ابن قیم درباره عمر نقل می کند که به کسی که در نامش و نام پدرش و ... اسم آتش و سوختن جمع شده بود گفت: «برو که منزل تو سوخت» و شاید با همین کلام این اتفاق افتاد و خانه آن فرد آتش گرفت.
ابن قیم در ادامه می‌گوید: چه بسیار افرادی پایین تر از عمر نیز بودند که چنین مطالبی درباره آنان نقل شده؛ پس فردی مانند عمر که با او ملائکه حدیث می‌گویند و به او الهام می‌شود، وقتی می‌گوید: «گمان می‌کنم چنین شود» حتماً آن اتفاق می‌افتاد. او اگر چیزی می‌گفت و به آن اشاره می‌کرد، قرآن مطابق آن نازل می‌شد.
حال که امر دینی و تشریعی مطابق قول و نظر عمر نازل می‌شود، وقوع امر تکوینی مطابق قول او حتماً صورت می‌گیرد.
مفتاح دار السعادة ومنشور ولاية العلم والإرادة، ابن قیم، ج3، ص1540.

این کلام غلوآمیز و غیر واقعی، غیر از اینکه اگر در مورد اهل بیت (علیهم‌السلام) می آمد نمی پذیرفتند، با این کلام، ابن قیم طبق مبنای وهابیت کافر شده است که برای غیر خداوند تصرفات تکوینی قائل شده است.
فیلم: «اعتراف ابن تیمیه به ولایت تکوینی»