تفتازانی در فضایل امیرالمؤمنین می‌نویسد: «علی (علیه‌السّلام) به دلیل فراوانی پیکارهایش در راه خدا و دستاوردهای ارزشمندش در جنگ‌ها که نیازی به گفتن ندارد شجاع‌ترین مسلمان است و به همین جهت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) درباره وی فرمود: «جوانمردی نیست جز علی (علیه‌السّلام) و شمشیری نیست مگر ذوالفقار»

عمر بن میمون می‌گوید: «با ابن عباس نشسته بودم، افرادی که در نه گروه بودند، نزد او آمده و گفتند: یا برخیز و با ما بیا و یا ما را با ابن‌عباس تنها گذارید. این ماجرا زمانی بود که ابن‌عباس بینا بود. ابن عباس گفت: من با شما می‌آیم و آنگاه به گوشه‌ای رفتند و با ابن عباس مشغول گفت و گو شدند.

ابن تیمیه می‌نویسد: «بسیاری از صحابه و تابعین بغض علی بن أبی‌طالب را داشتند و به او ناسزا می‌گفتند و با ایشان به قتال پرداختند.»
منهاج السنه، ابن تیمیه، ج7، ص138.

شوکانی می‌نویسد: «معنای استخلاف در زمین به این معنا است که ما آنان را حاکمان زمین قرار خواهیم داد تا همان گونه که پادشاهان و سلاطین در آنچه حکومتشان بود تصرف می‌کردند آنان نیز تصرف کنند و کسانی که استخلاف را مخصوص به خلفای چهارگانه یا به مهاجران دانسته‌اند و مقصود از زمین را هم در آیه، زمین مکه د

ابن حجر عسقلانی می‌نویسد: «مدائنی می‌گويد: زيد بن ثابت، وحی را می‌نوشت و معاويه نامه‌های پيامبر را برای عرب‌ها می‌نوشت.»
الاصابه فی تمییز الصحابه، ابن حجر عسقلانی، ج6، ص113.

قرطبی ذیل آیه 55 سوره نور می‌نویسد: «مقداد بن اسود از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل کرده که حضرت فرمودند: هیچ خانه‌ای در زمین باقی نماند، مگر اینکه اسلام وارد آن خانه شده و با رغبت آن را پذیرا شوند و یا با ذلت مطیع آن می‌شوند.»
الجامع لاحکام القرآن، قرطبی، ج12، ص299 و 300.