متن مقاله
تبرک به آثار پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) از اموری است که هر مسلمانی، مشتاق آن است و چنان‌چه توفیق شرفیابی به سرزمین وحی را داشته باشد، حتماً خود را ملزم می‌دارد تا ضمن تبرک‌جویی به قبر، منبر و آثار پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در محل‌هایی که رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) نماز خوانده‌اند نیز از باب تبرک نماز بخواند، به امید این‌که به برکت نمازهای مقبول رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در این اماکن، نماز او هم مقبول واقع شود، این عمل امری ابداعی نیست که گفته شود چند صباحی بین مسلمانان رایج شده است، بلکه از صدر اسلام تاکنون شایع بوده و مسلمانان، (بالاخص سلف امت) بر آن اهتمام داشته‌اند؛ در این بین فرقه نوظهور و افراطی وهابیت این ابراز ارادت مسلمانان را به نبی رحمت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و اولیاء الهی، تحمل نکرده و اقدام به شبهه پراکنی در این مسأله کرده‌اند و قائلند اگر کسی به آثار تبرک داشته باشد، به منزله این است که آن اثر را معبود خود قرار داده است و مشرک می‌شود،[1] تا جایی که در ایام موسم حج، مأمورانی را از طلاب جاهل خود در مسیر زائرین می‌گمارند تا مردم را از این امر مطلوب بازدارند؛ هم‌چنین وهابی‌ها سعی دارند به جامعه اسلامی تحمیل کنند که این فکر ایشان، همان اسلام ناب است و اگر کسی از آن تخطی داشته باشد، از دایره اسلام خارج است.

این در حالی است که با مراجعه به سیره بزرگان اهل سنت خلاف این اندیشه مشهود است، برای مثال عبدالله بن عمر (فرزند خلیفه دوم) که نزد اهل سنت از جایگاه بسیار بالایی برخوردار است، از جمله افرادی است که اهتمام زیاد بر تبرک به آثار رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) مخصوصاً محل‌هایی که ایشان نماز خوانده‌اند داشت، تا جایی که در حدیثی از مالک بن انس تصریح شده است: عبدالله بن عمر، آن‌چنان پی‌گیر آثار به جا مانده از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) بود که عده‌ای بر عقل او بیم‌ناک شده و از دیوانه شدن او نگران بودند.[2] ابن سعد نیز در مورد وی آورده است: «ابراهيم بن عبدالرحمن بن عبدالقاری به ابن عمر نگاه کرد که دستش را بر محل نشستن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) بر منبر گذاشت و آن را بر صورت خود گذاشت.»[3]
هم‌چنین یکی از سیره‌های شایع عبدالله بن عمر که بسیاری از اهل سنت به آن اشاره دارند و در منابع خود آورده‌اند، این است که ایشان در تمام اماکنی که رسول الله نماز خوانده است، از باب تبرک نماز خواند.[4]
حال باید از وهابی که خود را سلفی العقیده می‌داند و ادعا دارد که پیرو سلف است، سؤال کرد که آیا تو بیشتر می‌دانی یا عبدالله بن عمر؟؟!! فکر و عملکرد تو درست است یا عبدالله بن عمر؟؟؟

پی‌نوشت:

[1]. علما نجد، الدرر السنیة فی الاجوبة النجدیة، ج2، ص127، تحقیق:عبدالرحمن بن محمد بن قاسم، چاپ ششم، 1417ق«فإن من تبرك بحجر، أو شجر، أو مسح على قبر أو قبة يتبرك بهم، فقد اتخذهم آلهة.»
[2]. ذهبی، محمّد بن احمد (748)، سير أعلام النبلاء، ج3، ص213، تحقيق: مجموعة من المحققين بإشراف الشيخ شعيب الأرناؤوط، مؤسسة الرسالة، بيروت، چاپ سوّم، 1405 هـ.ق.
[3]. ابن سعد، طبقات الکبری، ج1، ص218، تحقیق: محمد عمر، علی،ناشر: مکتبة خانجی، قاهره، بی‌تا. «إبراهيم بن عبد الرحمن بن عبد القاري أنه أنظر إلى ابن عمر وضع يده على مقعد النبي صلى الله عليه وسلم من المنبر ثم وضع‌ها على وجهه» جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[4]. یافعی، عبدالفتاح، التبرک بالصالحین بین المجیزین و المانعین، ص33-28.

نویسنده: علی اکبر لطفی