پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ رسانه بهائی آسو، مطلبی با عنوان «حکمرانی بر کره زمین» منتشر کرد که در آن، به کمبودها و نواقص روابط و مقررات فعلی حاکم بر جهان اشاره کرده و از لزوم و فایده حکومت جهانی واحد و فراگیر جهانی سخن گفته است.

رسانه بهائی در این نوشتار کوشیده تا با ارائه دلیل، ضمن تبیین اهمیت تشکیل حکومت واحد جهانی، مغایرت آن را با منافع ملّی و استقلال کشورها توجیه کند.[1]

اما تشکیلات بهائیت درحالی تفکر حکمرانی و حکومت واحد جهانی را ترویج می‌کند که تشکیلات بهائیت در هر کجا وارد می‌شود، خود را سازمانی مردمی و بی‌اعتنا به حکومت معرفی می‌کند و محدوده نفوذ بهائیت را محدود به قلب‌ها می‌داند. پیامبرنمای بهائیت به بهائیان توصیه می‌کرد که از حکومت و اعتراض به حاکمان پرهیز کنند و تنها به قلوب مردم کار داشته باشند: «لَیسَ لأحَدٍ أن یَعتَرِضَ عَلی الَّذین یَحکُمُونَ عَلَی العِبادِ دَعوا لَهُم ما عِندَهُم وَ تَوَجَّهُوا إلَی القلوب»؛[2] «بر هیچکس جایز نیست که بر کسانی که حکومت می‌کنند اعتراض کنند. آنچه را که نزد آنان است به ‏خودشان واگذارید و به دل‌ها توجه کنید».

البته این فرقه پس از مدتی، نقاب از چهره برمی‌دارد و آرمان‌های قدرت‌طلبانه خود را نمایان می‌کند. در واقع بهائیتی که در تبلیغات، خود را دور از قدرت‌طلبی می‌خواند، به دنبال برپایی حکومت دینی خود در سرتاسر دنیا است.

فرقه بهائیت در این راه، وقتی هویت ملّی و باور اعتقادی را مانع توسعه‌طلبی خود می‌بیند، پیش‌نیاز تشکیل حکومت دینی بهائی در دنیا را انقلاب فرهنگی در کشورها معرفی می‌کند.[3] به طور مثال وقتی به مقاله دیگر و مرتبطی که در همین سایت بهائی به انتشار درآمده می‌نگریم، به این نکته برمی‌خوریم که بهائیت برای برپایی حکومت موعود خود در ایران، فرهنگ ایرانی و هویت اسلامی را مانع می‌بیند.

پس فرقه بهائیت صرفاً یک باور دینی و به دنبال خدمت به بشر نیست، بلکه بهائیت سازمان و تشکیلاتی است که در تمامی کشورها، علاوه بر تلاش برای رسیدن به حکومت، به دنبال تغییر فرهنگی و غلبه سیاسی، اعتقادی و فرهنگی خود بر دیگر مردمان است؛ یعنی تشکیلات بهائیت بر خلاف مغول‌ها، تنها به خاک و قدرت کشورها قانع نیست، بلکه آرمانش، نفوذ و بهائی کردن تمام ابعاد زندگی مردم دنیا است.

جالب آن است که در جهان‌بینی این فرقه، هیچ مقام و جایگاهی برای مخالفین دیده نشده و در صورت موفقیت پروژه تشکیل حکومت بهائیت، غیربهائیان به هیچ‌وجه از جایگاهی برابر با بهائیان برخوردار نخواهند بود؛ چرا که این فرقه از اساس، غیربهائیان را انسان نمی‌داند: «الیوم هر نفسی بر احدی از معرضین من اعلاهم او من ادناهم ذکر انسانیت نماید، از جمیع فیوضات رحمانی محروم است تا چه رسد که بخواهد از برای آن نفوس، اثبات رتبه و مقام نماید. (امروزه هرکسی بر یکی از مخالفین من، بزرگ یا کوچکشان را انسان بنامد از عنایات پروردگار محروم می‌شود، تا چه رسد به اینکه بخواهد برای آن‌ها رتبه و مقامی قائل شود)».[4]

بنابراین، سخن از حکومت واحد جهانی، حرف جدید بهائیان نیست؛ تشکیلات بهائیت سال‌هاست به دنبال حکومت بر تمام ابعاد زندگی انسان‌ها است.

پی‌نوشت:
[1]. رسانه بهائی آسو، مقاله: حکمرانی بر کره‌ی زمین
[2]. حسینعلی نوری، اقدس، نسخه الکترونیکی، ص 93، بند: 95.
[3]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: دگردیسی فرهنگی ، هدف رسانه بهائی آسو
[4]. حسینعلی نوری، بدیع، نسخه خطی، ص 140.