پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ برخی برای اینکه ماجرای هجوم به خانه حضرت زهرا سلام‌‌الله‌‌علیها را منکر شوند، می‌گویند چگونه می‌توان باور کرد که حضرت علی علیه‌السلام در خانه باشد و همسر او برای باز کردن درب منزل برود و چنین حادثه‌ای رخ دهد؟ چرا خود آن حضرت، اقدام به باز کردن درب منزل نکرد؟ یا چرا حضرت، یکی دیگر از حاضرین در خانه را مأمور به این کار نکرد؟

آنچه از تاریخ به دست می‌آید، این است که هجوم به خانه حضرت زهرا سلام‌‌الله‌‌علیها، چند مرتبه صورت گرفت و هجوم آخر منجر به آتش کشیدن خانه و مصدوم شدن آن حضرت گردید که در این مرتبه، فرد دیگری جز امیرالمؤمنین و حسنین علیهم‌السلام در خانه حضور نداشتند.

طبق گزارش بزرگان در شرح این واقعه، آمده است: «عمر گفت: برخیزید تا سوی علی علیه‌السلام برویم؛ پس ابوبکر، عمر، عثمان، خالد، مغیره، ابوعبیده، سالم، قنفذ راه افتادند. چون نزدیک خانه رسیدند، فاطمه سلام‌‌الله‌‌علیها آنان را دید و در را بست». ایشان طبق نص صریح قرآن که فرموده «در خانه‌هایی غیر از خانه خود وارد نشوید، تا اجازه بگیرید و بر اهل آن خانه سلام کنید و اگر کسی را در آن نیافتید، وارد نشوید تا به شما اجازه داده شود و اگر گفته شد «بازگردید»، بازگردید»[1] شک نداشت که بدون اجازه وارد نخواهند شد. «عمر، در را كه از شاخه‌های خرما ساخته شده بود، با لگد شکست، سپس وارد خانه شدند و علی علیه‌السلام را بیرون آوردند، در حالیکه به خاطر این پیروزی، الله اکبر می‌گفتند».[2]

بنابراین کسی درب منزل را باز نکرد و حضرت زهرا سلام‌‌الله‌‌علیها برای اینکه حجت را بر مهاجمان تمام کرده و آنها را از درب خانه دور کند، پشت درب قرار گرفت. بر فرض اینکه این مطلب صحیح باشد و حضرت زهرا سلام‌‌الله‌‌علیها پشت درب رفته باشد، هیچ منعی ندارد. کجا رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند، زن نباید پشت درب خانه بیاید؟ کدام آیه قرآن، دستور داده که فقط مردان باید درب خانه را بگشایند؟

در کتب فریقین گزارش شده که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به همسران خود اجازه دادند تا درب خانه را به روی نامحرمان بگشایند. پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله وارد خانه امّ‌سلمه شد؛ مدتی نگذشت علی علیه‌السلام آهسته دق الباب کرد، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله بیدار شد، ام‌سلمه پاسخ نداد، حضرت فرمود: «بلند شو و در را باز کن...».[3] همچنین روزی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در خانه نشسته بودند که امیرالمؤمنین علیه‌السلام در زدند و پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به عايشه فرمود كه در را برای او باز كن.[4] حتی در کتب اهل‌سنت آمده است که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله اجازه داد تا عمر و عایشه بر سر یک سفره بنشینند![5]

آیا می‌توان گفت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله غیرت لازمی را که یک مرد باید داشته باشد، نداشت؟! بنابراین مشخص می‌شود باز کردن درب خانه، توسط زنان با حضور مردان، عمل خلاف غیرت، خلاف عرف و مخالف دین نیست که با این بهانه بتوان واقعه هجوم به خانه وحی را دروغ پنداشت!

پی‌نوشت:
[1]. سوره نور، آیه 28 و 29.
[2]. تفسیر عیاشی، ج2، ص67. «فرأتهم فاطمة ص أغلقت الباب في وجوههم، و هی لا تشك أن لا يدخل عليها إلا بإذنها، فضرب عمر الباب برجله فكسره؛ ...»
الاختصاص، شیخ مفید، هزاره شیخ مفید، ص186. «وَ ظَنَّتْ فَاطِمَةُ ع أَنَّهُ لَا تُدْخَلُ بَيْتُهَا إِلَّا بِإِذْنِهَا فَأَجَافَتِ الْبَابَ‌ وَ أَغْلَقَتْهُ فَلَمَّا انْتَهَوْا إِلَى الْبَابِ ضَرَبَ عُمَرُ الْبَابَ بِرِجْلِهِ فَكَسَرَهُ ...»
[3]. تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج42، ص470. «أن جاء علی فدق الباب دقا خفيفا فانتبه النبی ص للدق وأنكرته أم سلمة فقال رسول الله ص قومی فافتحی له.»
[4]. الاحتجاج، طبرسی، دار النعمان، ج1، ص292. «... فرجعت مسرعا فدققت الباب دقا عنيفا، فقالت لی عائشة: من هذا؟ فقلت: أنا علی فسمعت رسول الله ص يقول: يا عائشة افتحی له الباب، ففتحت ودخلت.»
[5]. فتح الباری، ابن حجر عسقلانی، دار المعرفه، ج8، ص531. «كُنْتُ أَكَلَ مَعَ النَّبِيِّ ص حَيْسًا فِي قَعْبٍ فَمَرَّ عُمَرُ فَدَعَاهُ فَأَكَلَ فَأَصَابَ إِصْبَعُهُ إِصْبَعِي فَقَالَ حِسَّ أَوْ أَوْهُ لَوْ أُطَاعُ فِيكُنَّ مَا رَأَتْكُنَّ عَيْنٌ فَنَزَلَ الْحِجَابُ.»