ابن ابى الحدید مى‏ نویسد: در جنگ احد، هنگامی که غالب یاران پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) پا به فرار نهادند، فشار دسته‏ هاى مختلف دشمن به سوى پیامبر بالا گرفت و به طرف پیامبر یورش بردند. پیامبر به على (علیه‌السلام) فرمود: حمله اینها را دفع کن.

در چند روایت از عایشه درباره پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده است که حضرت به حدی روزه می گرفت که نگویند هیچ روزی مفطر نیست و به حدی افطار می کرد که نگویند روزه نمی گیرد؛ همچنین نقل کرده حضرت را ندیدم که یک ماه را کامل روزه بگیرد، مگر ماه رمضان و ایشان را ندیدم که در هیچیک از ماه‌ها به اندازه م

از ابوهریره روایت کرده اند که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: «هرگاه ماه شعبان به نصف رسید، دیگر روزه نگیرید.»
سنن ابوداود، سجستانی، ج4، ص25.
مقاله: «ممنوعیت روزه روز 30 شعبان، در روایات اهل سنت»

ذهبی از قول ابوقلابه نقل می‌ کند که گفت: «اگر برای فردی، روایتی از پیامبر آوردی، ولی او گفت: سنت را کنار بگذار و از قرآن بگو، بدانکه این فرد گمراه است.»

البانی می‌ گوید: «ای مسلمان! بپرهیز از اینکه قرآن را بدون کمک از روایات نبوی بفهمی! چرا که چنین چیزی امکان‌ پذیر نیست، حتی اگر در فهم لغت همانند سیبویه زمان خود باشی.»
صفة صلاة النّبی، البانی، ص171.

ابن حزم می‌ نویسد: «با روایت صحیح از ابن عمر و ابی‌امامه بن سهل بن حنیف نقل شده که آنها در اذان خود «حَیِّ عَلی خَیرِ العَمَل» می‌گفتند.» همچنین می‌گوید: «ما عبارت «الصلاه خیرٌ من النوم» را قبول نداریم؛ زیرا چنین چیزی از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به ما نرسیده است.»