شبهات فاطمیه
آتئیستها ادعا کردهاند که عمر مبارک حضرت زهرا سلاماللهعلیها در هنگام شهادت 38 ساله بوده و با ایجاد شبهاتی پیرامون عمر حضرت، ادعا کردهاند که رسول خدا صلیاللهعلیهوآله در 25 سالگی ازدواج کرده و در 26 سالگی صاحب اولاد شده است؛ اما بر اساس مستندات تاریخی و روایی اسلامی و بر اساس قول مشهور، حضرت زهرا سلاماللهعلیها در هنگام شهادت 18 ساله بوده اند.
میگویند چگونه میتوان باور کرد كه با وجود علی علیهالسلام در منزل، همسر او برای باز كردن درب خانه برود؟! پاسخ: حضرت زهرا سلاماللهعلیها هنگام هجوم، با ديدن عمر و همراهانش در را بست و نزدیک در ايستاده بود و احتمال نمیداد كه با وجود آن حضرت، متعرض خانه شوند و این بیشرمی مهاجمان بود كه حرمت خانه و اهل آن را رعايت نكردند؛ حتی اگر حضرت برای باز کردن درب رفته باشد، مانند همين قضيه برای رسول خدا صلیاللهعلیهوآله پيش آمده و حضرت به همسران خود، دستور باز کردن درب دادهاند.
از علمای اهل سنت انتظار نمیرود که ماجرای هجوم به خانه حضرت زهرا(س) را شبیه شیعیان نقل کنند یا بپذیرند، اما برای اثبات این واقعه از کتب اهلسنت، میتوان ابتدا گزارشاتی که تصمیم به هتک حرمت و قسم به آن را تصریح کردهاند، بیان کرد؛ سپس با بیان پشیمانی ابوبکر و اعتراف به این قضیه، اثبات آن را تقویت کرد. البته برخی از علمای اهلسنت، وقوع این حادثه را پذیرفتهاند.
روایات زیادی در کتب اهل سنت در فضیلت حضرت زهرا(س) نقل شده است که عالمان اهل سنت، طبق آن روایات به این نتیجه رسیدهاند که حضرت زهرا(س) برترین فرد امت اسلام پس از رسول خدا (ص) است و حتی از خلفا نیز برتر هستند. کسی که به حضرت دشنام دهد، کافر است و هر نسبی غیر از نسب حضرت زهرا(س) در قیامت معتبر نیست.
«نورعلی تابنده»، با انکار تنشهای شدید بین خاندان رسالت و غاصبان خلافت، تلاش کرده همسو با اندیشههای اهلسنت، حوادث بعد از وفات رسولخدا(ص) را تحریف کند.
پس از غصب خلافت، حضرت زهرا سلاماللهعلیها برای دفاع از حق امیرالمؤمنین، مبارزه خود علیه حکومت را آغاز کرد؛ حضرت در یک مرحله، به خانه انصار رفته و از آنان طلب یاری کرد. در مرحله بعد با استفاده از حدیث رضایت، نارضایتی خود را در مسئله فدک ابراز کرد و با وصیت به دفن شبانه و مخفی ماندن محل دفن، این نارضایتی را جهت رسوا کردن غاصبان، به یادگار گذاشت.
ابنتیمیه تحمل فضایل اهلبیت(ع) را ندارد. او گزارشات تاریخی را که در فضیلت اهلبیت(ع) باشد، ابتدا تکذیب میکند؛ در صورتی که نتواند وقوع آن را رد کند، با تشکیک، تردید، منکر فضایل قطعی آنان میگردد. وی شأن نزول آیه اطعام درباره اهلبیت(ع) را انکار میکند و دلالت قضیه مباهله در فضیلت اهلبیت(ع) را خلاف بباقی علما نمیپذیرد.
برخی از انصار از ترس غصب خلافت و منع جانشینی امیرالمؤمنین(ع) توسط برخی از صحابه، تصمیم گرفتند مدینه را از این آسیب نجات دهند و حاکمی برای شهر خود انتخاب کنند. گزارش سقیفه، سالها پس از وقوع توسط خلیفه دوم نقل شد. این انتخاب مبنای شرعی نداشته و انتخاب خلیفه طبق اصول اسلامی صورت نگرفت.
ابنتیمیه برای فضایل اهلبیت(ع) اعتباری قائل نیست و با اینکه به آن اعتراف میکند، ولی در مواجهه آن با اعتقاداتش، فضایل را به کلی منکر میشود؛ او پس از انکار غصب فدک، به آن اعتراف کرده است و مخالف علمای اهلسنت، غضب حضرت زهرا(س) را بدون اثر دانسته، بلکه ابوبکر را در این کار تحسین میکند.
ابنتیمیه تاریخ را طبق عقاید خود بررسی میکند و اگر گزارش تاریخی با اعتقادش در تضاد باشد، واقعه تاریخی را منکر میشود؛ یکی از اتفاقاتی که وی منکر شده است، غصب فدک توسط خلیفه است؛ میگوید ممکن نیست که ابوبکر چنین کاری انجام دهد؛ اگر هم انجام داده باشد، برای مسلمانان غصب کرده و حضرت نباید به دنبال دنیا میبود و آن را طلب میکرد!
میگویند چگونه تا سال 1371 شمسی، تقویمها در ایران برای حضرت زهرا سلاماللهعلیها، از کلمه وفات استفاده میکردند، اما بعد از آن، این مناسبت به شهادت حضرت زهرا سلاماللهعلیها تبدیل شد. در پاسخ میگوییم، این مطلب صحت ندارد و قبل آن هم شهادت میگفتند. تقویمها اعتقادات ما را نمیسازند و اگر در فارسی کسی را که معتقد به شهادت او هستیم، بگوییم وفات کرده، اشتباه است، ولی در عربی، کلمه وفاة به معنی قبض روح است و اعم از شهادت و مرگ طبیعی است.
ابن تیمیه حرانی، حنبلی متشددی است که سلفیان تکفیری بیشترین اعتنا را نسبت به فتواهای وی دارند و اقدامات خود را در سایه فتواهای او انجام میدهند، این در حالی است که خود ابن تیمیه در بین علمای اهل سنت، جایگاه چندانی ندارد.
روایات صحیح زیادی در منابع معتبر شیعه و سنی پیرامون واقعه جانسوز و جسارت برخی از صحابه به حضرت زهرا (س) وجود دارد، اما برخی از سر تعصب و جهالت سعی دارند که با طرح ادعاهای بی پایه و اساس بر این اقدام هولناک سرپوش بگذارند؛ غافل از اینکه تاریخ، خود بهترین گواه برای اثبات ناجوانمردی و جسارت این افراد به دختر رسول خدا (ص) است.