پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بسیاری از پژوهشگران اهل سنت و وهابیت، در کتاب‌های خود اقرار کرده‌اند که اسناد هجوم به خانه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها صحیح هست که در ادامه، نگاهی به این کتاب‌ها می‌کنیم. اصل روایتی که اقرار به صحت سند آن شده، حدیثی از مصنف ابن ابی‌شیبه است: «هنگامى كه مردم با ابوبكر بيعت كردند، علی عليه‌السلام و زبير در خانه فاطمه سلام‌الله‌علیها به گفتگو و مشاوره پرداخته بودند، اين خبر به عمر بن خطاب رسيد. او به خانه فاطمه سلام‌الله‌علیها آمد، و گفت: اى دختر رسول خدا! محبوب‌ترين فرد نزد ما، پدر تو است و پس از او، خودت! ولى سوگند به خدا! اين محبت، مانع از آن نيست كه اگر اين افراد، در خانه تو جمع شوند، من دستور دهم خانه را بر آن‌ها بسوزانند. اين جمله را گفت و بيرون رفت، هنگامى‌كه علی عليه‌السلام و زبير به خانه بازگشتند، دخت گرامى پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به علی عليه‌السلام و زبير گفت: عمر نزد من آمد و سوگند ياد كرد كه اگر اجتماع شما تكرار شود، خانه را بر شماها بسوزاند، به خدا سوگند! آنچه را كه قسم خورده است، انجام مى‌دهد!»[۱]

و اما اقوال علمای معاصر وهابی درباره صحت سند این روایت:
- پروفسور سعد بن ناصر بن عبدالعزیز الشثری، از علمای نامدار وهابی که شاگرد «عبدالعزیز بن باز»، مفتی اعظم سابق عربستان سعودی و همچنین شاگرد «عبدالعزیز بن عبدالله آل‌الشیخ» مفتی اعظم دو دهه اخیر عربستان به شمار می‌آید و کتاب «المصنف» را تحقیق کرده است، در پاورقی کتاب می‌گوید: «این روایت صحیح است».[۲]

- شیخ عمرو بن عبدالمنعم بن عبدالعال المصری، از علمای معاصر مصر که کتاب «المذکِّر و التذکیر و الذکر» ابن أبی‌عاصم را تحقیق کرده است، در پاورقی همین روایت، می‌گوید: «این روایت صحیح است».[۳]

- دكتر حسن بن فرحان مالكی، استاد و محقق امور تربيتى در آموزش و پرورش رياض در کتاب «قراءة فی کتب العقائد المذهب الحنبلی نموذجا» تصریح می‌کند که این روایت هجوم به خانه فاطمه سلام‌الله‌علیها با سند‌های صحیح نقل شده است: «طرفداران علی عليه‌السلام در زمان بيعت با عمر، كمتر از زمان بيعت با ابوبكر بودند؛ چون در آغاز خلافت ابوبكر به خانه فاطمه سلام‌الله‌علیها هجوم برده شد و به همين جهت بعضى از صحابه از بيعت با ابوبكر اكراه داشتند. اين مدعا با سندهاى صحيحى كه وجود دارد، ثابت شده است و خاطره دردناکی است که تکرار آن را دوست ندارند» و سپس در پاورقی کتاب مى‌نويسد: «من در ابتدا فكر مى‌كردم قصه هجوم دروغ است و صحت ندارد تا اینکه سند محکم برای آن پیدا کردم؛ از جمله روایتی که ابن أبی‌شیبه در کتاب المصنف خود، با سند صحیح از اسلم، غلام عمر نقل کرده است».[۴]

پی‌نوشت:
[۱]. إبن أبی‌شيبة، الكتاب المصنف فی الأحاديث والآثار، مكتبة الرشد، رياض، ج۷، ص۴۳۲، ح ۳۷۰۴۵. «فَلَمَّا بَلَغَ ذَلِكَ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ خَرَجَ حَتَّى دَخَلَ عَلَى فَاطِمَةَ فَقَالَ: «يَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى‌اللهُ‌عَلَيْهِ‌وَسَلَّمَ، وَاللَّهِ مَا مِنْ أَحَدٍ أَحَبَّ إِلَيْنَا مِنْ أَبِيكِ، وَمَا مِنْ أَحَدٍ أَحَبَّ إِلَيْنَا بَعْدَ أَبِيكِ مِنْكِ، ...»
[2]. إبن أبی‌شيبة، الكتاب المصنف فی الأحاديث والآثار، دار کنوز اشبیلیا، تحقیق: سعد بن ناصر بن عبدالعزیز الشثری، ج21، ص144، ح 39827.
[3]. المذکِّر والتذکیر والذکر، ابن أبی‌عاصم، دار الصحابه للتراث، تحقیق: عمرو بن عبدالمنعم، ص41، ح 19 و المذکِّر والتذکیر والذکر، ابن أبی‌عاصم، تحقیق: ابویاسر قسم بن خالد ردادی، ص41، ح 19.
[4].  قراءة فی کتب العقائد (المذهب الحنبلی نموذجا)، حسن بن فرحان مالکی، مرکز الدراسات التاریخیه، ص46.