وهابیت
اهل سنت واژه‌ای است که در دوران معاصر، هر مذهبی از آن به نفع خود استفاده می‌برد. سلفیه و وهابیت، فقط خود را اهل سنت می‌نامند، در حالیکه اشاعره و ماتریدیه نیز فقط خود را اهل سنت می‌دانند. بنابراین واژه اهل سنت دارای کاربردهای متعددی است.
سلفیه شیعه را متهم به غلو می‌کنند. آنان می‌گویند چون شیعه قائل به عصمت ائمه است، غالی است. این در حالی است که اگر اعتقاد به عصمت غیر پیامبر، غلو باشد، سلفیه نیز غالی هستند، چون قائل به عصمت جمعی صحابه هستند.
به راستی چرا وهّابیت چون به روایتی در فضایل اهل‌بیت (علیهم السّلام) در منابع و کتاب‌های مورد قبول خود می‌رسند که با دلایل قرآنی و روایی به خوبی قابل اثبات است، آن را غلوآمیز و دروغ می‌پندارند. برای نمونه به دو مورد از مخالفت‌های ابن تیمیه با روایات فضایل اشاره می‌کنیم: سردمدار وهّابیت در کتاب خود وقتی به روایاتی از فضایل اهل‌بیت (علیهم السّلام) که دو نمونه...
در دشمنی وهابیت و داعش با اهل بیت هیچ شکی نیست، این دو فرقه منحوس نه تنها از مخالفان اهل بیت می‌باشند بلکه از مدافعین سرسخت دشمنان اهل بیت هم می‌باشند. ابن تيميه که از سران وهابیت می‌باشد در کتاب خود، يزيد بن معاويه را همشان با ساير خلفای مسلمين قرار می‌دهد و برای اثبات بی‌گناهی يزيد در حادثه كربلا، کلمات دور از انصافی بیان می‌کند
احمد الکاتب یکی از شیعیان فریب‌خورده‌ای است که متاسفانه گرایش وهّابی پیدا کرد و در راستای اهداف وهابیت، شبهات فراوانی به مذهب و اعتقادات شیعه خصوصا در مورد مهدویت وارد ساخت؛ وی در یکی از شبهاتش می‌گوید: چرا امام مهدی که غایب است و فلسفه ظهورش برای برپایی عدالت است و در حالیکه امروز دنیا را ظلم فراگرفته، چرا ظهور نمی‌کند؟
یکی از شبهاتی ابن تیمیه در مبحث غدیر به شیعه وارد می‌کند این شبهه می‌باشد که حدیث موالاة «من کنت مولاه فعلیّ مولاه» را ترمذی و احمد بن حنبل روایت کرده‌اند؛ امّا این بخش از جمله دعای پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) «خدایا دوست بدار هر که او را دوست بدارد و دشمن بدار هر که با او دشمن است.» بدون تردید دروغی است که...
از شبهاتی که در مبحث غدیر به شیعه وارد می‌کنند این شبهه می‌باشد که چرا پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) علی (علیه‌السّلام) را در مکّه معرفی نکرد؟ در این شبهه ابن تیمیه چنین آورد: «آنچه در روز غدیر اتفاق افتاد مشخص می‌کند پیامبر در صدد تبلیغ موضوعی دیگری بوده، چرا که اگر حضرت قصد داشت امامت علی بن ابی‌طالب...
ابن تیمیه از رهبران فکری وهابیت، در کتابش در دفاع از قاتل امام علی(علیه السلام) می‌گوید: «على بن ابى طالب را يكى از خوارج به نام عبد الرحمن بن ملجم در حالى كه از عابدترين انسان‌ها و داراى مقام علمى بود به قتل رساند.» همانطور که می‌بینید چه طور ابن تیمیه، قاتل امام علی (علیه السلام) را ستوده است. این در حالی...
سال‌هاست که وهابیت در پوشش تبعیت کردن از افکار و آراء سلف و پیروی از صحابه‌ی پیامبر (ص) افکار فاسد خود را در میان مسلمانان تبلیغ می‌کند. در حالی که واکاوی افکار و عقاید سلف دقیقا ما را به عکس این ادعا می‌رساند چرا که علماء صدر اسلام حجاج بن یوسف را به خاطر اینکه مردم را از زیارت قبر پیامبر (ص) نهی می‌کرد کافر می‌دانستند.
عالمان شیعی از دیرباز، برای اثبات حادثه جان‌سوز هجوم به خانه حضرت زهرا (سلام الله علیها) از منابع مورد قبول وهابیت استفاده کرده و مدارک محکمی ارائه داده‌اند. شاید این سوال به ذهن خطور کند که چرا متقدمین آنان این حقیقت تلخ را کتمان نکردند و حتی معاصرین از آنها نیز در کتب و تالیفات خود به این ماجرا اشاره می‌کنند.
از منظر وهابیت یکی از موضوعاتی که سبب شرک شیعیان شده است، طواف حول قبر انبیاء الهی و اهل‌بیت (علیهم‌السلام) است. از دید آنها طواف در اطراف قبر رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) حرام است که در این خصوص می‌توان به فتاوای برخی از علمای آنها ازجمله ابن‌تیمیه، شروانی، سمهودی و بهوتی و بسیاری دیگر اشاره کرد!
یکی از تهمت‌های قدیمی و بزرگ، ( وهابیت ) به شیعیان، این است که می‌گویند : شیعیان به قرآنی غیر از قرآن موجود در دست مسلمانان معتقدند ، چرا که شیعه معتقد است حضرت علی علیه السلام بعد از رحلت رسول خدا به جمع آوری قرآنی اهتمام ورزید که مصحف علی نامیده می‌شد
چند سالی است که به خاطر اغراض سیاسی غرب از جمله ترس از گسترش روز افزون اسلام در اروپا و آمریکا پروژه شومی کلید خورده که در پی القاء اسلام هراسی در سطح جامعه غربی و ترسیم اسلام به عنوان دینی خشن و خشونت‌گرا دست به اقداماتی زده‌اند، که از آن جمله امنیتی کردن فضای جامعه غربی به بهانه جلوگیری از تروریست و غیره است. در این بین غرب در تکمیل این پروژه‌ی شوم، دست به اقداماتی...
اگر وهابیان اموری چون استغاثه، توسل و طلب شفاعت را شرک می‌دانند و انجام دهنده‌ی آن به تعبیر ایشان مشرک و کافر است، در مورد انبیاء و اولیاء الهی که در احادیث صحیح شیعه و سنی چنین اعمالی را انجام داده‌اند، چه حکمی صادر می‌کنند. اگر اینجا از حرف خود عقب نشینی کنند مبانی‌شان زیر سوال می‌رود وگرنه انبیاء را متهم به شرک می‌کنند.