اسلام ناب
حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) پیامبر همه جهانیان است و تنها پیامبر مسلمانان نیست و به کار بردن تعبیر «پیامبر اسلام» درست نیست و این واژه ساخته غربیها است تا از شأن و مرتبت رسول الله کم کنند...
امام صادق (علیهالسّلام) میفرمودند: «کسی که پیاده به زیارت قبر حسین (علیهالسّلام) برود خداوند متعال به هر قدمی که بر میدارد هزار حسنه برایش ثبت و هزار گناه از وی محو میفرماید و هزار درجه مرتبهاش را بالا میبرد». سپس فرمودند: «وقتی به فرات وارد شدی ابتدا غسل کن و کفشهایت را آویزان نما و با پای برهنه و مانند بنده ذلیل راه برو و وقتی به درب...
این روزها شیعیان در سراسر دنیا حال و هوای عجیبی دارند، تا آنجا که در همه رسانههای دنیا سر و صدای پیادهروی اربعین و عزاداریهایشان، به گوش عالمیان رسیده است. به راستی که چه سرّی دارد؟ چه دلیل یا دلایلی دارد که یک شخص هشتاد ساله با پای پیاده فرسنگها راه را پیاده، و با این همه سختی و دشواری میپیماید تا با خواهری صبور و غمزده احساس همدردی کند؟...
درباره منشأ اهمیت اربعین در منابع کهن شیعه، باید گفت که به این روز از دو جهت توجه شده است؛ یکى از جهت بازگشت اسراء از شام به مدینه و دیگرى به سبب زیارت قبر سیدالشهدا (ع) توسط جابر بن عبدالله انصاری، یکى از اصحاب برجسته رسول خدا (ص) و امیرالمومنین (ع).
زیارت برای بشر، موضوعی فطری و درونی است که به طور طبیعی در زندگی وی ظهور و بروز می یابد. انسان با زیارت، دیداری مشتاقانه و آمیخته با احترام نسبت به پیشوایان دینی و رجال خدمتگزار سیاسی و اجتماعی، انجام داده و زیارت را نوعی بزرگداشت آنان میداند.
تاریخ گواه است که امام سجاد (ع) در طول سی و چهار سال فعالیت، شیعه را از یکی از سخت ترین دوران های حیات خویش عبور داد؛ حضرت توانست شیعه را حیاتی نو بخشد و زمینه را برای فعالیتهای آینده امام باقر (ع) و امام صادق (ع) فراهم کند.
حضرت علی (علیه السلام) در مناسبتهای مختلف در میان اصحاب و در جمع مسلمانان از ایشان اقرار برای خلافت و پیشوایی امت پیامبر بعد از پیامبر اکرم برای خود میگرفت. اما با رحلت پیامبر این مردم همه چیز را فراموش کردند و راه اصیل اسلام را به انحراف کشاندند و حاضر به تمکین از حضرت علی (علیه السلام) نشدند.
با توجّه به اینکه امام حسین (ع) یزید را هرگز شایسته این جایگاه نمى دانست و خود را به حق، شایسته ترین فرد براى امر خلافت مىدید، با یزید بیعت نکرد و حکومت او را به رسمیّت نشناخت.
امام رضا (علیه السلام) در فضیلت روز غدیر خم می فرمایند: «هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي أَكْمَلَ اللَّهُ الدِّينَ يَعْمَدُ اللَّهُ فِيهِ إِلَى مَا عَمِلَهُ الْمُخَالِفُونَ فَيَجْعَلُهُ هَباءً مَنْثُوراً وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي يَأْمُرُ جَبْرَئِيلَ ع أَنْ يَنْصِبَ كُرْسِيَّ كَرَامَةِ اللَّهِ بِإِزَاءِ
روز عید غدیر، روز تهنیت، روز روزه، روز قیام به نماز، روز افطاری دادن به روزهداران، روز اطعام، روز صله برادران دینی، روز زینت، روز تبسم به چهره برادر، روز زیارت مؤمنین، روز صلوات، و روزی که وسایل رضای پروردگار و موجبات به خاک مالیده شدن بینی شیطان موجود است.
حضرت امام جعفر صادق (ع) پيشوای ششم مسلمانان، در روز بيست و پنجم شوال سال 148 هـ ق در حالى كه 65 سال از عمر مبارک آن حضرت گذشته بود به دست خليفه عباسی، منصور دوانيقی مسموم و در مدينه به شهادت رسيد. امام صادق (ع) به شيخ الائمه نيز معروف است؛ زيرا عمر ايشان از تمامی ائمه اطهار (ع) طولانی تر است.
حضرت عبدالعظيم از نوادگان امام حسن (ع) است که مورد احترام امامان عصر خود، امام جواد، امام هادى و امام حسن عسكرى (ع) و عالمان انساب بوده و شرح حال نويسان و بزرگان شیعه بالاتفاق شخصیت حضرت عبدالعظيم حسنی را ستودهاند؛ كتاب «خطب اميرالمؤمنين» و «اليوم والليلة» منتسب به او است؛ رحلت حضرت عبدالعظيم در نیمه شوال سال 252 قمری ذکر شده که دو سال قبل از شهادت امام هادی (ع) و در خلافت معتز عباسی است.
روزه گرفتن در شش روز ابتدای ماه شوال (بعد از عید فطر) بر اساس دیدگاه اکثر اهل سنت تأکید شده است و بر اساس دیدگاه احادیث شیعه، روزه گرفتن در دو یا سه روز ابتدایی ماه شوال (بعد از عید فطر) مکروه است و ثواب این روزهها از روزههای مستحب دیگر کمتر است و به آن تأکید نشده است.
آیات قرآن کریم بیانگر این است که شب قدر در ماه رمضان قرار دارد؛ اما اینکه شب قدر در کدامیک از شبهای این ماه قرار دارد، در قرآن کریم به آن تصریح نشده است و روایاتی كه از اهلبیت (ع) در خصوص تعیین شب قدر نقل شده، را میتوان به پنج دسته تقسیم کرد.