سید حسن مصطفوی ارتباط نزدیک با سرکرده‌ی دراویش صوفی که مخالف امام و انقلاب بودند داشت. دراویشی که در حساس‌ترین برهه‌های تاریخی در انقلاب مردم ایران، نه تنها همراهی نکردند که بدترین ضربه‌ها را به امنیت کشور زده‌اند و بارها دستشان تا مرفق در خون جوانان این مرز و بوم آلوده شده است.

از زمانی که سه نفر بر سر جانشینی رحمت علیشاه ادعای قطبیت کردند دیگر کسی چنین نزاعی را حداقل در سلسله سلطان علیشاهی مشاهده نکرده بود، تا اینکه درحالی‌که جذبی به‌عنوان قطب این فرقه معرفی شده بود، جناب صلاحی به یک باره ادعای قطبیت کرد و مدعی شد از جناب نورعلی تابنده فرمان قطبیت دارد. اما این ادعای صلاحی آنچنان که خودش ادعا می‌کند هم بی عیب و نقص نیست و قرائن و شواهد، خلاف ادعای او را می‌رسانند.

نور علی تابنده قطب سابق طریقت درویشی گنابادیه، به عنوان انسان کامل و مهدی زمان! را در چهارچوب ویژگی‌ها و توصیفات مذکور قرار دهیم. انسان کاملی که معصوم است! عالم به همه علوم عالم است، الهامات غیبیه را دریافت می‌کند، از باطن افراد مطلع است، عارف و زاهد زمانه است و ...وی اذعان می‌کند که نامه‌های دراویش را نمی‌خواند، چون فرصت نمی‌کند! و در جواب درویش بیچاره به دروغ می‌گوید: نامه‌ها جواب ندارند!

محمد اسماعیل صلاحی نیز به‌مانند بزرگان سلف خود به تشریح موضوع لزوم اجازه پرداخت و مهم‌ترین نیاز و اصل برای سالک را داشتن اجازه از ولی زمان دانست و تاکید کرد که نورعلیشاه ثانی در رساله صالحیه، داشتن اجازه هم در ملکوت سفلی و هم در ملکوت علیا را شرط دانسته است. ایشان همچنین به این موضوع اشاره کرده است که ریاضات و مکاشفات اگر بدون اجازه باشد نه تنها باعث کمال نخواهد شد، بلکه موجب استدراج نیز خواهد شد.

درحالی که در فرمان قطبیت تمام فرزندان ملاسلطان گنابادی از واژه اشاره غیبیه استفاده شده و بدین وسیله انتخاب آنها را از طرف خداوند متعال قلمداد کرده است، ولی در سالیان اخیر و در دوره قطبیت نورعلی تابنده و مهندس جذبی این اشاره غیبیه دیگر رنگ ‌و بو و کاربرد خود را از دست داده است و گویا این حضرات، دیگر مایل به استفاده از این واژه نیستند.

بعد از منتشر کردن پستی درباره دفاع مولوی از ابن ملجم، یکی از برادران اهل‌سنت چندین سؤال مطرح کردند که چرا به ابوبکر و عمر و عثمان فحش و ناسزا می‌گویید؟ آیا تمام صحابه یکسان نبودند؟ چرا شیعه حضرت علی (علیه السلام) را به مقام خدایی می‌رساند؟ این درحالی که شیعه قائل به هیچ کدام از این مسائل نیست و این‌ها همگی اعتقاداتی است که به شیعه چسباندند و این اعتقادات در کتب اعتقادی شیعه جایی ندارد.