یکی از مهمترین موضوعاتی که نزد دین مبین اسلام دارای اهمیت است، موضوع محیط زیست است. رسول خدا (ص) و ائمه معصومین (ع) بارها در سخنانشان دستور توجه به محیط زیست داده اند؛ سرزمین حاصل خیز و محصول آن، یکی از مواردی است که خدای رحمان، شکرگزاری آن را برای بندگان برگزیده‌اش پسندیده است.

نبوت و جایگاه رسالت، برترین مقام و جایگاهی است که می توان گفت به بعضی از بندگان خداوند اعطا شده است. انتخاب عده ای از خوبان الهی به عنوان پیامبر و رسول و اعزام آنان برای هدایتگری و برقراری عدالت اجتماعی در میان بندگان و مخلوقات خداوند متعال، مهمترین نعمتی است که پروردگار عالم به بندگانش ارزانی داشته است.

غذای حلال و طیب یکی از دستورات مهم قرآنی است که پروردگار عالم بارها در این کتاب مقدس به آن امر کرده است؛ نکته مهم دراین باره آن است که امت های گذشته نیز به رعایت خوردن غذای حلال امر شده بودند. قرآن کریم به عنوان نمونه به طلب غذای حلال توسط اصحاب کهف بعد از بیدار شدنشان از خواب سیصد ساله اشاره می‌کند.

قرآن کریم کتاب هدایتگر و انسان سازی است که علاوه بر زیبایی در بیان و اعجاز در نزول، دریایی از معارف است و جامعیت آن سبب شده تا هر آن کس که در دنیا به دنبال سعادتمندی‌اش باشد، بهره مند گردد؛ کتاب راهگشای مخلوقات برای رسیدن به زندگی نیکو؛ هیچگونه تحریفی در آیات آن راه نداشته و هیچ موجودی نتوانسته همانند آیات آن بیاورد.

تبعیض نژادی و یا برتربینی خود نسبت به دیگران، یکی از فاسدترین اعتقاداتی است که در میان اکثر جوامع بشری وجود دارد. در عصر کنونی نیز با وجود تکنولوژی ها و سطح بالای علمی در جوامع بشری، بیشتر مردم دنیا درگیر جریان تبعیض نژادی هستند؛ در حالی که قرآن کریم در آیات خود به فساد این اعتقاد اشاره کرده است و رانده شدن شیطان، ریشه در تکبر و برتربینی او داشته است.

از مهمترین نعمت هایی که خدای رحمان به بندگانش عنایت کرده، علم و علم آموزی است. می توان گفت یکی از اهداف بعثت انبیاء الهی، بالا بردن سطح علمی مردم زمانشان بوده است. یکی از راه های رسیدن به بندگی مطلق، خشوع در مقابل خداوند متعال است. از منظر قرآن کریم، یکی از مهم‌ترین ویژگی علما و دانشمندان، خشوع و خداترسی آنان است.