اعتقادات
هیچ کس مانند حضرت فاطمه زهرا (س) عمق امامت را نشناخت و هیچ فردى چون او در راه تبیین امامت و شناسایى آن و دفاع از امام خویش تلاش نکرد و براى اثبات امامت امام على (ع) به محاجه و دفاع پرداخت و آنجا که لازم دید، براى دفاع از امام خویش، جان خود را به خطر انداخت تا آنجا که اولین شهید راه امامت و دفاع از آن لقب گرفت.
رفتار شناسی حضرت فاطمه (س) در جامعه و نحوه برخورد ایشان در موقعیت‌های مختلف، برترین الگو و راهنما در حوزه بصیرت است. اوج مبارزات سیاسی حضرت در دفاع از حریم ولایت تبلور می‌یابد. آن ولایتی که حضرت، حاضر می‌شود تمام دارایی خود را برای پا برجا ماندن این عنصر اساسی فدا کند.
حضرت زهرای اطهر (س) در مدت کوتاه زندگی خویش بعد از رحلت پیامبر (ص) برای دفاع از حق و حریم امامت و ولایت و جلوگیری از انحراف سیاسی مسلمانان، به تلاش و مبارزه خستگی ناپذیری پرداخت و در این زمینه اقدامات مختلفی داشتند و در این راه حتی فزند خویش را نیز فدا کردند.
حق ولایت، خلافت و امامت هرگز سازش پذیر نیست و تنها یادگار پیامبر(ص) حضرت فاطمه (س) که در امر خلافت به حقیقت، هیچ گونه مسامحه‌ای روا نداشت و از بذل مال و جان و حتی فرزند خویش دریغ نکرد.
بسیاری از مسلمانان پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) حقایق زیادی را کتمان کردند که گویا هرگز آنها را از پیامبر (ص) نشنیده‌اند؛ اما فاطمه (س) نه تنها به خود اجازه چنین کاری نداد، بلکه شجاعانه و به بهانه‌های مختلف، حقایق را پیرامون ولایت و امامت علی بن ابی‌طالب (ع) اظهار کرد و آنچه را که در این خصوص از پیامبر (ص) شنیده بود برای مردم بازگو کرد.
دفن شبانه، نماز بدون حضور و اطلاع خلیفه ظاهری، قبر پنهان، اسرارى است که در درون خود پیام دارند. با توجه به مدارک موجود و اعتراف بزرگان اهل سنت، دلیل دفن شبانه حضرت زهرا (س) وصیت ایشان بود که نمى‌خواست افرادى که بر او ستم کرده‌اند، بر پیکر مطهر نماز بخوانند و حضرت با این کار ناراحتی خود را از غصب خلافت نشان دادند.
در میان عربها معمول است که علاوه بر اسم، کنیه‌اى براى افراد انتخاب مى‌کنند. اگر آن فرد مرد باشد با «اب» و اگر زن باشد با «ام» شروع مى‌شود. ام ابیها به معنای «مادرِ پدرش» لقبی است که حضرت رسول اکرم (ص) خود به دخترشان حضرت فاطمه زهرا (س) اطلاق کردند که در منابع شیعه و سنّی، سند روایی معتبر دارد.
ثمره‌ی شجره طیبه اهل بیت رسول خدا (ص) یعنی حضرت زینب (س) شخصیتی است که تربیت یافته مکتب قرآن و عترت بوده و سراسر زندگانیش مملو از نور ولایت و امامت بوده است. امام سجاد (ع) به ایشان فرمود: «شما عالم بدون معلم (دانشمند تعلیم ندیده) هستید و فهیمی هستید که کسی چیزی به شما تعلیم و تفهیم نکرده است.»
وحدت، یک امر اصولی بین شیعیان و اهل سنت است که در روایات اهل بیت (علیهم‌السلام) به رعایت آن تأکید فراوان شده است. از جمله اوامر مهم ائمه اطهار (علیهم‌السلام) در مورد اهل سنت، تعامل با آنان است. رسیدگی به اوضاع اهل سنت و رفع مشکلات آنان، توصیه اکید اهل بیت (علیهم‌السلام) به شیعیان بوده است.
خطبه سوم نهج البلاغه که به خطبه شقشقیه معروف است، مشتمل بر شکایت امام علی (علیه‌السلام) در مورد خلافت و صبر امام در برابر از دست رفتن آن و سپس بیعت مردم با او است. آن حضرت در این خطبه می‌فرماید: به خدا سوگند! ابوبکر رداى خلافت را بر تن کرد، در حالیکه خوب مى‌دانست، من در گردش حکومت اسلامى، همچون محور سنگهاى آسیابم.
یکی از اتفاقات مهم در تاریخ اسلام، هجرت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به مدینه منوره است. علاوه بر آن که این اتفاق مهم در قرآن ذکر شده، کتب معتبر اهل سنت، به مشخصات خاص همراه نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اشاره می‌کنند که جای تامل است.
وجه تمایز بین خاندان رسالت (علیهم‌السلام)، با مدعیان دروغین امامت و خلافت بعد از نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در چندین صفت بارز، مشخص است و هر کدام از آن صفات، ادله احتجاج شیعه است.
بدعت و تحریف‌هایی که توسط بنی‌امیه صورت گرفت، سبب شد تا چهره‌ی اسلام و ماهیت دین را تغییر دهد. امام صادق (علیه‌السلام) در یک جهاد علمی، با تربیت شاگردان فراوان که هر کدام آنان از علمای اعلام و دانشمندان مطرح بودند، اصل دین را در جامعه اسلامی ترویج دادند.
در دنياي اسلام، ملتي که داراي مشترکات فراواني چون پيامبر، قبله، کتاب و روزه و ... هستند و پیروان مذاهب آن، در اصول اساسی اسلام (توحید، نبوت، معاد) اختلافی ندارند؛ هرچند در بحثهای کلامی، اصولی، فقهی، حدیثی و تفسیری اختلافات مختصری دارند، نباید در بدنه اين جماعت شکاف و از هم گسستگي وجود داشته باشد.