برقعی
سیدمصطفی طباطبائی یکی از چهرههای شاخص جریان انحرافی قرآنیون است که در یکی از کتاب هایش مدعی شده است که سر امام حسین علیهالسلام را پیش یزید نبردهاند، چون 24 روز زمان میبرده و ممکن بوده که فاسد شود؛ اما خود طباطبایی در سخنرانیهایش وقتی میخواهد اربعین را زیر سؤال ببرد، میگوید که سر امام حسین
یکی از مسائلی که سید ابوالفضل برقعی آن را انکار کرده، مسئله علم غیب ائمه علیهمالسلام است و این درحالی است که مفسران فریقین با استناد به برخی از آیات، نتیجه گرفتهاند که ائمه علیهمالسلام نیز از علم غیب بهرهمندند.
«ابوالفضل برقعی» تلاش کرده است که با استناد به آیه 165 سوره مبارکه نساء، امامت ائمه علیهمالسلام را نفی نماید. درحالی که این آیه ارتباطی به "امام و حجت" بودن با نبودن ائمه علیهمالسلام ندارد؛ زیرا حجت در این آیه به معنای عذر و دلیل موجه است.
سید ابوالفضل برقعی ادعا میکند که خداوند از تمام کسانی که با رسول خدا صلیاللهعلیهوآله بودهاند و با ایشان بیعت کردند خشنود است و به آنان وعده بهشت داده است. در پاسخ به این ادعا باید گفت که رضایت خداوند، شامل تمامی کسانی که در آن روز با رسول خدا صلیاللهعلیهوآله بیعت کردهاند نمیشود؛ بلکه تنها شامل کسانی میشود که با ایمان قلبی بیعت کردهاند؛ زیرا خداوند در قرآن، رضایت خود را مشروط به داشتن ایمان کرده است.
سید ابوالفضل برقعی که قرآن را برای هدایت بشر کافی میداند و مدعی قرآنبسندگی است، روایاتی که در اهمیت کتاب خدا و رجوع به آن صادر شده را به عنوان دلیل انحصار هدایت در قرآن ذکر کرده است. در حالی که این روایات هیچ دلالتی بر مدعای وی ندارد.
سید ابوالفضل برقعی از چهرههای شاخص جریان قرآنیون است که بنا به گفته خودش، تنها بر آنچه که به صراحت از قرآن میفهمد تکیه میکند و بسیاری از احادیث نقل شده را رد میکند، وی همچنین از برخی عقاید امامیه فاصله گرفته و به اعتقادات وهابیت روی آورده است.
قرآنیون برای انکار حجیت حدیث میگویند که روایات موجود در جوامع حدیثی، دسته کم، دو قرن پس از وفات پیامبر صلیاللهعلیهوآله تدوین شده و پیش از آن نیز تا یک قرن از کتابت و تدوین حدیث جلوگیری شده بود. لذا نمیتوان این روایات را به پیامبر صلیاللهعلیهوآله منتسب دانست. در پاسخ باید گفت بنا بر شواهد تاریخی متعدد، تدوین سنّت نبوی در زمان حیات پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله شروع شده است.
سید ابوالفضل برقعی، از روحانیون معاصر ایران است که دیدگاههای خاص و متناقضی دارد؛ بسیاری از عقاید تشیع که توسط خود او احصاء و ضروری اعلام شده، در آثار دیگرش نفی و باطل گردیده است. با نگاهی به فهرست مطالب ارائه شده در کتب برقعی، مشخص میشود که دقیقاً همان مطالب اعتقادی در آن درج شده است که وهابیت همواره بهخاطر آنها به شیعه حمله میکند.
«سید ابوالفضل برقعی» ، یکی از چهرههای شاخص جریان قرآنبسندگی است كه اعتقاد دارد مفاهیم قرآنی برای عموم مردم روشن است. در مقابل این مبنا و اعتقاد برقعی باید گفت که اگر به راستی همه آیات قرآن به تمام معنا روشن هستند، پس این همه اختلافات تفسیری برای چیست؟
«سید ابوالفضل برقعی » کسی است که رسانههای وهابیت با بزرگنمایی در مورد شخصیتش، از وی با عناوینی همچون علامه و مرجع یاد میکنند و میگویند: علامه برقعی، از جمله علمای مذهب شیعه اثناعشری و از مجتهدین اعلامشان محسوب میشد. در حالیکه برقعی شخصی است که هیچگاه به درجه مرجعیّت نرسید و اطّلاعات او از اسلام، بسیار سطحی بود.
مدعیان قرآنبسندگی ادعا میکنند که قرآن برای هدایت بشر کافی و میتوان تمامی عقائد و حتی احکام را از قرآن استخراج کرد. طرح این دعا از جانب طرفداران این جریان درحالی است که این افراد در عمل، خلاف این مبنای خود عمل کرده و هر کجا که نتوانسته از ظاهر آیات، حکم را استخراج کنند با استناد به فعل و سنت نبوی، حکم را استخراج کردهاند و این تناقضی است آشکار.