کشور ما ایران در قرن 13 قمری / 19 میلادی گرفتار طوفان سیاسی بی‏رحم و ویرانگری شد که ناشی از رویارویی دو غول بزرگ استعمار و استثمار آن زمان، امپراطوری‏ های انگلیس و روس بود. بر اثر ضعف حکومت سلسله‏ ی قاجار، کشور هدف حملات بیگانگان قرار گرفت. تزارهای روسیه تصمیم داشتند که بنا به تأکید پتر کبیر، سلطه‏ ی خود را بر ایران گسترش دهند و از ایران به آب‏های گرم خلیج فارس راه یابند
برای رسیدن به این اهداف، دو جنگ خانمان‏سوز را به ایران تحمیل کردند. در این دو جنگ، روس‏ها متوجه نیروی علما در میدان مبارزه با استعمار شدند، زیرا مردم با فرمان فقها و پیشوایان مذهبی هم چون آیت الله کاشف الغطاء، ملا احمد نراقی، آقای سید محمد مجاهد اصفهانی و ملا محمد جعفر استرآبادی برای دفاع از کشور بسیج شدند و پیشروی شایانی کردند. در این جنگ، روسیه‏ ی تزاری متحمل ضربه‏ ی سنگینی ازایران شد و حتی فرمانده‏ی قوای روسی نیز از پای درآمد.

این شرایط، روسیه را وادار کرد تا با رقیب خود انگلیس، از در سازش درآید. آنان از وضعیت حاکم در دربار قاجار به ویژه رقابت و حسادت شدید میان شاهزادگان سود جستند و تلاش کردند تا در وحدت و یکپارچگی میان ارتش و مردم ایران رخنه ایجاد کنند. در این زمینه برای حذف عامل اصلی مقاومت و هم‏بستگی مردم مسلمان ایران در برابر بیگانگان یعنی تبعیت ایشان از فقها و پیشوایان مذهبی اقدامات مختلفی انجام دادند.

از جمله‏ ی این اقدامات، طرح پروژه‏ ی استعماری دسیسه ‏آمیزی است که جاسوسان زبردست دولت روس، به خصوص کینیاز دالگورکی شاهزاده و کارمند قوی سفارت روس در ایران به اجرا در آوردند. در این طرح آن‏ها به دنبال علم کردن نایب خاص جعلی برای امام زمان (ع) بودند، تا از این طریق بتوانند نفوذ مراجع تقلید و فقها را در میان مردم بی ‏اثر کنند. بدین منظور کینیاز دالگورکی، طلبه‏ ای کم سواد از مکتب شیخیه به نام میرزا علی محمد شیرازی را شناسایی کرد و مناسب مقصود خود تشخیص داد. وی توانست میرزا علی محمد را تشویق کند تا در سال 1260 هجری قمری خود را باب امام زمان (عج) بنامد.

سپس او را به ادعاهای دیگری از جمله ادعای امام زمانی، نبوت و پیامبری و حتی ادعای خدایی وادار کردند. بدین وسیله آن‏ها موفق شدند مردم رنج دیده و جنگ‏ زده و شکست خورده را به جان هم اندازند و سرانجام فرقه‏ ی بابیه وسپس بهائیه را به وجود آورند.

هر چند  این طرح‏ ها کاملا محرمانه و پوشیده بود، اما پس از انقراض دولت تزار روسیه روشن شد که فرقه‏ ی بابیه و بهائیه، ساخته و پرداخته‏ ی یکی از کارکنان مرموز روسی است که بعدا به مقام سفارت رسید.  و هر چند مبلغان بهائی در کتمان این حقیقت تلاش فراوان می‏کنند، اما آن قدر اسناد و مدارک در آثارشان وجود دارد که جای هیچ انکاری نمی‏ماند . [1]

مقالات مرتبط :

بهاییت فرقه دست ساز استعمار

بهاییت وامدار استعمار

حمايت سفير روس از بهاء الله

حمایت کشورهای استعمارگر از بهاییت در اسناد

بررسی نقش استعمار در ایجاد بهاییت

بررسی نقش استعمار در ایجاد بهاییت1

اهداف و انگیزه ‏های استعمار از فرقه‏ سازی‏

لزوم مبارزه با مکاتب منحرف در فضای مجازی

اشرار بهایی در کمین احرار جنگل

پی نوشت :

[1] برای آشنایی بیش‏تر به کتاب‏های «بابی‏گری و بهائی‏گری» نوشته‏ ی محمد مهدی اشتهاردی و «بهائیت در ایران» تألیف دکتر زاهد زاهدانی و خاطرات پرنس دالگورکی مراجعه شود.