اسلام ناب

مخالفان اسلام با اشاره به قسمتی از یک روایت طولانی از کتب شیعه، مضمون آن را مستند توهین به پيامبر صلیاللهعلیهوآله قرار دادند. این قسمت از روایت، درباره سخن امام رضا علیهالسلام نسبت به آیه 37 سوره احزاب و ازدواج پيامبر صلیاللهعلیهوآله با زینب بنت جحش است. محتوا و دلالت حدیث، نشاندهنده ساختگی بودن آن بوده، مخصوصاً مطابق مذهب راوی ناصبی آن است.

مخالفان اسلام با استناد به قسمتی از یک روایت که در کتب شیعه نقل شده است، مضمون آن را مستمسک توهین به پيامبر صلیاللهعلیهوآله قرار دادهاند. این قسمت از روایت طولانی نقل شده، درباره سخن امام رضا علیهالسلام نسبت به آیه 37 سوره احزاب و ازدواج پيامبر صلیاللهعلیهوآله با زینب بنت جحش است. راوی این حدیث ناصبی است و روایت بیاعتبار است.

جهت خدشه در واقعه هجوم به خانه حضرت زهرا سلاماللهعلیها، به عبارتی از امیرالمؤمنین علیهالسلام استناد کردهاند که فرمود: «خانههای ما اهلبیت پیامبر صلیاللهعلیهوآله، سقف و در و پیکری جز شاخههای خرما و مانند آن نداشت»؛ در پاسخ میگوییم که این عبارت کنایه از شدت زهد اهلبیت علیهمالسلام است و گزارشات تاریخی نشان دهنده درب داشتن خانه اهلبیت پیامبر است.

شبهه کردهاند که دو مسلمان یمنی نزد امیرالمؤمنین علیهالسلام آمدند و فرزندی که از کنیز مشترکشان متولد شده را برای خود میدانستند؛ حضرت با قرعه پدر را مشخص کرد؛ بنابراین علم غیب نداشت. در جواب گفته میشود قضاوت قبل از امامت حضرت بوده و مردم آن زمان، معتقد به علم غیب حضرت نبودند. قاضی طبق علم عادی و موازین شرعی قضاوت میکند. قرعه نیز برای مطلق جهل و عدم وجود راهحل دیگر است.

درباره عظمت علمی، عملی ، اخلاقی و زهد امام صادق (ع) نه تنها توسط شیعیان به فراوانی سخن گفته شده است، بلکه دراین باره جمع کثیری از بزرگان اهل سنت و جماعت، پیشوایان مذاهب اهل سنت نیز سخن گفتهاند.

حضرت امام جعفر صادق (ع) پيشوای ششم مسلمانان، در روز بيست و پنجم شوال سال 148 هـ ق در حالى كه 65 سال از عمر مبارک آن حضرت گذشته بود به دست خليفه عباسی، منصور دوانيقی مسموم و در مدينه به شهادت رسيد. امام صادق (ع) به شيخ الائمه نيز معروف است؛ زيرا عمر ايشان از تمامی ائمه اطهار (ع) طولانی تر است.

با استناد به یک گزارش غیرمعتبر تاریخی، در فضای مجازی به حضرت زهرا سلاماللهعلیها توهین کردهاند و حضرت را شایسته الگو قرار دادن ندانستهاند؛ در حالی که این گزارش که از سرنوشت مادر محمد بن حنفیه سخن میگوید، مخالف نظر بسیاری از محدثین و تاریخنگاران اسلامی است.

حضرت عبدالعظيم از نوادگان امام حسن (ع) است که مورد احترام امامان عصر خود، امام جواد، امام هادى و امام حسن عسكرى (ع) و عالمان انساب بوده و شرح حال نويسان و بزرگان شیعه بالاتفاق شخصیت حضرت عبدالعظيم حسنی را ستودهاند؛ كتاب «خطب اميرالمؤمنين» و «اليوم والليلة» منتسب به او است؛ رحلت حضرت عبدالعظيم در نیمه شوال سال 252 قمری ذکر شده که دو سال قبل از شهادت امام هادی (ع) و در خلافت معتز عباسی است.

حضرت عبدالعظیم در طول زندگی خود به هیچ امری همانند سلامت عقاید و پیروی از اهلبیت (علیهم السلام) اهتمام نداشتند، بهگونهای که در زمان امام هادی (علیهالسلام) میفرمودند که اطاعت از حضرت هادی (علیهالسلام) واجب است و خود در عمل نیز اطاعت و ولایت ایشان را به جانودل پذیرا بود.

حضرت عبدالعظیم حسنی (علیهالسلام) به دلیل دفاع از ولایت اهل بیت (علیهمالسلام) و تبیین معنای امامت و پاسخگویی به شبهات و سؤالات شیعیان، نزد ائمه اطهار (علیهمالسلام) جایگاه والایی دارد. برابری ثواب زیارت ایشان با زیارت کربلا، بر فضائل حضرتش افزوده است.

هِند جگرخوار، مادر معاویه و همسر ابوسفیان، در دوران جاهلیت به فحشا معروف بود؛ در انتقام کشتگان بدر، در جنگ احد، مشرکین را تحریک به جنگ کرد؛ شهدای مسلمین را مُثله کرد و از گوش و بینی و لبهایشان، گردنبند و خلخال درست کرد و به عنوان تقدیر از کار «وحشی»، قاتل حضرت حمزه، گردنبند و گوشواره خود و کنیزان خود را به او تقدیم کرد. هِند جگرخوار، در زمان فتح مکه مسلمان شد.

سیاست امروز دشمنان اسلام و ایران اسلامی، سیاست اندلسی كردن ایران است! غربیها وقتی خواستند اندلس را از مسلمانان پس بگیرند، اقدامی بلند مدّت کردند... آنها به فاسد کردن جوانان پرداختند. یکی از کارها این بود که تاکستانهایی را وقف کردند تا شراب آنها را به طور مجّانی در اختیار جوانان قرار دهند! جوانان را به سمت زنان و دختران خود سوق دادند تا آنها را به شهوات آلوده کنند. گذشت زمان راههای اصلی برای فاسد یا آباد کردن یک ملت را عوض نمیکند. امروز هم آنها همین کار را سعی دارند در ایران اجرا بکنند.

برخی از مخالفان اسلام، در جهت خرافی نشان دادن این دین، روایتی از مسخ افرادی که نافرمانی کردند را آورده و این گونه وانمود کردند که برخی حیوانات، از نسل انسانهایی هستند که به این شکل در آمدهاند؛ در حالی که بر اساس اعتقاد مسلمانان، فرد مسخشده پس از مسخ، تنها سه روز زنده میماند و از او نسلی به شکل مسخ شده، باقی نمیماند.

روزه گرفتن در شش روز ابتدای ماه شوال (بعد از عید فطر) بر اساس دیدگاه اکثر اهل سنت تأکید شده است و بر اساس دیدگاه احادیث شیعه، روزه گرفتن در دو یا سه روز ابتدایی ماه شوال (بعد از عید فطر) مکروه است و ثواب این روزهها از روزههای مستحب دیگر کمتر است و به آن تأکید نشده است.