ابویعلی نقل می کند: «عبدالله بن سبع می گوید: امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) شنیدم که در سخنرانی خود با قسم به خداوند فرمود: این از این (ریشم از خون سرم) خضاب خواهد شد؛ پس آن شقی، منتظر چیست؟ گفتند: پس به ما خبر بده، خویشانش را آگاه کن! فرمود: در این هنگام، به خدا غیر قاتلم را می‌کشند.

در کتب حدیث اهل سنت روایات مختلفی نقل شده به این مضمون که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) خطاب به امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) فرمود: «یا علی! در قوم من افرادی هستند که ادعای محبت شما را دارند، آنها عیبی دارند که به آنها رافضه می‌گویند. روافض را بکشید که آنها مشرک هستند.»

متقى هندى مى نويسد: «از زُهَرى‌ نقل شده است كه ابن ملجم به على‌ (علیه‌السلام) ضربت زد، در حاليكه او سرش را از ركوع بالا آورده بود. (يا اينكه در حال برخاستن از ركعت اول و ورود به ركعت دوم بود) حضرت نماز را ادامه نداد و فرمود: نماز را تمام کنید و کسی را مقدم نکرد.»

احمد بن حنبل روايت می كند: «عبدالرحمن بن ملجم با شمشير زهرآگين بر على‌ (علیه‌السلام) ضربت زد، در حاليكه او در حال خواندن نماز صبح بود.»
سند این روایت صحیح است.
کتاب فضائل الصحابه، احمد بن حنبل، ج2، ص558.

ابن عبدالبر می گويد: «اهل علم، اختلاف دارند كه آيا ضربتى كه بر على بن ابی طالب (علیه‌السلام) زده شد، در هنگام نماز بود؟ يا قبل از نماز بود؟ و اينكه اگر ضربت در هنگام نماز بود، آيا كسى به جاى على (علیه‌السلام) نماز را تمام كرد؟ يا خود على با همان حال نمازش را ادامه داد؟

پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: حسن و حسین (علیهماالسلام) سرور جوانان اهل بهشت هستند.
ترمذی این حدیث را حسن صحیح می‌خواند؛ ممکن است منظورش این باشد که چند سند داشته، یکی از اسناد این حدیث حسن و سند دیگری صحیح باشد.
سنن ترمذی، ج5، ص656.