وهابیت

از شبهاتی که وهابیت به شیعه وارد میکنند این شبهه است که سند حدیث جابر که تعداد امامان را دوازده تن ذکر میکند ضعیف است. علاوه بر منابع شیعه احادیث دوازده امام را میتوان در بسیاری از کتابهای اهل سنت همچون صحیح بخاری و مسلم ، سنن ابوداود و ترمذی و مسند احمد بن حنبل و حاکم نیشابوری در مستدرک نیز مشاهده کرد. به عنوان نمونه در صحیح بخاری از جابر بن سمره روایت شده است که گفت: از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) شنیدم که میگفت: دوازده تن امیر خواهد آمد که همگی از قریش هستند.

یکی از شبهاتی که وهابیت به شیعیان وارد میکنند این است که آیا اعتقاد به امامت امامان دوازده گانه در زمان رسالت پیامبر هم وجود داشته یا پس از وفات امام عسکری ( علیه السلام ) پیدا شده است؟ اعتقاد به امامت دوازده تن از بنی هاشم در زمان رسول اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) مطرح بوده، ولی آشنایی به اسامی و هویت آنان به مرور زمان صورت گرفت، زیرا هر امامی، وصی و امام بعدی را معین و معرفی مینمود، و دلایل قاطع نشان میدهد که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) امامت و رهبری علی (علیه السلام) را در مواقع مختلف بالأخص در روز غدیر اعلام کرد، و تشیع به معنی رهبری علی (علیه السلام) به صورت یک اصل اعتقادی درآمد، همچنان که امامت و پیشوایی دو نور دیدۀ خود، حسن و حسین (علیه السلام ) را نیز در عصر خود مطرح کرده و فرمود است: « الحسن و الحسین امامان قاما او قعدا».

یکی از اشکالات اهل سنت و وهابیون به شیعیان این است که شما شیعیان که ادعا دارید تربت کربلا انسان را شفا میدهد پس چرا با این وجود هزینه های سنگینی مثل ساخت بیمارستان و ... را متحمل میشوید ؟

از جمله شبهاتی که پیروان وهابیت به شیعه وارد میکنند این شبهه میباشد که آیا حضور امام امیر المومنین علیه السلام در شورای شش نفره برای تعیین خلیفه وقت، بیانگر قبول نظام شورایی در امامت نیست؟ حضور حضرت در شورای شش نفره از روی اختیار نبود، زیرا تهدیدهای خلیفه قبل (عمر) دربارۀ اعضای شورا بیانگر یک استبداد عجیب و شگفتآور بود. هنگامی که عمر هر شش نفر را احضار کرد و مسأله خلافت را بیان نمود، رو به محمد بن سلمه کرد و گفت: هنگامی که از مراسم دفن من بازگشتی ، با پنجاه مرد مسلّح این شش نفر را برای امر خلافت دعوت کن و همه را در خانهای گرد آور و با آن گروه مسلح بر در خانه توقف کن تا آنان یک نفر را از میان خود برای خلافت برگزینند.

با نگاهی به عملکرد، سخنان و آراء و عقائد علمای وهابی به روشنی میتوان به کینه و عداوت دیرینه ایشان با اهل بیت رسول خدا و نیز محبتشان به خاندان ستمگر اموی پی برد، و برای اثبات این سخن مراجعه به آراء و عقائد ابن تیمیه به عنوان نظریه پرداز و احیاگر تفکر سلفی کفایت مینماید

وهابیت می گویند شیعیان خارج از دین اسلام هستند ؟ اما به راستی چه کسانی خارج از دین اسلام هستند؟ شیعیان یا وهابیت ؟

بعد از وفات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، فرقه ها و جریان های بسیاری شکل گرفته و پا به عرصه ی حیات اجتماعی گذاشتند و به نشر افکار و عقائد خود پرداختند.به طوری که بعد از گذشت بیش از هزار سال از ظهور اسلام هنوز هم شاهد زاییده شدن فرقه ها و نحله های فراوان هستیم

ادعای بازگشت به قرآن با توجه به اعمال و رفتارهایی که از صاحبان این فرقه سر می زند جای تعجب دارد. بنابراین ادعای بازگشت به قرآن به عنوان یک عقیده و دیدگاه از سوی وهابیت واهی خواهد بود. و بازگشت به قرآن با این طرز تفکر و عمل که از وهابیت سر می زند محل تامل است

یکی از اتهامات بی پایه و اساس وهابیت ، نسبت به شیعیان ، اشتراک شیعیان و مشرکان در پاره ای از اعتقادات است ، ایشان ضمن مقایسه شیعیان با مشرکان ،برخی صفات شیعه را برگرفته از اعتقاد بت پرستان و مشرکان می دانند و بر همین اساس شیعیان را مشرک و خونشان را مباح تلقی می کنند.در این مقاله به بررسی این اتهامات می پردازیم

یکی از اهداف وهابیون این است که حوادث عاشورا را کم رنگ جلوه دهند،به همین علت هر روز شبهه جدیدی به قیام امام حسین علیه السلام و یارانش وارد می کنند،چندی پیش در تازه ترین شبهه ، یکی از به اصطلاح کارشناسان وهابی نقل حوادث رخ داده در کربلا و جزئیات این وقایع را انکار نمود و وجود راویانی که به نقل این وقایع پرداخته باشند را رد کرد

در مورد عبدالله بن ابی حصین الازدی، نقل شده است که امام حسین(ع) را خطاب کرد و فریاد زد: «ای حسین آیا این آب را می بینی که مانند قلب آسمان صاف است تو یک قطره از آن را نخواهی چشید تا آنکه از تشنگی بمیری

از علت هایی که امام خاندان خودش را با خود به کربلا برد، این است که با این کار می خواست اعلام کند که من قصد جنگ با کسی ندارم، چرا که اگر قصد جنگ داشتم با زنان و فرزندانم به میدان نمی آمدم

اماميه بر اين مطلب اتفاق دارند که رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله وسلم در روز قيامت گروهي از کساني را که گناهان کبيره انجام دادهاند ، شفاعت ميکند . و نيز بر اين مطلب اتفاق دارند که امير المؤمنين و بقيه ائمه گناهکاران را شفاعت ميکنند و با شفاعت آنها خداوند بسياري از گناهکاران را نجات ميدهد .

شاید یکی از پیام های قرآن خواندن سر مقدس امام حسین علیه السلام بر بالای نیزه این باشد که ای مردم بدانید، اگر سرم از تنم جدا شود، سرم از قرآن جدا نمى شود!