بدعت

وهابیان در بسیاری از مسائل با مسلمانان مخالفت کردهاند، آنان عقاید و عملکرد متناقض دارند؛ از جمله آن، برخورد آنان با دستاوردهای تمدن جدید است. اندیشه وهابیت بدون انعطاف، مخالف با عقل، با تأکید بر نقلگرایی بوده و مخالفت آن با پیشرفتهای علمی و تکنولوژی، باعث شد که این تفکر به مرور جایگاه خود را از دست دهد. نسل جدید وهابیت انعطافپذیر گشته و معتقدند چون تمام اختراعات در قرآن به طور آشکار نیامده، اگر با قرآن ناسازگار نباشد، میتوان آن را مجاز دانست و بدعت به شمار نمیرود.

مروان حکم در زمان حکومتش در مدینه، همواره مشغول سب امیرالمؤمنین (ع) بود و به علت اینکه مردم پس از نماز عید، لعن امیرالمؤمنین (ع) را تحمل نمی کردند و متفرق می شدند، او خطبه نماز عید را قبل از نماز میخواند که مسلمانان حاضر باشند.

عنایت ویژه امامین انقلاب اسلامی به مراسمی در اعلان بیزاری از مشرکین در حج تمتع و حساسیت وهابیون در بدعت بودن این مسئله، به چالشی بین دولت ایران و عربستان تبدیل شده است. با وجود مخالفتهای شدید سعودی و فتوا دادن مفتیان وهابی به بدعت بودن این عمل و منافات داشتن با روح حج، هرساله این آیین توسط حجاج ایرانی و غیر ایرانی در مدینه، مکه و یا عرفات برگزار گردیده است.

در حالیکه علمای اهل سنت، صلوات بلند را بر پیامبر اکرم (ص) جایز یا مستحب میدانند و فقط از ابن تیمیه، و پیروان وهابی او بر خلاف اجماع مسلمین ذکر شده که صلوات بلند بدعت است، تعداد زیادی از کاربران شبکههای اجتماعی مصر، جنجال راه انداختهاند که اختصاص زمانی پس از نماز جمعه، جهت بهرهمندی از ثواب صلوات توسط وزارت اوقاف مصر، بدعت است.

وهابیت در پاسخ به بدعت بودن جماعت خواندن نماز تراویح میگوید، در کتابهای شیعه هم احادیثی در جماعت خواندن نمازهای مستحبی ماه رمضان توسط پیامبر وجود دارد؛ پاسخ: در این حدیث هیچ تأییدی بر جماعت خواندن نماز نافله وجود ندارد، بلکه عمل پیامبر (ص) نشان از جایز نبودن آن است.

برخی از اهل سنت نظری موافق و نزدیک به امامیه دارند؛ مانند شافعی که جماعت خواندن نافله را مکروه دانسته و برخی دیگر گفته اند بهتر است فرادا و در خانه خوانده شود؛ پس این مسئله مورد اتفاق علمای اهل سنت نیست.

سلطان اسحاق، مهم ترین شخصیت در پایه گذاری، رهبری و توسعه مسلک اهل حق می باشد. از بدعت های او به بنای خاندانها و گرفتن سه روز روزه و مراسم جوز شکستن یا سرسپردن به خاندانها و انعقاد جمع یارسان و وظایف پیر و دلیل می توان اشاره کرد.

وهابی ها بر اساس مبنا و اعتقاد باطلی که دارند معتقدند، زیارت قبر مطهر امام حسین (ع) و پیاده روی اربعین، عملی باطل و خلاف دستور اسلام است. در پاسخ باید گفت پیاده روی و زیارت اربعین نمیتواند از مصادیق بدعت باشد؛ زیرا علمای اهل سنت در کتب معتبر خود به جواز زیارت قبر رسول خدا (ص) توسط بعضی از صحابه اذعان کردهاند.

برخی از جریاناتی که مدعی جواز قمه زنی در مجالس عزاداری برای امام حسین (ع) هستند، در مقابل فتوای به بدعت بودن این عمل موضع گرفته و میگویند که اگر قمه زنی بدعت باشد، پس سینه زنی نیز بدعت است که در پاسخ باید گفت، عزاداری به صورتِ زدن به سینه، از صدر اسلام نیز مرسوم بوده است.

قمه زنی و سایر اعمال انحرافی، در مراسم عزاداری امام حسین (ع) موجب می شود که دین مقدس اسلام و مذهب شیعه در جهان، بی منطق قلمداد شـده و عنوان خرافی به آن داده شود و در نتیجه باعث هتک حرمت به عزاداری و موجب تمسخر و توهین به دین و مذهب میگردد.

عزاداری و سوگواری بر عزیزان از دست رفته، رویکردی طبیعی است که از مهر و محبت سرچشمه میگیرد و از آغاز آفرینش انسان تا حال رواج داشته است و خدای سبحان نیز بر این واکنش طبیعی بشر مهر تأیید زده است.

احمد اسماعیل بصری بدعت های زیادی به دین آورده است، حال با توجه به سفارشات معصومین (ع) بر عدم تغییر احکام چگونه می توان پذیرفت که احکام الهی این چنین تغییر کنند؟ آیا احمد اسماعیل بصری به سخنان رسول خدا(ص) و اهلبیت (علیهمالسلام) مبنی بر عدم تغییر احکام کافر شده است؟

با توجه به اذعان محدثین مشهور اهل سنت، به جماعت خواندن نماز تراویح در ایام ماه مبارک رمضان، یکی از بدعتهایی است که توسط خلیفه دوم اهل سنت ایجاد شد. اما نکته قابل توجه درباره به جماعت خواندن این نماز آن است که علاوه بر خلیفه دوم اهل سنت، فرزند او یعنی عبدالله و عده دیگری از نزدیکان به خلیفه نیز هیچگاه نماز تراویح را به جماعت به جای نیاوردند.

به جماعت خواندن نماز تراویح از جمله بدعتهایی بوده که به نقل صحیح بخاری، در زمان خلیفه دوم اهل سنت توسط او ایجاد شده است. این در حالی است که بخاری در صحیح خود از نهی حضرت نسبت به این موضوع یاد می کند و امر رسول خدا (ص) به خواندن این نماز در خانه و به صورت فرادا را در کتابش ثبت و ضبط می کند.