بهائیت وشیخیه
جانشین پیامبر از آن جهت که مسئولیت تبیین گری معصومانه در دین را پس از پیامبر به عهده دارد، لازم است همچون او از جانب خدا تعیین گردد. حال اگر این جانشین در امتداد مسیر رهبری امت از خواست خدای تعالی و پیامبر سرپیچی کند که دیگر همچون جانشیانان پیامبرنمای بهائی یا از عصمت برخوردار نخواهند بود یا هم به غیرالهی بودن رهبری و پیامبری بهائیت اعتراف کرده اند.
رونمایی از کتاب مبارزه با استبداد به سبک آیین بهایی در حالیست که فرقه بهائیت، هم از جهت تئوری و هم از جهت عملی با استبداد و مستبدین سازگاری داشته است. چگونه می توان نشر دانش را راهکار بهائیت برای مبارزه با استبداد برشمرد، در حالی که پیامبرخوانده بهائی، هر آنچه بهائیت را رد کند جهل خوانده و آزادی خواهی را مساوی با حیوانیت دانسته است.
پیامبر اکرم (ص) در خطبه غدیر، به یک سری از صفات و اقداماتی که توسط مهدی موعود تحقق می پذیرد، از جمله چیره شدن بر ادیان، انتقام گیری از ستمکاران، خونخواهی اولیای خدا و... اشاره فرموده اند. با بررسی زندگی مهدی دروغین بهائیت در می یابیم که هیچ کدام از این پیش بینی ها توسط او تحقق نیافته است.
پیامبر اکرم (ص) در خطبه غدیر، علمی الهی و نامتناهی را برای حضرت مهدی (عج) ذکر فرموده است. این در حالیست که با در نظر داشتن جهل و علم ستیزی مدعی دروغین مهدویتِ بهائیت، یقین پیدا خواهیم کرد که باب، مهدی موعود مورد نظر پیامبر(ص) نیست.
بنابر حدیث غدیر، امام مهدی (علیه السلام) آخرین حجّت الهی است. این خود ادعای پیامبری دین ساز بهائیت که ادعا دارد پس از امام زمان (قلابی) آمده را رد می کند. بهائیان در ادامه، اعتقاد به رجعت را به عنوان نقضِ آخرین حجت بودن حضرت مهدی (ع) ذکر می کنند. این در حالیست که از یک سو رجعت به معنای بازگشت خود گذشتگان است نه حلول و تناسخ و از سویی دیگر رجعت معصومین (علیهم السلام) تحت حجیت امام زمان (علیه السلام) خواهد بود؛ نه به عنوان آورنده دینی جدید و حجتی مستقل تا آخرین بودن امام زمان (ع) نقض گردد!
پیامبرخوانده بهائی با انکار معجزات پیامبران الهی مدعی شد که شبه آیاتش به تنهایی می تواند دلیل حقانیت او قرار گیرند! اما اگر چنین بود پس چرا خدای تعالی از آیات و معجزات، به عنوان دو دلیل توأمان یاد کرده است؟! از طرفی، حتی اگر آیات به تنهایی دلیل حقانیت مدعیان پیامبری باشد، آیا سیاه مشق ها و متون اصلاح شده بهاء، از چنین قابلیتی برخوردارند؟!
در گزارش تیرماه سال 1348 ساواک از بهائیان، اعضای تشکیلات بهائیت، دانش افزایی و ثروت اندوزی را پیش نیاز ترسیمی بیت العدل برای تصاحب حکومت جهانی و ایجاد نظام نوین جهانی بهائی به رهبری خود عنوان کردند. این در حالیست که تشکیلات بهائیت در شعار، ادعای دوری از امور حکومتی را دارد.
پر واضح است که فرقه بهائیت نزد کشورهایی که در ایجاد و امتداد مسیر آن نقش داشته و دارند، قابل احترام باشد. وقتی جنس حامیان بهائیت و احترام گذارندگان به آن، کشورهای ستمگر و سلطه گر باشند، همان می شود که ملت آزادی خواه و ستمدیده از استعمار (مثل ایران)، از بهائیت بیزار باشد.
مرداد سال 57 بود که تشکیلات بهائی با دستور به تقیه، رعایت احتیاط و حمایت و همکاری با رژیم پهلوی، استراتژی خود را برای رویارویی با انقلابیون اعلام کرد. اما علت ترس و تکاپوی تشکیلات بهائیت از احتمال انقلاب در ایران، از آن جهت بود که مبادا اقتدارش در ایران از بین رود و آتشی که بواسطه ظلم ها و خیانت هایش افروخته بود دامنش را بگیرد!
تشکیلات بهائیت دریافته بود، آتشی که در زمان رژیم پهلوی با ظلم و فساد در دل توده مردم افروخته بود، هر لحظه امکان گرفتن دامن ناپاکش را داشت. از این رو بر خلاف اصل ممنوعیت پنهان کاری، در مرداد ماه 1357، اعضایش را در ایران به رعایت احتیاط، پنهان کاری و حمایت همه جانبه از دیکتاتوری پهلوی فراخواند.
رهبران و تشکیلات بهائیت توافق خود با رژیم صهیونیستی مبنی بر عدم حضور و فعالیت در سرزمین های اشغالی، در قبال دریافت حمایت های این رژیم برای حضور در سایر کشورها را به دستور پیامبرخوانده بهائی منتسب می کنند! این در حالیست که اسناد، حکایت از حضور و فعالیت بهائیان پس از پیامبرنمای بهائی و تا پیش از تشکیل دولت اسرائیل در فلسطین دارند.
گزارش ساواک از نشست بهائیان در شیراز نشان داد که تشکیلات بهائیت در هیچ دوره ای دست از تبلیغ و کادرسازی برای خود برنمی دارد. تشکیلات بهائیت برخلاف شعار حقیقت جویی، از کسانی که پیرامون شبهات و تاریکی بهائیت روشنگری می کنند به شدت متنفر است. شعار نوع دوستی اش در واقع، رنگ و بوی دیگری دارد. با شعار حکمت، نفوذ و کارشکنی خود را توجیه می کند.
تشکیلات بهائیت در گزارشی که از تبلیغ خود در کشور مالزی به بهانه وقوع سیل ارائه داد، به استفاده از ابزار آموزش و مشاوره اشاره کرد. بهائیت که نشان داده بیش ازاستدلال، به تبلیغ با سوءاستفاده از نقطه ضعف افراد تمایل نشان می دهد و بی توجه به منع حکومت ها از تبلیغاتش، از برخورد با تبلیغ تهاجمی اش نیز به عنوان فرصت در عرصه بین الملل بهره می برد!
نهاد بیت العدل در مستند خود سعی کرد تا عبدالبهاء را سرمشق نیکو برای اهل عالم معرفی کند. اما با نگاهی گذار بر زندگی این پیشوای بهائی در می یابیم که او تنها در زیرکی، ماهی صفتی، نوکری برای ابرقدرت ها، خدمت به نظام های طاغوتی، پنهان کاری و عوام فریبی می تواند برای بشریت الگویی به غایت ناپسند باشد!