ابن حجر عسقلانی می‌گوید: «عبدالرزاق از ابن‌جریج نقل می‌کند: مردی نزد عطاء رفت و گفت: به هنگام بزرگسالی‌ام، زنی از شیرش به من داده است، آیا می‌توانم با او ازدواج کنم؟ عطا گفت: خیر! (زیرا به‌واسطه شیرخوردن، مَحرَم شده است.) ابن‌جریج گفت: به عطا گفتم: این نظر تو است؟ گفت: آری! عایشه نیز این‌چنین به دختران برادرش حکم می‌کرد. (که به افراد بزرگسال، شیر بدهند و مَحرم شده بر او وارد شوند) این نظر لیث بن سعد نیز هست. ابن‌عبدالبر نیز می‌گوید: در نظر او در مورد این مطلب هیچ اختلافی نیست.» سپس ابن‌حجر می‌گوید: «طبری در تهذیب الآثار، در مسند علی (علیه‌السلام) این مسأله را آورده و به اسناد صحیح، نظر حفصه را هم چون نظر عایشه بیان کرده است و این امر نشان دهنده تخصیصی است بر کلام عام ام‌سلمه که به عایشه گفته بود: دیگر همسران رسول‌الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از اینکه دیگران به‌واسطه چنین شیرخوردنی بر ایشان وارد شوند، خودداری می‌کردند. این سخن ام سلمه را مسلم بن حجاج و دیگران بیان کرده‌اند.»
فتح الباری، ابن حجر، ج9، ص149.
مقاله: «آیا ام المؤمنین عایشه در جواز رضاع کبیر، مؤیّدی داشت؟»