اعتقادات
صوفیان نخستین گدایی کردن را به خاطر ذلت نفس یا توکل به خدای متعال آغاز کردند. اما به مرور این اعتقاد دستمایه شکم بارگان صوفی شد و غایت گدایی صوفیه که تربیت نفوس بود از بین رفت و انحرافی به نام "سوال" یا همان تکدی‌گری در تصوف نهادینه شد.
برخی معتقدند تعالیم عرفانی دین اسلام توسط هدایت یافتگان وارد شده است و اصل دین اسلام اشاره‌ای به تعالیم عرفانی نداشته است. و حال آنکه با مروری بر آموزه‌های ائمه اثنی عشری شیعه که برگرفته از کتاب و سنت نبوی (ص) است، خلاف این مساله ثابت می‌شود.
در حالی که بزرگان تمامی ادیان بر علم اندوزی و به کاربستن آن در امور دینی تاکیدات فراوانی دارند، برخی از صوفیه بر علم ستیزی و ترک علم سفارش کرده و بیشتر توجه مریدان را به ریاضت و ذکر گفتن بدون علم توصیه می‌کنند که راهی مخالف سلوک دین اسلام است.
خمس یکی از فرایض اسلامی که طبق نص صریح و تاکید قرآن، در دین اسلام از جایگاه خاصی برخوردار است. با این وجود، برخی از صوفیان خمس را دستخوش بدعت کرده و آن را تبدیل به عشر کرده‌اند. ایشان علاوه بر ایجاد بدعت در مقدار خمس، در مصرف آن هم دخل و تصرف نموده‌اند.
برگشت و توبه‌ی نصوح ازگناهان، عامل رحمت الهی و تقرب به خداوند متعال است اما نکته‌ای که صوفیان از آن سوءاستفاده کردند این است که گفتند برای تقرب و محبت پیدا کردن به خداوند، ابتدا باید این رشته محبت را قطع کرد و سپس با یادآوری آن گناه، خودمان را به خدا نزدیک‌تر کنیم.
فرقه‌ی صوفیه یکی از راههای رسیدن به کمال و فنای در خدا را، توبه واقعی می‌داند، اما توبه‌ای که متصوفه از آن ذکر می‌کند، توبه از یک گناه عمدی است تا با استغفار و توبه همیشگی بر آن گناه بتواند به کمال و مقامات عالیه برسد.
یکی از اعتقادات باطل و بی‌اساس بعضی از صوفیان، عقیده به گناه نخستین حضرت آدم (ع) و اراده خداوند در انجام این گناه توسط حضرت آدم (ع) بوده، که این باور از عقاید مسیحیان اخذ شده است. در حالی که از دیدگاه اسلام این عقیده کاملا باطل و مردود می‌باشد.
صوفیه برای بازارگرمی خود اینگونه به مردم القا می‌کنند که چون همه افراد توانایی درک مطالب و معارف تصوف را ندارند، از این جهت زبان صوفیه بصورت رمزی بوده، اما واقعیت مطلب آن است که صوفیان به خاطر آنکه افتضاحات و اشکالاتشان موجب تکفیر ایشان نشود، مطالب خود را در پستوها و برای خواص از خودشان مطرح می‌کردند.
صوفیان در برخی موارد عقاید اسلامی را آنگونه که باید فهم نکرده و با بی توجهی نسبت به آن یا با تاویل، معنای برخی عقاید اسلامی را منحرف کرده‌اند. از جمله عقایدی که صوفیه به آن درست نگاه نکرده‌‌اند معنی توکل است که آن را معادل ترک حرکت و کوشش برای امور زندگی و دنیا معرفی کرده‌اند.
برخی معتقدند نظربازی و شاهدبازی به معنی عشق حقیقی و آنان که نظربازی را به عشق مجازی تعبیر می‌کنند، اشتباه کرده‌اند. درحالی که اگر به ادبیات یا داستان‌های نقل شده در این رابطه، نیم نگاهی بیفکنیم معانی حقیقی گفته شده درباره این الفاظ مشخص خواهد شد.
یکی از دشمنان خداوند و انسان، که بارها در قرآن از او نام برده شده، ابلیس است که به‌دلیل سرپیچی از فرمان الهی، ملعون و از درگاه الهی رانده شد. با این حال عده‌ای از صوفیان، این عدم سرپیچی ابلیس را از غیرت او دانسته‌اند، که سجده بر کسی جز خدا را قبول نداشت.
خداوند متعال در قرآن، خصوصیات و معجزات بعضی از پیامبران خود را نام برده، که یکی از این پیامبران الهی، حضرت عیسی (علیه‌السلام) هستند که مسیحیان برخلاف نص صریح قرآن، قائل به صلیب کشیده شدن و قتل وی هستند، که نورعلی تابنده قطب فرقه‌ی صوفیه که ادعای مسلمانی وشیعه‌بودن دارد نیز، قائل به اعدام و قتل حضرت مسیح (علیه‌السلام) است.
شاهدبازی که از عقاید صوفیان است، از طرق مختلف انجام می‌شده است. یکی از این راه‌ها، شاهدبازی در حین سماع است. اوحد الدین کرمانی از بزرگان صوفیه‌ای بود که در حین سماع پیراهن امردان را چاک می‌داد و سینه به سینه ایشان می‌نهاد. بدین طریق صوفیه پیروان خود را هدایت می‌کردند!
یکی از عقاید بی‌اساس صوفیان نسبت به مقام نبوت، این است که آنان علاوه بر اینکه این مقام والا را برای اولیای خودشان قائلند، همچنین معتقدند که حالت خلسه و جذبه، شرط لازم برای رسیدن به مقام نبوت است، که با توجه به آیات و روایات این ادعا باطل و مردود است.