اسناد
محمد بن طلحه شافعی در مورد امام جواد (علیه‌السلام) می‌نویسد: «اگرچه کم سن وسال بود، ولی مقام والایی داشت؛ بلندآوازه بود و مناقب و ویژگی‌هایش زیاد است.»
مطالب السؤول، محمد بن طلحه شافعی، ج1، ص303.
زرکلی در مورد امام جواد (علیه‌السلام) می‌نویسد: «محمد بن علی الرضا ملقب به جواد، نهمین امام از ائمه اثنی‌عشر نزد شیعیان است؛ او همانند پدران خود، منزلتی رفیع داشت، تیزهوش بود و زبانی فصیح داشت و در پاسخ به سؤالات بی‌درنگ بود.»
الاعلام، زرکلی، ج6، ص272.
ابن صباغ مالکی در مورد امام جواد (علیه‌السلام) می‌نویسد: «ایشان معروف به ابوجعفرثانی، اگرچه کم سن و سال بود، ولی مقام والایی داشت و بلندآوازه بود؛ او بعد از پدرش علی بن موسی، امامت را به عهده گرفت.»
الفصول المهمه، ابن صباغ مالکی، ص253.
نبهانی در مورد امام جواد (علیه‌السلام) می‌نویسد: «محمد الجواد فرزند علی الرضا، یکی از بزرگان ائمه و روشنایی بخش امت و از سادات و بزرگان اهل بیت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است.»
جامع کرامات الاولیاء، نبهانی، ج1، ص168.
ابن کثیر دمشقی به سخنان ابوبکر بعد از شهادت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اشاره می‌کند و می‌نویسد: «اما بعد؛ ای مردم من سرپرست و خلیفه‌ی شما شدم، در حالی که بهترین شما نيستم.»
ابن کثیر پس از اقرار خلیفه، سند این مطلب را صحیح می‌شمارد.
در روایات معتبر اهل سنت آمده است که پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مکرر به قبرستان بقيع مى‌رفت و دعای خاصی را در قبرستان می‌خواند؛ ایشان اینچنین شيوه زيارت قبور را به دیگران تعليم می‌داد.
صحیح مسلم، ج2، ص669.
مرحوم طبرسی نقل می‌کند سیره رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اینگونه بود که چون آن حضرت بر مردهای نماز می‌خواند، ساعتی بر قبر او درنگ کرده و برای او به دعا می‌پرداخت، تا آنکه خداوند آن حضرت را از نماز خواندن بر منافقان و وقوف بر قبرهای آنان و دعا کردن در حق آنها نهی کرد.
ابن حجر عسقلانی می‌گوید: «عبدالرزاق از ابن‌جریج نقل می‌کند: مردی نزد عطاء رفت و گفت: به هنگام بزرگسالی‌ام، زنی از شیرش به من داده است، آیا می‌توانم با او ازدواج کنم؟ عطا گفت: خیر! (زیرا به‌واسطه شیرخوردن، مَحرَم شده است.) ابن‌جریج گفت: به عطا گفتم: این نظر تو است؟ گفت: آری!
ابن‌حجر عسقلانی می‌گوید: «از ام‌سلمه نقل شده که به عایشه گفت: بقیه زنان رسول‌الله (ص) از ورود افرادی که در بزرگسالی شیر خورده باشد، ممانعت می‌کنند و می‌گویند: به خدا ما این امر (شیر دادن فرد بزرگسال) را رخصتی جز برای سالم نمی‌دانیم.
ابن‌حزم می‌گوید: «عده زیادی از مردم از علما (حدیث رضاع کبیر را) نقل کرده‌اند و این مقدار در نقل برای صحت یک روایت کافی است؛ موافقین و مخالفین این حکم در صحت روایت آن اختلافی ندارند، پس جایی برای اعتراض باقی نمی‌ماند مگر اینکه کسی بگوید: این مورد استثنائی برای سالم است، همان‌طوری که بعضی از همسران
بخاری روایت کرده است: «پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در روز خیبر فرمود: فردا پرچم اسلام را به شخصی خواهم سپرد که خیبر به دست او فتح می‌شود. او خدا و رسول را دوست می‌دارد، و خدا و رسولش نیز او را دوست دارند. مسلمانان آن شب در این اندیشه بودند که پرچمدار اسلام چه کسی خواهد بود؟
تفتازانی در فضایل امیرالمؤمنین می‌نویسد: «علی (علیه‌السّلام) به دلیل فراوانی پیکارهایش در راه خدا و دستاوردهای ارزشمندش در جنگ‌ها که نیازی به گفتن ندارد شجاع‌ترین مسلمان است و به همین جهت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) درباره وی فرمود: «جوانمردی نیست جز علی (علیه‌السّلام) و شمشیری نیست مگر ذوالفقار»
مسلم نیشابوری می‌نویسد: «رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در روز خيبر فرمودند: پرچم اسلام را در اختيار مردی قرار می‌دهم كه خدا و رسول را دوست می‌دارد و خداوند خيبر را به دست او فتح می‌كند.
عمر بن میمون می‌گوید: «با ابن عباس نشسته بودم، افرادی که در نه گروه بودند، نزد او آمده و گفتند: یا برخیز و با ما بیا و یا ما را با ابن‌عباس تنها گذارید. این ماجرا زمانی بود که ابن‌عباس بینا بود. ابن عباس گفت: من با شما می‌آیم و آنگاه به گوشه‌ای رفتند و با ابن عباس مشغول گفت و گو شدند.