سیوطی کلام حضرت علی (علیه‌السلام) را در روز شورا نقل می‌کند تا اینجا که حضرت فرمودند: «مردم با ابوبکر بیعت کردند درحالیکه به خدا قسم!

پیامبر اکرم به یکی از صحابه که مرداس فدکی که قصد مسلمان شدن داشت، و بعد از این‌که ادعای اسلام کرده بود، به این بهانه که شاید ادعایی از روی ترس بوده را کشته بود، فرمود: آیا قلبش را شکافتی تا برایت روشن شود؟

پیامبر در میان مردم نشسته بود که فردی آمد و اجازه خواست که به آهستگی با حضرتش صحبت کند، پیامبر اجازه دادند و او به آرامی در مورد کشتن یکی از منافقان با پیامبر سخن گفت و اجازه گرفت. پیامبر اکرم در پاسخ با صدای بلند فرمود: آیا او شهادت به یگانگی خداوند نداده است؟ مرد گفت: چرا! ولی شهادتش دروغ است.

شخصی از پیامبر درباره‌ی اسلام پرسید و حضرت فرمود: «اسلام آن است که نماز را برپا داشته و زکات بپردازی و روزه‌ی رمضان را به‌جا آورده و حج خانه خدا را انجام دهی و غسل جنابت به‌جا آوری!» وی پیامبر را تأیید کرد، مانند این‌که او استاد پیامبر بوده است.

سمهودی مدعی است که در زمان عبدالعزیز بن محمد که در قرن دوم می‌زیسته بر روی قبر سعد بن معاذ، صحابی رسول خدا، قبّه‌ای وجود داشته است.
وفاء الوفاء، سمهودی، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ج3، ص299.

ابن ابی‌الحدید در شرح نهج البلاغه، کلام امیرالمؤمنین وقتی که شهادت مالک اشتر را شنید، این‌گونه نقل می‌کند: ما از خدا هستیم و به‌سوى او باز مى‌گردیم، و ستایش مخصوص پروردگار جهانیان است، بار خدایا!