سید مصطفی آزمایش، ترویج مسجد جمکران را از جانب جمهوری اسلامی ایران، بت تراشی و مصداق شرک می‌داند، این در حالیست که ایشان همچون وهابی‌ها بدون هیچ گونه دلیلی معتبری از متون دینی، شیعیان را متهم به شرک می‌کند ولی ترویج این مکان‌ها هیچ گونه منافاتی با متون دینی ندارد.

اینکه وهابیون می‌گویند اگر شنیدن مردگان را بپذیریم، توان فهم حاجات میلیونها زائر را نمی‌پذیریم، همان نگاه مشرکانه وهابیت است که حاجات را به دو قسم تقسیم می‌کنند؛ یکی حاجاتی که توان برآوردنش برای فرد وجود دارد و دیگری توان برآوردنش را ندارد؛ شیعه چنین تقسیمی را قبول ندارد، بلکه همه چیز چه کوچک و چه بزرگ را به اذن خدا می‌داند.

اتهام شرک به مذاهب اسلامی، یکی از راهکارهای وهابیون برای تکفیر و کشتار مسلمانان است. آنان در حالی مسلمانان را به قتل می‌ رسانند که در منابع روایی معتبرشان به استغاثه و توسل اشاره شده است. مفتی‌ های وهابی معتقدند که شیعیان و یا هر مسلمان دیگری که به اموات استغاثه کند، کافر شده است. در حالی که شیعیان برای هیچ بنده‌ ای مقام ربوبیت متصور نیستند و قائل به کلمه توحید هستند.

متأسفانه مفتیان وهابی با اتهامات دروغین به امت اسلام، آنان را به شرک و کفر منسوب می‌ کنند. وهابیون با مشرک خواندن شیعیان به دروغ اعلام می‌ کنند که پیروان اهل بیت (ع) از خداوند متعال روی گردان شده‌ اند و بندگان و مخلوقات خدا را در کنار پروردگار، مورد عبادت قرار می‌ دهند؛ در حالی که شیعیان معتقد به هیچ خدایی غیر از الله متعال نیستند و تنها او را می‌ پرستند.

طبق آیات و روایات، پیامبر گرامی اسلام چه در زمان حیات و چه در زمان ممات، عالم به غیب است و این علم غیب به صورت غیر استقلالی است؛ در حالی‌که وهابیت تکفیری هم‌چون البانی، قائل هستند پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) نسبت به این دنیا هیچ علمی ندارد و عالم به غیب نیست؛ لذا گفتن «الله ورسوله اعلم» جایز نیست.

اهل سنت شافعی، مساله تبرک را پذیرفته و بدان پایبند هستند، که این امر در منابع ایشان به وضوح دیده می‌شود، اما وهابی‌ها در صدد هستند چنین القاء کنند که اهل سنت، از جمله شافعی‌ها هم مثل ایشان، منکر تبرک بوده و آن را جایز نمی‌دانند که با تتبع در آثار ایشان، کذب گفتار وهابیت آشکار می‌شود.