اعتقادات
یکی از کارشناسان شبکههای ماهوارهای وهابی گفته که اگر کسی مهر همراه خود داشته باشد، مانعی ندارد ولی سجده بر آن بدعت است؛ این درحالی است که میتوان با منابع روایی اهل سنت جواز سجده بر خاک و مهر را اثبات کرد.
ابن تیمیه حرانی همچون امویها معتقد است در قیام امام حسین (علیهالسلام) مفسده بوده است و اگر در شهر خودش نشسته بود و دست به قیام نمیزد، این همه مفسده یه وجود نمیآمد؛ در مقابل علمای اهل سنت قائل هستند قیام امام حسین (علیهالسلام) حق و موافق شرع بوده است و قیام امام (علیهالسلام) موجب ظهور فسق یزید شده است.
ابنتیمیه، برگزاری عزاداری، گریه و حزن و ماتم را از بدعتهای شیعه میداند و مبدع آن را ابلیس ملعون معرفی میکند، اما آنچه در کتب معتبر اهلسنت است، این است که رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) به برگزاری مراسم عزاداری امر کردهاند و مسلمانان سنی مذهب حتی با گذشت قرنهای متمادی متعهد به این سنت حسنه بودند.
آيه 61 آل عمران و آيات قبل از آن درباره هيأت نجرانى مركب از عاقب و سيد و گروهى كه با آنها بودند نازل شده است، آنها خدمت پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) رسيدند و عرض كردند: آيا هرگز ديدهاى فرزندى بدون پدر متولد شود، در اين هنگام آيه «إِنَّ مَثَلَ عِيسَى عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آَدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ.[آل عمران/59] مثَل عيسى در نزد خدا، چون مثَل آدم....
امیر المومنین (علیهالسلام) اعلم و افضل صحابه بعد از پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) است که اعلمیت و افضلیت ایشان، همچون خورشید میدرخشد و بر همگان روشن است.
ابنتیمیه حکایتی در مورد مریضی متوکل، و پاسخ فتوایی توسط امام هادی(ع) را نقل کرده و آماج ایرادهای خود میکند، که تمام اشکالهایش بیجا بوده و نشان میدهد که تعصبش باعث شده که با مطرح کردن احتمالات مختلف، برتری و فضیلت امام هادی(ع) را منکر شود.
باورهای شیعیان، افزون بر اثبات از کلمات اهلبیت (علیهمالسلام) از کتب بزرگان وهابیت نیز قابل اثبات است؛ به عنوان مثال مساله توسل، از جمله مسائلی است که وهابیت بر عدم جواز آن پافشاری میکند و این در حالی است که ابنتیمیه بر مشروعیت آن تصریح کرده است.
بعد از مرگ، پرونده اعمال انسان بسته و دیگر خودش نمیتواند عملی را انجام دهد؛ اما در مقابل، بازماندگان میتوانند برای او اعمال خیری را انجام داده و ثوابش را هدیه کنند، از جمله اینکه برای میت تلاوت قرآن داشته باشند و این مسالهای شرعی و مورد پذیرش همه مسلمانان است.
خداوند همه انسانها را مساوی خلق کرده و هیچ انسانی بر غیر برتری ندارد و تنها معیار، برتری تقوا و دوری از گناه است؛ از اینرو هرچه انسان تقوای بیشتری داشته باشد، محبوبیتش نزد خداوند بیشتر خواهد بود، و این چیزی است که ابن تیمیه حرانی از آن غافل بوده و بنا بر تعصبات کورکورانه و جاهلانه، بحث برتری عرب بر عجم را مطرح میکند.
وهابیها خود را مدافع رسول الله (صلیاللهعلیهوآله) و خانوده ایشان میدانند و مدام به شیعیان تهمت میزنند که شما به همسران پیامبر اهانت میکنید؛ اما وقتی به نوشتههای خودشان مراجعه میشود، بدترین حرفها را به همسران پیامبر نسبت میدهند و مدعی دفاع از ایشان هم هستند!!!
ابنتیمیه امور مورد استغاثه را به دو قسم: «اموری که غیرالله نیز میتوانند آن را انجام بدهند» و «اموری که غیر الله، توانِ انجام آن را ندارند» تقسیم کرده است؛ ولی در واقع، نوع سومی نیز هست که آن را «کرامات اولیاء الهی» مینامند و استغاثه در این امور هیچ منعی ندارد، چون خدا، قدرت انجام آن را به اولیاء خودش داده است.
معاویه با جنگی که با امیرالمومنین (علیهالسلام) داشت، رستگار نخواهد شد؛ چون بر امام زمان خود خارج شده و با فردی پیکار کرده که بغض او نفاق است و اذیت کردن او، سبب لعن و خلود در آتش است؛ معاویه به جنگ با ایشان اکتفا نمیکند، بلکه ایشان را سب میکند، پس به هیچ عنوان رستگار نخواهد شد.
کثرت فضائل حضرت علی(علیه السلام) به اندازهایی است که عالمانی همچون سیوطی و ابنحجر به آن اعتراف کردهاند. سیوطی در کتابش کلامی از احمد بن حنبل در این مورد نقل میکند که حائز اهمیت است. او گفته است: «برای هیچ یک از صحابه پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به اندازه حضرت علی(علیه السلام) نقل فضیلت نشده است.
یکی از گرایشهای فکری سلفیه، مکتب دیوبندیه در شبه قاره هند است که پیرو افکار شاه ولی الله دهلوی است. با اینکه مکتب دیوبندیه در بیشتر اعتقادات شبیه به سلفیه وهابی است، اما بر خلاف وهابیت جشن میلاد برای پیامبر را جایز میداند. سهارنپوری در این باره میگوید: هیچکس مخالف ذکر و جشن تولد پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) نیست.