خلافت

واقعه غدیرخم و اعلام خلافت امیرالمؤمنین (ع) مهمترین دستوری است که خداوند، پیامبر (ص) را ملزم به اعلام آشکار آن کرد؛ اما وهابیون ادعا کرده اند که هیچ یک از مسلمانان بعد از واقعه غدیر از این اتفاق، به عنوان تنصیب امیرالمؤمنین (ع) به عنوان خلیفه یاد نکردهاند. این در حالی است که حضرت زهرا (س) از واقعه غدیر به عنوان روز تنصیب خلافت امیرالمؤمنین (ع) یاد کردند.

واقعه غدیرخم و اعلام خلافت و جانشینی امیرالمؤمنین (ع) مهمترین دستوری است که خدای رحمان، پیامبر خود را ملزم به اعلام آشکار آن کرد. اما عده ای خلافت و جانشینی را از مسیر حق آن تغییر داده و به کج راهه کشاندند. بر اساس همین اتفاق شوم، واقعه غدیرخم در میان مسلمانان تحریف و حکومت امیرالمؤمنین (ع) غصب شد.

ترس از حکام ظالم و دنیا طلبی و ثروت اندوزی بعضی از راویان حدیث، سبب شد تا حدیث شریف غدیر در میان مسلمانان، بسیار مظلوم واقع شود. بعضی از راویان اهل سنت در منابع روایی خود با اشاره به ترس آنان از حکام ظالم، حتی از پرسیدن سؤالاتی درباره حدیث شریف غدیر ابا و ترس داشتند.

علت عدم نقل حدیث شریف غدیر در میان اهل سنت می تواند یکی از این دو دلیل باشد؛ دلیل اول آنکه خلفا و حاکمان غاصب، به دلیل محتوای آن حدیث شریف و ترس از فروپاشی خلافت شان، به ممانعت از نقل حدیث روی آوردند و دلیل دوم اینکه در عدم نشر حدیث شریف غدیر، ترس محدثان اهل سنت و یا دنیاطلبی آنان مشاهده میشود.

بیان خلافت امیرمؤمنان (ع) و حدیث شریف غدیرخم، یکی از احادیثی است که محدثین اهل سنت از بیان آن ترس داشته اند. با آنکه بسیاری از اصحاب نبی مکرم اسلام (ص) در واقعه غدیرخم بودند، تا سالیان متمادی از بیان این حادثه عظیم و بزرگ منع میشدند. احمد بن حنبل در کتاب خود به ترس و خوف زید بن ارقم از بیان واقعه غدیرخم یاد میکند که در حقیقت، این سخن نشان از ترس خلفای اهل سنت از نشر این واقعه دارد.

خداوند در آیه سوم سوره مائده از یأس و ناامیدی دشمنان اسلام سخن به میان می آورد. رهبر معظم انقلاب در سخنرانی خود به این نکته اشاره کرده، عامل آن را انتخاب امیرمؤمنان (ع) به عنوان رهبر و جانشین از سوی خدا می دانند. نکته ای که در سخن ایشان به چشم می خورد، تشکیل قاعده امامت و ولایت بر امت اسلام از سوی پیامبر (ص) است؛ به همین مناسبت عید غدیر برترین عید امت اسلام معرفی میشود.

وهابیون با ایجاد شبهاتی ادعا کرده اند، هیچ کدام از اصحاب امیرمؤمنان (ع) به حدیث غدیر استناد نکرده و اگر در منابع شیعه از واقعه غدیر یاد شده، در حقیقت دروغی بوده که از زمان نواب اربعه و بعد از آن در زمان حکومت صفویه ایجاد شده است؛ با بررسی منابع اهل سنت مشخص میشود اگر اصحاب نیز به واقعه غدیرخم استدلال کرده باشند، بر اساس اعتقادات مخالفین از ترویج و نشر آن جلوگیری شده است.

معنای حديث غدير اين است که هر كس كه من بر او أولی و سزاوارتر و يا ناصر و وارث و يا پشتيبان و دوست صميمی او هستم علی (ع) هم برای او اينچنين است و اين كلام صريح در تخصيص علی (ع) به اين منقبت بلند بوده و او را برای ديگران مانند خود قرار داده و پیامبر (ص) اين خصوصيت را برای ديگری قائل نشده است.

وهابیون در سخنی بی اساس مدعی شده اند، اگر امیرالمومنین (ع) خود را خلیفه بعد از پیامبر (ص) می دانستند، چگونه به این مقام خود احتجاج نکرده است؟! با بررسی منابع معتبر اهل سنت، نمونه هایی شاخص از احتجاجات حضرت به خلافتشان وجود دارد که به عنوان نمونه احمد بن حنبل در کتاب مسند خود به احتجاج امیرالمؤمنین (ع) در مقابل اصحاب پیامبر (ص) و تأیید آنان بر خلافت و ولابت ایشان اذعان میکند.

وهابیون در سخنی بی اساس مدعی شده اند، اگر امیرالمومنین (ع) خود را خلیفه بعد از پیامبر (ص) می دانستند، چگونه به این مقام خود احتجاج نکرده است؟! با بررسی منابع معتبر اهل سنت، نمونه هایی شاخص از احتجاجات حضرت به خلافتشان وجود دارد که به عنوان نمونه بخاری و مسلم در کتاب خود احتجاج حضرت در مقابل خلیفه اول اهل سنت را بیان کردهاند.

حیدرعلی قلمداران یکی از عناصر شاخص جریان قرآن بسندگی معاصر شیعی در ایران است که به دیدگاه های وهابیت متمایل شده و به نقد افکار و عقاید شیعه می پردازد و بسیاری از اعتقادات شیعه را انکار کرده است.

واقعه غدیر خم و انتخاب امیرالمؤمنین (ع) به عنوان خلیفه از سوی خدای رحمان، مهمترین مسئله ای است که علمای شیعه و اهل سنت در منابع روایی و تاریخی خود به بررسی آن پرداخته اند؛ نکته قابل تأمل در خطبه غدیرکلمه ولی است که بر اساس اقراری که پیامبر (ص) گرفت که از خود اشخاص به آنان برتر است، مشخص می شود به معنای سرپرست بوده و معنای دوست برای آن امری محال است.

در منابع اهل سنت آمده است كه بسياری از صحابه اعم از مهاجران و انصار، خلافت را حق حضرت علی (ع) می دانستند و خلافت خلیفه اول را قبول نداشتند و شماری از آنها برای اعتراض، در خانه علی (ع) جمع شده بودند.

از آیاتی که دلالت بر خلافت و جانشینی امیرالمؤمنین (ع) دارد، آیه 3 سوره مائده است؛ وهابیون ادعا می کنند این آیه شریفه در روز عرفه نازل شده است. ترمذی نیز می نویسد پیامبر (ص) در عرفه حدیث ثقلین را بیان کردند؛ ابوداود به تکبیرهای بیجا که نشان از بر هم زدن سخنان پیامبر (ص) داشته، اشاره میکند. حال سؤال اینجاست که پیامبر (ص) چه چیزی را میخواستند بیان کنند؟!