پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ نظریه برپایی عدل و مساوات در آخرالزمان در میان بشریت از درون مایه‌های مکتب تشیع است. از این‌رو، شیعیان با اعتقاد به آمدن امام مهدی (عجل‌الله‌فرجه) باید به فکر پیراستگی خود از آلودگی‌های مادی و معنوی باشند و وجود خود را پاک و آماده اقامه عدل کنند. اساساً برنامه كلى الهى در پيش از ظهور، بر تربيت مؤمنان مخلص براى رسيدن به آن هدف بزرگ متمركز گرديده است.

از اين روست كه روايات، به تكريم و تمجيد آن‌ها پرداخته‌‏اند؛ آنان «مردان مؤمنند كه خدا را آن‌چنان كه شايسته است، می‌شناسند»، «زاهدان شب و شيران روزند»، «از بهترين سواران روى زمين‌اند»، «مؤمنان واقعى شام و جماعتى از اهل عراق‌‌اند» و «شايستگانى از مصر»؛ همه اين اوصاف، به خاطر جايگاهى است كه آنان در روند برنامه كلى الهى در پيش از ظهور و هم‌چنين جهاد در ركاب امام مهدى (عجل‌الله‌فرجه) و برپايى حكومت عدل به دست آورده‌اند.[1]

در ذیل به برخی از این روایات اشاره می‌شود:
آیت‌الله صافی به نقل از کتاب فتن می‌نویسد، امام علی (علیه‌السلام) فرمود: «وَيْحاً لِلطَّالَقَانِ فَإِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِهَا كُنُوزاً لَيْسَتْ مِنْ ذَهَبٍ وَ لاَ فِضَّةٍ وَ لَكِنْ بِهَا رِجَالٌ مُؤْمِنُونَ عَرَفُوا اَللَّهَ حَقَّ مَعْرِفَتِهِ وَ هُمْ أَيْضاً أَنْصَارُ اَلْمَهْدِيِّ فِي آخِرِ اَلزَّمَانِ.[2] آه از طالقان، رحمت بر طالقان باد! خدا در آن شهر گنجینه‌هایی قرار داده است که از طلا و نقره نیستند؛ بلکه در آن مردانی هستند که خدا را به حقیقت معرفت شناخته‌اند و آنان در آخرالزمان، یاوران حضرت مهدی (عجل‌الله‌فرجه) خواهد بود.»

علامه مجلسی نیز در مورد یاران امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) می‌نویسد: «يَتَمَسَّحُونَ بِسَرْجِ اَلْإِمَامِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَطْلُبُونَ بِذَلِكَ اَلْبَرَكَةَ وَ يَحُفُّونَ بِهِ يَقُونَهُ بِأَنْفُسِهِمْ فِي اَلْحُرُوبِ وَ يَكْفُونَهُ مَا يُرِيدُ فِيهِمْ رِجَالٌ لاَ يَنَامُونَ اَللَّيْلَ لَهُمْ دَوِيٌّ فِي صَلاَتِهِمْ كَدَوِيِّ اَلنَّحْلِ يَبِيتُونَ قِيَاماً عَلَى أَطْرَافِهِمْ وَ يُصْبِحُونَ عَلَى خُيُولِهِمْ رُهْبَانٌ بِاللَّيْلِ لُيُوثٌ بِالنَّهَارِ هُمْ أَطْوَعُ لَهُ مِنَ اَلْأَمَةِ لِسَيِّدِهَا كَالْمَصَابِيحِ كَأَنَّ قُلُوبَهُمُ اَلْقَنَادِيلُ وَ هُمْ مِنْ خَشْيَةِ اَللَّهِ مُشْفِقُونَ.[3] با دست كشيدن به زين اسب امام، بركت را مى‌‌طلبند. گرد او را مى‌گيرند و در جنگ‏‌ها از او با جان‌هايشان پاسدارى مى‌كنند و هر چه بخواهد برآورده مى‌سازند. در ميان آن‌ها مردانى است كه شب را نمى‌خوابند و زمزمه نمازشان هم‌چون صداى زنبورهاست. شب را با شب‏ زنده‌‏دارى سپرى مى‌كنند و صبح‌گاهان سوار بر اسب‏‌هايند. زاهدان شب و شيران روزند. آن‌ها در برابر فرمان امامشان، از هر كنيزى مطيع‌‏تر هستند و از ترس خداوند، دل نگرانند.»
بنا بر آن‌چه گذشت یاران امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) برای برپایی عدل، نه تنها باید شناخت خود را نسبت به حقیقت افزایش دهند، بلکه باید خود را خالص و پاک گردانند.

پی‌نوشت:
[1]. صدر، سید محمد، تاریخ الغیبه، بیروت، دارالتعارف، 1412 ق، بی‌تا، ج3، ص267.
[2]. صافی، لطف الله، سلسله مباحث امامت و مهدویت، قم، ج3، ص361.
[3]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، دار احیاء تراث، ج2، ص52 و ص307.