برقعی
برقعی از بزرگان جریان قرآن بسندگی است که با برداشت ناصحیح از آیات، قرآن را برای هدایت انسانها کافی میداند؛ در حالیکه آیات قرآن بر این اعتقاد، خط بطلان میکشد و در آیات مختلف، به اطاعت از رسول امر میکند؛ اطاعتی که دلالت بر لزوم پیروی مطلق از پیامبر(ص) میکند.
مهمترین عقیده قرآنیون این است که قرآن، یگانه منبع تشریع است. قرآنیون برای اثبات عقیده خود، مغالطه کرده و به برخی از آیات استدلال کردهاند؛ در حالی که خداوند متعال در قرآن کریم در آیات متعددی بر لزوم پیروی از پیامبران تأکید کرده و برای الگو گرفتن از انبیا، داستانهای آنان را در قرآن نقل کرده است.
براى به دست آوردن نظر امیرالمؤمنین(ع) در مسئله خلافت، نباید تنها بر یک یا دو خطبه یا قسمتی از یک خطبه تکیه کرد؛ بلکه باید همه کلمات آن حضرت را در این موضوع، کنار هم بچینیم و نتیجهگیرى کنیم؛ امیرالمؤمنین بارها در نهجالبلاغه در موارد متعددى در مسئله خلافت، تکیه بر نص فرمودهاند.
قرآنیون، جریان فکری نوظهوری هستند که قرآن را یگانه منبع تشریع میدانند و مرجعیت سنت را بهکلی منکرند؛ این در حالی است که آیات قرآن بر این اعتقاد، خط بطلان میکشد و در آیات مختلف، به اطاعت از رسول، امر میکند؛ اطاعتی که دلالت بر لزوم پیروی مطلق از پیامبر(ص) میکند.
«قرآنيون» با استناد به برخی از آيات قرآن، تلاش میکنند جايگاه پيامبر(ص) را در غير از شأن ابلاغ نپذیرند و کارکرد سنت را در تمامی حوزههای دينی، از اعتبار ساقط کنند؛ پاسخ این است که بر اساس آیات قرآن، یکی از شئون مهم پیامبر خدا(ص) تبیین قرآن است که به گفته برخی مفسران، این آیات بر حجیت قول رسول خدا(ص) دلالت دارد.
برقعی یکی از بزرگان جریان قرآنبسندگی است که منکر حجیت احادیث و ادعیه شیعه، از جمله زیارت جامعه کبیره است و پیرامون این فراز از زیارت جامعه کبیره «وَ مهبط الوحی» که در توصیف و معرفی ائمه (ع) آمده است میگوید: «این وصفی که در متن زیارت جامعه کبیره برای امام ذکر شده، فقط مختص رسول خدا(ص) بوده است و سایرین محل فرود وحی نیستند».
برقعی از بزرگان جریان قرآنبسندگی و از منکرین حجیت احادیث شیعه، از جمله زیارت جامعه کبیره است؛ وی پیرامون این فراز از زیارت جامعه کبیره «وَ مَوْضِعِ الرِّسالَهِ» که در توصیف و معرفی ائمه(ع) آمده است، میگوید: «این وصف که در متن زیارت جامعه کبیره برای امام ذکر شده، فقط مختص رسول خدا(ص) بوده است و سایرین موضع رسالت نیستند».
برقعی از بزرگان جریان قرآن بسندگی، زیارت قبور اولیاء الهی را بدعت میداند؛ درحالیکه آیات مختلفی از قرآن با مضامین گوناگونی وجود دارد که میتوان از آنها، حکم جواز زیارت قبور اولیاء الهی را به دست آورد؛ ازجمله این آیات آیه 84 سوره توبه و 21 سوره کهف است.
«یحیی محمد» از قرآنیون اهل سنت، منکر حجیت احادیث است؛ وی شبهه میکند که با توجه به فاصله زمانی دوره ائمه(ع) و راویان عصر حضور تا زمان تألیف جوامع رجالی شیعه توسط نجاشی و شیخ طوسی که حدود سیصد سال فاصله است؛ چگونه میتوان به توثیقات این بزرگان رجال اعتماد کرد؛ باید گفت وی اساس ارزیابی راویان را تنها بر اساس کتب رجالی دانسته و از سایر راههای اثبات وثاقت راوی (مانند توثیقات عام) غفلت کرده است.
برقعی از بزرگان جریان قرآنبسندگی است که منکر حجیت احادیث شیعه، از جمله زیارت جامعه کبیره است؛ این درحالی است که درباره سند زیارت جامعه، دیدگاههای متعددی ارائه شده است. آنچه که از مجموع آنها استفاده میشود، این است که در صحت انتساب زیارت جامعه کبیره به امام هادی(ع) نمیتوان تردید کرد؛ زیرا این زیارت، هم از نظر سند وهم از نظر محتوا بسیار قوی است.
برقعی، از چهرههای شاخص جریان قرآنبسندگی، زیارت قبور را بدعت دانسته و برای اثبات ادعای خود، به خطبه 83 نهجالبلاغه استدلال میکند؛ در حالیکه این سخن حضرت، هیچ دلالتی بر ادعای برقعی ندارد و حتی مراجعه به سایر کلمات حضرت، رابطه روح انسان پس از مرگ با عالم مادی را نیز ثابت میکند.
برقعی از شخصیتهای مشهور جریان قرآنیون، معتقد است که در مسئله امامت که از اصول دین به شمار میآید، نمیتوان از پیشینیان تقلید کرد و باید حتماً دلیلی قرآنی داشته باشد و عدم ذکر آن در قرآن، دلیل بر عدم اصل بودن این مسئله است. البته این ادعای برقعی صرفاً در جایی است که میخواهد ادعای خود را ثابت کند، وگرنه خود ایشان، برای اثبات اصل توحید و مسئله توحید ذاتی به سراغ دلایل عقلی رفته و به ادله تجربی استناد میکند!
برقعی از بزرگان جریان قرآنیون ادعا کرده است که آیات قرآن برای عموم مردم قابل فهم و منکر حجیت سنت نبوی شده است؛ درحالیکه برای اثبات این ادعا، باید تمام آیات قرآن را کنار هم دید و گزینشی به آنها رجوع نکرد. چون همان قرآنی که خود را نور و مبین معرفی میکند، در آیه دیگری فرمان به اخذ تمام اقوال رسول خدا (ص) را نیز صادر کرده است.
قرآنیون، جریان فکری نوظهوری هستند که قرآن را یگانه منبع تشریع میدانند و مرجعیت سنت را بهکلی منکرند؛ این در حالی است که آیات قرآن بر این اعتقاد، خط بطلان میکشد و در آیات مختلف، به اطاعت از رسول امر میکند، اطاعتی که دلالت بر لزوم پیروی مطلق از پیامبر(ص) میکند.