خداوند در قرآن برای رد اعتقاد مشرکین اینگونه استدلال می کند که اگر الهی که در عرض خداوند وصف می کنید (استقلال داشته باشد) وجود داشته باشد، آسمان و زمین به فساد کشیده می‌شد. عدم فساد عالَم نشانه اعتقاد باطل مشرکین است.

مراد از عبارت (و جعلوا له من عباده جزءاً) دو قول است:
- مشهور این است که چون مشرکین برای خداوند فرزند فرض کردند و فرزند جزئی از فرد است، همانطور که پیامبر اکرم (صلی‌‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: فاطمه پاره تن من است، معنی عبارت این است که مشرکین از بندگان خدا، جزئی برای او معتقد شدند.

ابن ابى الحدید مى‏ نویسد: در جنگ احد، هنگامی که غالب یاران پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) پا به فرار نهادند، فشار دسته‏ هاى مختلف دشمن به سوى پیامبر بالا گرفت و به طرف پیامبر یورش بردند. پیامبر به على (علیه‌السلام) فرمود: حمله اینها را دفع کن.

در چند روایت از عایشه درباره پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده است که حضرت به حدی روزه می گرفت که نگویند هیچ روزی مفطر نیست و به حدی افطار می کرد که نگویند روزه نمی گیرد؛ همچنین نقل کرده حضرت را ندیدم که یک ماه را کامل روزه بگیرد، مگر ماه رمضان و ایشان را ندیدم که در هیچیک از ماه‌ها به اندازه م

از ابوهریره روایت کرده اند که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: «هرگاه ماه شعبان به نصف رسید، دیگر روزه نگیرید.»
سنن ابوداود، سجستانی، ج4، ص25.
مقاله: «ممنوعیت روزه روز 30 شعبان، در روایات اهل سنت»

ذهبی از قول ابوقلابه نقل می‌ کند که گفت: «اگر برای فردی، روایتی از پیامبر آوردی، ولی او گفت: سنت را کنار بگذار و از قرآن بگو، بدانکه این فرد گمراه است.»