فرقه اهل حق برای كمال معنوى و وصول آدمی به حقیقت، چهار مرحله بیان می کند: شريعت، طريقت، معرفت و حقيقت. دوره طريقت و معرفت در ولايت على (ع) طى شد و ظهور سلطان اسحاق آغاز پيدايش مرحله حقيقت است و دستورات سلطان اسحاق را تكامل يافته شريعت محمدى مى دانند.

پیروان فرقه اهل حق در اینکه قبله آنها کجاست اختلاف نظر دارند. گروهی پردیور را قبله خود دانسته و برخی دیگر برای اهل حق قبله ای نمی شناسند و بر اساس رأی و نظر خود چیزی را به عنوان قبله معرفی کرده اند، اما بسیاری، کعبه را قبله خود می دانند.

بزرگان فرقه اهل حق که خود را تابع شریعت محمدی می دانند بر خلاف رویکرد تبیینی دین اسلام در پنهان داشتن حقیقت و مراسم و مناسک آیین خود نهایت سعی و مراقبت را داشته اند که کسی از راز آن ها مطلع نشود و افراد بیرون از این آیین نباید از آن اطلاع یابند که در اصطلاح آن را«سرّ مگو» می گویند.

از جمله ابزارهای مهم جریان های انحرافی، افراد و گروه های فرصت طلب و سودجو برای حاکم کردن اعتقاد باطل خود، ابزار استضعاف است. به همین جهت افرادی را که با آن‌ها در ارتباط هستند را در ناآگاهی و دور ماندن از حقایق دینی و معرفتی قرار می‌دهند، به این استضعاف، استضعاف معرفتی و دینی می‌گویند.

بیابس، کلام سر انجام و کلام سایر بزرگان اهل حق، جمع و جمع خانه، آنچه در جم خانه بعنوان نذر و به قانون اهل حق دعا خوانده و مصرف شود و عهد و میثاق به عنوان پنج امر مقدس نزد فرقه اهل حق شمرده می شوند.

فرقه دروزیه و فرقه اهل حق که هرد دو از فرقه های اسلامی محسوب می شوند، در نوع نگرش به ذات الهی و در اعتقاد به تناسخ و حلول دیدگاه های مشابهی دارند.