برخی از پیروان و سرسپردگان فرقه اهل حق و دیگران تصور کرده‌اند یا ممکن است که تصور کنند "رجعت" که یکی از اندیشه‌های ناب شیعی است، نیز نوعی از "دونادون" است. درحالی‌که بین دونادون با رجعت تفاوت‌های فراوانی وجود دارد.

برخی از نواندیشان فرقه اهل حق که داعیه استقلال آیین یارسان از سایر ادیان آسمانی مخصوصاٌ دین مبین اسلام را دارند، بیان می‌کنند که یکی از نتایج حاصل از دونادون، نفی شیون و زاری هنگام از دست دادن یکی از بستگان و ساخت گنبد و تشریفات قبر برای او است.

پیروان و سرسپردگان فرقه اهل حق برای اندیشه دونادون ثمره‌هایی ذکر کرده‌اند که "یگانگی ادیان" یکی از ثمرات آن اندیشه است. درحالی‌که یگانگی ادیان الهی، مورد تأکید خداوند متعال می‌باشد که در آیات قرآن کریم نیز به آن اشاره‌شده است و برای اثبات این مدعی نیاز نیست به سراغ دلیلی همچون دونادون برویم که خود سخن باطلی می‌باشد.

اندیشه "دونادون" هیچ تناسبی با نظام انسان‌شناسی اسلام ندارد. زیرا در اسلام از آغاز خلقت در عالم ذر و یا ارواح، تا رسیدن به عالم قیامت، برای انسان یک هویت واحد و یگانه ترسیم می‌کند، اما در اندیشه اهل حق بنا بر باور به دونادون، انسان‌ها دارای چندین بلکه هزار و یک هویت خواهند بود.

باور به دونادون به‌صورت مستمر در میان اهل حق توسط پیران و مرشدان آیین یاری، القاء شده است به‌گونه‌ای که بزرگان و پیشوایان اهل حق با عوام‌فریبی، خود را دُون انبیاء و اولیاء الهی می‌دانستند. اما با بررسی منابع مطالعاتی اهل حق متوجه می‌شویم که این عوام‌فریبی علاوه بر منفعت‌طلبی بزرگان اهل حق، برای حفظ جان خود نیز بوده است.

برخی از نویسندگان معاصر جامعه اهل حق که اندیشه استقلال این فرقه از سایر ادیان آسمانی مخصوصاً دین مبین اسلام دارند در مقابل این سؤال که چرا یارسان به حضرت علی (ع) معتقد است و او را اولین تجلی ذات خداوند متعال می‌دانند و باور دارند که علی (ع) همواره نماز می‌خواند و در محراب نماز به شهادت رسید، اما نماز نمی‌خوانند، مطالبی بیان می‌کنند که کاملاً برخلاف سیره جاری اهل حق درباره نماز خواندن است.