پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ محدثین و مورخین شیعه با اشاره به هجوم به خانه حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) اتفاقات آن روز را ثبت و ضبط کرده‌اند، اما یکی از اسناد ظلم به حضرت که سیاهی آن تا ابد بر پیشانی‌شان باقی خواهد ماند، شهادت حضرت محسن (علیه‌السلام) است. علمای شیعه نیز علت شهادت حضرت محسن را ضربه‌هایی می‌دانند که به پهلوی صدیقه‌ی طاهره (سلام‌الله‌علیها) زده شد و سبب شد تا جنین شش ماهه به شهادت برسد.

مرحوم شیخ صدوق در این باره می‌نویسد: «پیامبر فرمودند: اما دخترم فاطمه؛ او سیده زنان بهشت از اولین و آخرین است و او پاره تن من است. فاطمه نور چشمان من است و او اولین نفر از اهل بیت است که به من ملحق می‌شود.» سپس حضرت در ادامه فرمودند: «فاطمه در حالی بر من وارد می‌شود كه محزون، گرفتار و غمگین و شهید شده است.»
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) با توجه به شهادت حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) می‌فرمایند: «خدایا لعنت کن کسی را که به فاطمه ظلم کرد و به کسی که حقش را غصب کرد. عقوبت ده و خوار کن هر آن کس که فاطمه را ذلیل کرد و وارد آتش کن هر آن کسی که به پهلوی فاطمه زد تا فرزندش را سقط کند. در این هنگام، ملائکه آمین گفتند.»[1]

شیخ مفید در كتاب الاختصاص به سقط حضرت محسن اشاره می‌كند و می‌نویسد: «فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) خلیفه دوم را دید. در این هنگام او به حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) عرض كرد: این چه نوشته‌ای است كه نزد تو است؟ حضرت در جواب او فرمودند: این سندی است كه ابوبكر برای بازگرداندن فدك برای من نوشته است. او به حضرت عرض كرد: به من آن برگه را نشان بده. حضرت از دادن برگه امتناع كردند. در این هنگام با لگد به پای فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) كوبید و این در حالی است كه حضرت به جنینی به نام محسن باردار بودند. پس محسن را سقط كرد و سپس به صورت حضرت سیلی زد. گویا اكنون می‌بینم گوشواره از گوش حضرت افتاد و پراكنده شد.»[2]

محمد بن جریر طبری شیعی مذهب، در كتاب خود با اشاره به شهادت حضرت محسن می‌نویسد: «فاطمه (سلام‌الله‌علیها) به حسن (علیه‌السلام) حامله بود؛ هنگامی که او را به دنیا آورد، پس از چهل روز به حسین (علیه‌السلام) آبستن شد و زینب و امّ کلثوم نصیب او شد و بعد به محسن باردار گردید. وقتی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) رحلت کرد، به واسطه‌ی اذّیت و آزاری که ورود نیروهای خلیفه به خانه حضرت و خارج کردن پسر عمویش امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به سر آن حضرت آمد و از دست آن شخص به او رسید، فرزند کامل خود را سقط کرد و این مسأله موجب بیماری و وفات ایشان گردید. درود خدا بر ایشان باد.»[3]
با توجه به روایات و اسناد تاریخی موجود مشخص می‌شود علمای شیعه، علت شهادت حضرت محسن را ضربه به پهلوی ایشان می‌دانند.

پی‌نوشت:
[1]. شیخ صدوق، الأمالی، كتابچى - تهران، چاپ ششم، 1376ش، ص114. «وأما ابنتی فاطمة ... فتقول الملائكة عند ذلك.»
[2]. شیخ مفید، الإختصاص، قم، چاپ اول، 1413 ق، ص185. «فلقیها عمر فقال ... حاملة بابن اسمه المحسن فأسقطت المحسن من بطنها.»
[3]. طبری، دلائل الإمامة، مؤسسة البعثة، ج1، ‌ص104. «وَحَمَلْتُ بِالْحَسَنِ ... مَرَضِهَا وَ وَفَاتِهَا.»

محمدجواد مهریار