسلمانان در مقابل کفار و مشرکین و منافقین به مقابله پرداختند و این کار حضرت (ع) ریشه قرآنی دارد.
آتئیست ها با ایجاد شبهاتی پیرامون خطبه 56 نهج البلاغه، امیرمؤمنان (ع) را شخصیتی خشن و طرفدار کشتار معرفی می کنند؛ در پاسخ به شبهه آنان باید گفت، حضرت چه در صدر اسلام و چه در دوران حکومتشان، ابتدا به هدایتگری مردم می‌پرداختند؛ اما هنگامی که کفار و مشرکین و منافقین دست به اسلحه می‌شدند و هدایت آنان امری بعید می‌شد، به دفاع از مسلمانان اهتمام می‌کردند.
جریان قرآنیون در مفهوم گیری از آیات، کلام الهی را بی نیاز از سنت دانسته و آیات الهی را برای همه قابل فهم می دانند؛ در صورتی که سعادت انسان در دنیا و آخرت وابسته به شناخت دقیق آموزه‌های اسلام و عمل به رهنمودهای آن است که این رهنمودها علاوه بر قرآن، به واسطه سنت هم بیان شده است.
قرآن و حديث از مهمترين منابع فهم اسلام هستند که غالب شیعیان و اهل سنت، حجیت هر دو را قبول دارند و احکام و قوانین الهی را از آن منابع استنباط و استخراج می‌کنند. آيات و احاديث زيادی بر حجیت آن دو به همراه هم تأکید دارند، اما جریانی افراطی به نام قرآنیون، حجیت احادیث را انکار کرده و به قرآن بسندگی رو آورده است.
سید ابوالفضل برقعی از بزرگان جریان قرآنیون معاصر در موضوع عصمت به صراحت ادعا می‌کند که پیامبر (ص) به اقتضای بشر بودن، گاهی دچار اشتباه و غفلت می شد که در نقد این ادعا می‌گوییم: آیاتی از قرآن وجود دارد که عصمت پبامبر (ص) را ثابت می‌کند و بسیاری از بزرگان شیعه و اهل سنت نیز آن را پذیرفته‌اند.
قرآنیون درباره امامت امیرالمؤمنین (ع) و برداشت آن از آیه ولایت، دیدگاهی مخالف با دیدگاه شیعیان امامیه دارند؛ در پاسخ می توان گفت: این فضیلت (نزول آیه مربوط به اعطای انگشتر در حال رکوع) در حق علی (ع) چنان معروف و مسلّم است که مخالفان حضرت نیز نتوانسته و نمی‌‌توانند آن را انکار کنند.
جریان قرآنیون که قرآن را در بخش اعتقادات کافی و بی نیاز از سنت می دانند روش تفسیری قرآن به قرآن را شاخص فهم قرآن، قرار داده اند و چشم خود را بر روی بسیاری از روایات بسته اند و سنت را به طور جدی مورد نقد قرار دادند.
مرحوم آیت الله صافی گلپایگانی با شرح روایت دیدار جناب عبدالعظیم حسنی (ع) با امام هادی (ع)، به شرح اعتقادات و کلمات این وجود مقدس پرداخته و با قلم شیوای خود، کتاب شرح حدیث عرض دین حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) را به رشته تحریر درآورده است.
فیلم «بانوی بهشت» که در آن به برخی از عقاید اهل تسنن اهانت شده به جنایات گروههای تکفیری در عراق و سوریه می پردازد، ولی کمترین اشاره ای به حامیان واقعی این گروه ها نکرده است.
یکی از اقدامات تفرقه انگیز جریان تشیع لندنی ساخت فیلم سینمایی «بانوی بهشت» است که به مهمترین مسئله تاریخ شیعه در خصوص واقعه غدیر و شهادت حضرت زهرا (س) می پردازد و گفته می شود یاسر الحبیب با حمایت همه جانبه انگلیس و آمریکا نویسندگی آن را عهده‌دار بوده است.