اسناد
از ابوهریره روایت کرده اند که پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) فرمودند: «هرگاه ماه شعبان به نصف رسید، دیگر روزه نگیرید تا ماه رمضان فرا رسد.»
سنن ابن ماجه، ج2، ص564.
مقاله: «ممنوعیت روزه روز 30 شعبان، در روایات اهل سنت»
ذهبی از قول ابوقلابه نقل می کند که گفت: «اگر برای فردی، روایتی از پیامبر آوردی، ولی او گفت: سنت را کنار بگذار و از قرآن بگو، بدانکه این فرد گمراه است.»
خطیب بغدادی می نویسد: «ایوب سختیانی گفت: اگر از سنت برای کسی سخن گفتی و گفت: دلیل از قرآن بیاور و سنت را کنار بگذار، بدانکه آن فرد، گمراه و گمراه کننده است.»
یعنی باید قرآن در کنار سنت آورده شود و به تنهایی اثر ندارد.
الکفایه فی علم الروایه، خطیب بغدادی، ج1، ص16.
البانی می گوید: «ای مسلمان! بپرهیز از اینکه قرآن را بدون کمک از روایات نبوی بفهمی! چرا که چنین چیزی امکان پذیر نیست، حتی اگر در فهم لغت همانند سیبویه زمان خود باشی.»
صفة صلاة النّبی، البانی، ص171.
مالک بن انس در کتابش آورده است: به ما این چنین رسیده است که مؤذن خلیفه دوم، روزی برای اذان صبح آمده بود که خلیفه را در خواب دید، لذا در بین اذان جمله (الصلاة خیر من النوم؛ نماز از خواب بهتر است) را گفت؛ خلیفه که بیدار شد، به او امر کرد تا این جمله را به اذان صبح اضافه کند.
ابن حزم می نویسد: «با روایت صحیح از ابن عمر و ابیامامه بن سهل بن حنیف نقل شده که آنها در اذان خود «حَیِّ عَلی خَیرِ العَمَل» میگفتند.» همچنین میگوید: «ما عبارت «الصلاه خیرٌ من النوم» را قبول نداریم؛ زیرا چنین چیزی از رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) به ما نرسیده است.»
شوکانی روایت می کند: «در روایت صحیح برای ما ثابت شده که «حَیِّ عَلی خَیرِ العَمَل» در اذان زمان پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) بوده، ولی در زمان عمر حذف شد.
ایوب سختیانی از علمای اهل سنت میگوید: «اگر برای فردی، روایتی از پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) آوردی، ولی او گفت: سنت را کنار بگذار و از قرآن بگو، بدانکه این فرد گمراه است.»
معرفة علوم الحدیث، حاکم نیشابوری، ص263.
در روایتی که در برخی منابع اهل سنت آمده: «عمران بن حصین در پاسخ شخصی، از حدیث استفاده کرد؛ آن شخص گفت: از حدیث برای من سخن مگو و فقط از آیات قرآن برایم دلیل بیاور! عمران به او گفت: تو شخص احمقی هستی!
ابوحنیفه گفت: «اگر سنت و روایات نبود، هیچیک از ما قرآن را نمیفهمیدیم.»
المستخرج علی المستدرک للحاکم، زین الدین عراقی، ص15.
مقاله: «امام علی (علیه السّلام) در قرآن»
از احمد بن حنبل نقل کردهاند که گفت: «این سنّت و روایات است که قرآن را برای ما معنا و تفسیر میکند.»
جامع بیان العلم و فضله، ابن عبدالبر، ص1194.
مقاله: «امام علی (علیه السّلام) در قرآن»
در منابع حدیثى اهل سنت آمده است: «همانگونه که جبرئیل قرآن را بر رسول الله نازل می کرد، سنت را نیز بر ایشان نازل می ساخت.»
سنن الدارمی، ج1، ص153.
مقاله: «سنت مفسر قرآن است»
پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) فرمود: «کسیکه سنّتی نیک را پایهگذاری کند و بدان عمل شود، پاداش عمل خودش به اندازه پاداش دیگر عاملان، به وی داده میشود، بدون آنکه از پاداش عاملان کم شود و کسیکه سنّتی بد را پایه گذارَد و بدان عمل شود، وَبال عمل خودش و دیگران بر عهده اوست، بدون آنکه از وِزْر و وَبال دی
امیرالمؤمنین (علیهالسلام) در نامه به مالک اشتر فرمود: «آیین پسندیدهای را بر هم مریز که بزرگان این امتْ بِدان رفتار کردهاند و بهوسیله آن، مردم به هم پیوستهاند و رعیّت با یکدیگر سازش کردهاند و آیینی مگذار که چیزی از سنّتهای نیک گذشته را زیان رسانَد تا پاداش از آنِ نهندهی سنّت باشد و گناه شکس