متن مقاله
یکی از مسائلی که همواره مورد اختلاف  بوده و در معرکه آراء است، بحث قذف عایشه (همسر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)) است؛ این مسأله، مخالفین زیادی دارد و همسران پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) با تمام حواشی و مسائلی که برای برخی از ایشان در منابع تاریخی بیان شده است، و موضع‌گیری‌های نابجایی که بعضاً در مقابل اهل بیت (علیهم‌السلام) داشته‌اند، اما ایشان را از گناهی به این بزرگی مبرا دانسته‌اند، ولی با این وجود، ناصرالدین البانی که خود را محدث و شهیر در علوم حدیثی دانسته و وهابی‌ها نیز به آراء وی توجه بسیار زیادی دارند، مسأله زنا را (نعوذ بالله) در مورد یکی از همسران پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) متصور دانسته است و حتی چنان سخن می‌گوید که انگار پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) هم احتمال این گناه را برای همسرش داده است، از این‌رو در مقابل این اتهام به همسرش، ابتدای امر ساکت بود، وی در این باب تصریح دارد: «و اگر چه وقوع این امر ممکن است، به دلیل عدم وجود نصی بر محال بودن آن از ناحیه زنان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، از این‌رو پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در برابر قصه عائشه، حالت انسانی منتظر و نظاره‌گر را داشت که از طریق وحی مسأله افشا شود و این از قول ایشان روشن می‌گردد که فرمودند: همانا تو از دختران آدم هستی! اگر از این تهمت مبرا باشی، پس خداوند تو را مبرا می‌کند و اگر مرتکب گناهی شده‌ای، پس توبه کن! ... این بدین معنا است که نبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) قطع به برائت عائشه نداشتند، تا این‌که وحی نازل شد، و این‌گونه فهمیده می‌شود که به خودی خود، این امر (زنا از سوی همسر پیامبر) امر ممکن الوقوع است.»[1]
با توجه به آن‌چه البانی گفته است، آیا این بدترین اهانت به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و همسران وی نیست که وی چنین نسبت‌های تندی را به ایشان می‌دهد؟!

پی‌نوشت:

[1]. «وإن كان وقوع ذلك ممكنا من الناحية النظرية لعدم وجود نص باستحالة ذلك منهن، ولهذا كان موقف النبي صلى الله عليه وسلم في القصة موقف المتريث المترقب نزول الوحي القاطع للشك في ذلك الذي ينبئ عنه قوله صلى الله عليه وسلم في حديث الترجمة: " إنما أنت من بنات آدم، فإن كنت بريئة فسيبرئك الله، وإن كنت ألممت بذنب فاستغفري الله...... يعني أن النبي صلى الله عليه وسلم لم يقطع ببراءة عائشة رضي الله عنها إلا بعد نزول الوحي. ففيه إشعار قوي بأن الأمر  في حد نفسه ممكن الوقوع.»
البانی، ناصر الدین، سلسلة الاحادیث الصحیحة، ج6، ص27، مکتبة المعارف للنشر و التوزیع، ریاض. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.

نویسنده: علی اکبر لطفی