پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ «سید ابوالفضل برقعی » یکی از بزرگان جریان قرآن‌بسندگی است که منکر بسیاری از ضروریات شیعه شده و تهمت‌های ناروایی را به شیعه نسبت داده است. وی در یکی از تألیفات خود می‌نویسد: «... همچنین نوشته‌اند هر کس به بارگاه می‌رود، باید غسل کند و دم درب آن بایستد تا رقت قلب (نرمی) پیدا کند؛ سپس پای راست خود را جلو بگذارد و گونه راستش را بر ضریح بگذارد و دستور دیگر اینکه جایز است پشت به قبله، رو به قبر امام، نماز بخواند!»[1]

این اتهام برقعی نسبت به شیعه، در حالی است که هیچ عالم شیعه‌ای در طول تاریخ فتوا نداده است که شخص در زیارت قبر امام حسین علیه‌السلام یا سایر ائمه علیهم‌السلام، در هنگام نماز طوری بایستد که رو به‌ قبله نباشد؛ بلکه همگی می‌گویند طوری بایست که قبر امام بین تو و قبله باشد؛ یعنی در سمت پشت سر یا کمر حضرت قرار گرفته، رو به قبر نماز بخوان تا امام بین تو و کعبه باشد.

علاوه بر این، رو به قبله بودن شرط همه نمازها است و هیچ عالم مسلمانی، جز این حکم نمی‌کند. برقعی سعی دارد با تقلید از سایر دشمنان مکتب اهل‌بیت علیهم‌السلام، به «علامه مجلسی» نسبت دهد که ایشان در «بحارالانوار» گفته است: «روبه‌رو ایستادن با قبر لازم است، گرچه خلاف جهت قبله باشد».[2]

برقعی مانند سایر دشمنان مکتب اهل‌بیت علیهم‌السلام، بدون اینکه توجه دقیقی به تمامی عبارات این روایت داشته باشد، این اتهامات را به شیعه نسبت می‌دهد؛ در حالی که این سخن درباره خواندن زیارت است، نه نماز. علامه به صراحت می‌گوید: «زائر، هنگام خواندن زیارت باید رو به قبر امام باشد؛ هر چند این کار مستلزم آن باشد که پشت به قبله گردد». این سیره همه مسلمانان جهان است. حتی سلفی‌ها هنگام سلام کردن به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، رو به ضریح و پشت به قبله می‌ایستند.[3]

شیعیان در دو رکعت نمازی که پس از زیارت ائمه علیهم‌السلام به جا می‌آورند، مانند دیگر نمازها، رعایت جهت قبله را لازم و واجب می‌دانند. گواه این ادعا نماز خواندن میلیون‌ها زائر شیعه، در مشاهد مشرفه است که هر روز از رسانه‌های گوناگون تصاویر آن پخش می‌شود و یک‌بار هم تاکنون دیده نشده است، که کسی از شیعیان به هنگام نماز، پشت به قبله و رو به ضریح باشند.

پی‌نوشت:
[1]. برقعی، سید ابوالفضل، خرافات وفور در زیارات قبور، ص92، انتشارات عقیده ریاض عربستان سعودی.
[2]. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بحارالانوار، ج101، ص369. «يستحب زيارة أبی‌عبدالله بعد أن يغتسل ويعلو سطح داره أو فی مفازة من الارض ويؤمی إليه بالسلام ويقول: السلام عليك يا مولای و ذكر مثله ...»
[3]. ضیایی، رحمت‌الله، شکست اوهام (پاسخ به شبهات وهابیت)، ص157، تهران، مشعر.