با توجه به اذعان محدثین مشهور اهل سنت، به جماعت خواندن نماز تراویح در ایام ماه مبارک رمضان، یکی از بدعتهایی است که توسط خلیفه دوم اهل سنت ایجاد شد. اما نکته قابل توجه درباره به جماعت خواندن این نماز آن است که علاوه بر خلیفه دوم اهل سنت، فرزند او یعنی عبدالله و عده دیگری از نزدیکان به خلیفه نیز هیچگاه نماز تراویح را به جماعت به جای نیاوردند.

اسلام به عنوان آخرین دین آسمانی، به سنتهای حسنه و نیکویی که از گذشتگان به ارث رسیده و با شرع مقدس در تضاد نبوده، احترام گذاشته و آنان را تأیید کرده است. یکی از سنتهای حسنه‌، برگزاری جشن نوروز بوده که ایرانیان، به صله رحم و هدیه دادن اهتمام داشته‌اند. وهابیون با بدعت دانستن این روز، نوروز را امری حرام و بدعت می‌دانند؛ در حالی که در روایات شیعه با توجه به بعضی از نکات حسنه آن، نوروز را جایز دانسته‌اند.

جشن گرفتن مسلمانان براى میلاد پیامبر(ص) و خواندن شعر در فضایل آن حضرت برای بزرگداشت ایشان است و به ذهنشان هم خطور نمى‌کند که این کارها براى عبادت ایشان باشد؛ شرک وقتی است که انسان کسی را در سرنوشت خود و جهان موثر بداند و او را به عنوان معبود عبادت کند یا عملی که دین آن را تایید نکند، در دین وارد نسازد.

یکی از کارشناسان شبکه‌های ماهواره‌ای وهابی گفته که اگر کسی مهر همراه خود داشته باشد، مانعی ندارد ولی سجده بر آن بدعت است؛ این درحالی است که می‌توان با منابع روایی اهل سنت جواز سجده بر خاک و مهر را اثبات کرد.

بدعت مساله‌ای متناقض در پیروان مکتب خلفا است که گاهی آن را تا 5 مورد نیز حتی تقسیم‌بندی کرده‌اند؛ بدعت همواره ابزاری برای سرکوب کردن مخالفان در مذهب اهل سنت بوده است و امروز تمام قد در اختیار سلفیت و فرزند ناخلفش یعنی وهابیت قرار گرفته که با استفاده از آن، حکم به قتل و کشتار مسلمانان می‌دهند.

یکی از نشانه‌های خداوند اختلاف زبان‌هاست و از نعمات الهی، آشنایی به زبان‌های مختلف است، اما مفتی وهابی می‌گوید: عادت به سخن گفتن به زبان غیر عربی، امری غیر شرعی است، چون باعث محبت پیدا کردن به صاحبان کافر آن زبان می‌گردد.